Ο Αρσέν Βενγκέρ εξομολογείται…

Μεγάλη συνέντευξη έδωσε σε γαλλικό περιοδικό ο προπονητής της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος αναφέρθηκε όχι μόνο σε ποδοσφαιρικά θέματα, αλλά και σε διάφορες απόψεις που έχει για το επάγγελμα του προπονητή, για τη ζωή και τη θρησκειά μεταξύ άλλων.

Ο 57χρονος τεχνικός ρωτήθηκε αρχικά για τις αναμετρήσεις της Άρσεναλ με τη Γιουβέντους του Πατρίκ Βιεϊρά και δεν δίστασε να παραδεχθεί πως θα είναι κάτι πολύ δύσκολο: «Είναι δύσκολο να λες σε έναν παίκτη ότι φέυγει από την ομάδα όταν παλεύετε τόσα χρόνια μαζί. Όταν χωρίζεις με έναν παίκτη είναι σαν να του λες ότι δεν είναι πια το ίδιο δυνατός και αυτός νιώθει προδωμένος. Ο Βιεϊρά θα θέλει να αποδείξει ότι είναι παίκτης παγκοσμίου επιπέδου και μπορεί να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι μας ξέρει καλά. Το γεγονός όμως πως έχει παίξει εννιά χρόνια στην ομάδα ίσως αποδειχθεί μειονέκτημα για εκείνον».

Στην μακρόχρονη θητεία του στον πάγκο της Άρσεναλ, ο Αρσέν Βενγκέρ χρειάστηκε να έρεθει πολλές φορές στη δύσκολη θέση να πει σε κάποιον μεγάλο σε ηλικία ποδοσφαιριστή ότι δεν μπορέι πλέον να παίζει στην ομάδα. Ο Αλσατός τεχνικός ανανγνωρίζει πως είναι δύσκολο για κάποιον παίκτη να καταλάβει πότε έρχεται το ποδοσφαιρικό τέλος: «Κανείς παίκτης δεν καταλαβαίνει πότε δεν είναι πλέον δυνατός. Όταν ήμουν 32 χρονών και ήμουν παίκτης-προπονητής είπα σε έναν από τους διευθυντές μου ότι όταν δει πως δεν μπορώ να παίξω να έρθει και να μου το πει. Μετά από μισό χρόνο μου είπε ότι είμαι μεγάλος για να συνεχίσω να παίζω. Δεν ξαναέπαιξα γιατί πίστεψα την κρίση του. Δεν πρέπει να νομίζεις ότι μπορείς να κρίνεις τον εαυτό σου. Εγώ το λέω πάντα ευγενικά και με ειλικρίνεια στους παίκτες μου. Και παρά το ότι τους ενοχλει, νομίζω ότι καταλαβαίνουν ότι έχω δίκιο».

Για τα συναισθήματα που δίνει το ποδόσφαιρο, ο τεχνικός της Άρσεναλ ήταν σαφής: «Οι αντιδράσεις μου ειδικά στις απροσδόκητες νίκες είναι παρόμοιες με αυτές ενός παιδιού. Τα συναισθήματά μας ορίζονται από τα παιδικά μας χρόνια. Το παιδί παραμένει μέσα μου είτε στις νίκες είτε στις ήττες. Έχω μάθει όμως να κρατάω τις ισσοροπίες μεταξύ συναισθηματισμού και λογικής. Τίποτα δεν προσφέρει τέτοια συναισθήματα, όπως το ποδόσφαιρο. Ακόμα θυμάμαι όταν ήμουν 12 χρονών και προσευχόμουν για να κερδίσει η ομάδα μου. Τώρα μπορεί να φαίενται γελοίο, όμως το να κερδίσεις έναν αγώνα ποδοσφάιρου είναι κάτι κορυφαίο».

Ο Βενγκέρ μίλησε και για τη σχέση του με τη θρησκεία: «Η οικογένεια μου ήταν φανατική καθολική, αλλά εγώ πλέον δεν έχω πίστη μέσα μου. Δεν έχω πρόβλημα με τη θρησκεία, γιατί μου έδωσε μία εξαιρετική βάση, αλλά δεν πιστεύω πλέον. Αντιθέτως, έχω μία πνευματική διάσταση. Μπορεί να ακούγεται επιτηδευμένο, αλλά εκτιμώ τους ανθρώπους που έχουν κάτι ανάλογο».

Τέλος, έχει ενδιαφέρον η γνώμη του Αλσατού προπονητή για το ποια ιστορική μορφή ξεχωρίζει: «Τον Μεγάλο Αλέξανδρο. Ήταν μία πραγματική δύναμη που κυριάρχησε στον κόσμο και δεν έβαλε ποτέ φραγμούς στους στόχους του. Μάλιστα, πέθανε και νέος κάτι που ισχύει και για την καριέρα των αθλητών και των προπονητών».

Επιμέλεια: Αποστόλης Κοτρότσος