Τάδε έφη Σαμ Άλαρνταϊς...

Νέος προπονητής της εθνικής Αγγλίας είναι εδώ και λίγες μέρες ο Σαμ Άλαρνταϊς, ο 24ος κατά σειρά στην ιστορία των «τριών λιονταριών».

Με την πρόσληψη του ξεκίνησαν και τα σενάρια του αν θα πετύχει (ή όχι) με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας, αν θα κατακτήσει το Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία, ή και το – λιγότερο τιμητικό… - πόσο θα «αντέξει» στον αγγλικό πάγκο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθούμε από … ηρωικές ατάκες, όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

Για τον εαυτό του:

«Δεν ταιριάζω εγώ με ομάδες σαν τη Μπόλτον και τη Μπλάκμπερν. Θα μου έκαναν περισσότερο η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Ίντερ.»

«Θα έκανα κάθε χρόνο νταμπλ με τέτοιες ομάδες, οπότε δεν θα είχα θέμα να τις προπονήσω»

«Δώσε μου τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή την Τσέλσι, και θα κάνω το ίδιο. Το πρόβλημα δεν είναι το που είμαι και αν θα ταιριάζω, αλλά το πόσο καιρό θα βρίσκομαι εκεί»

Για το στυλ του:

«Με ενοχλεί μερικές φορές το να υπενθυμίζω στους ανθρώπους το τι έχω κάνει. Πρέπει να αποδέχεσαι αυτό που είσαι. Αν αρχίζεις να μιλάς πολύ, ο κόσμος θα σε περάσει για εγωκεντρικό, αλλά απ’ την άλλη αν δεν το κάνει κανείς, χρειάζεται να το κάνεις εσύ ο ίδιος. Πρέπει να δίνεις τις δικές σου μάχες.»

Για το γεγονός ότι δεν δούλεψε ποτέ σε κορυφαίο σύλλογο :

«Δεν πρόκειται ποτέ να εργαστώ σε σύλλογο της Πρέμιερ Λιγκ που να βγαίνει στο Τσάμπιονς Λιγκ γιατί δεν με λένε… Αλαρντίτσι, αλλά Άλαρνταϊς»

Για τον Ζοσέ Μουρίνιο:

«Μπορεί να λέει για μένα ό,τι θέλει, δεν με απασχολεί καθόλου. Μου αρέσει να βλέπω τους παίκτες της Τσέλσι να διαμαρτύρονται στους διαιτητές (σ.σ. όταν ο Πορτογάλος ήταν ακόμα στους «μπλε») και τον Ζοσέ να πηδάει πάνω-κάτω στον πάγκο του. Είναι υπέροχο να το βλέπεις αυτό.»

Για τον Ράφα Μπενίτεθ:

«Δεν κατηγορώ τον Ράφα για το ότι θέλει να παίρνει τα εύσημα, αλλά σαν προπονητές ξέρουμε την αλήθεια. Είναι σαν να κάνεις μια αλλαγή απελπισίας και να σου ‘βγαίνει’. Παίρνεις όλα τα εύσημα για την τακτική προσέγγιση όταν συνήθως είσαι απλά τυχερός.»

Επιμέλεια: Χρήστος Γραβιάς