Έξι «ζητήματα» στη Serie A

Μπορεί να βρισκόμαστε μόλις στην 7η αγωνιστική του προγράμματος σε σύνολο 38, η χρονική στιγμή ωστόσο μοιάζει ιδανική για να τονιστούν φαινόμενα που αν δεν επιλυθούν θα απασχολήσουν στο προσεχές διάστημα.

Η «εξουσία» της Γιουβέντους που δεν φαίνεται να μπορεί να αμφισβητηθεί, το νέο μοντέλο στα κλαμπ του Μιλάνο, τα νεανικά ρόστερ, η σωτηρία, οι «bomber» και η χαμένη «ταυτότητα».

Κυρίαρχος «Juve» και φέτος

Η περσινή σεζόν έκλεισε με τη Γιουβέντους κυρίαρχο στις εγχώριες διοργανώσεις, με τη «Μεγάλη Κυρία» να ράβει στη φανέλα της το scudetto για πέμπτη διαδοχική χρονιά και να πανηγυρίζει και το κύπελλο.

Το καλοκαίρι που ακολούθησε ήταν υπέρλαμπρο για τους «μπιανκονέρι» που ενισχύθηκαν σημαντικά με στόχο την κούπα με τα μεγάλα «αυτιά». Το Τρόπαιο του Champions League.

Οι παίκτες του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχασαν μεν στο «Τζουζέπε Μεάτσα» από την Ίντερ στο «derby d’Italia», κέρδισαν δε τα υπόλοιπα έξι παιχνίδια χωρίς να ιδρώσουν ιδιαίτερα. Η άμυνα, μετά τις πρώτες ανησυχίες, είναι ξανά απροσπέλαστη, οι πτέρυγες έχουν ποιότητα, ο Ιγκουαΐν έχει επιδόσεις καλύτερες από αυτές που είχε στη Νάπολι σε μία χρονιά στο τέλος της οποίας έσπασε το ρεκόρ σκοραρίσματος στη Serie A, o Μαρκίζιο επιστρέφει, οι Πιάτσα και Κουαδράδο παίρνουν όλο και περισσότερα λεπτά. Μπορεί το συμπέρασμα να είναι βιαστικό αλλά κανείς δεν μοιάζει να είναι στο επίπεδο της «Juve».

Ποια θα είναι η αντι- Γιουβέντους;

«Ξεχάστε τη Γιουβέντους. Αυτή κάνει ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα». Τα λόγια του προπονητή της Νάπολι Μαουρίτσιο Σάρι μετά τον αγώνα με την Αταλάντα, αντικατοπτρίζουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στο Campionato όσον αφορά το αντίπαλο δέος της «Μεγάλης Κυρίας».

Σπουδαίοι σύλλογοι με μεγάλη ιστορία, εξαιρετικούς παίκτες και ικανούς προπονητές, κανείς όμως δεν αναλαμβάνει την «ευθύνη» να κυνηγήσει τη Γιουβέντους, μη θέλοντας να φορτωθεί στις πλάτες το βάρος μίας πίεσης και απαιτήσεων που μπορεί να καταστρέψουν την χρονιά. Εν αντιθέσει με την ομάδα του Τορίνο άλλωστε κανένα κλαμπ δεν κερδίζει όταν δεν παίζει καλά.

Άλλοι επιλέγουν τον στόχο της δεύτερης θέσεις που οδηγεί απευθείας στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League και άλλοι το κυνήγι της τρίτης θέσης που δίνει το «εισιτήριο» για τα προκριματικά της διοργάνωσης.

Τα κλαμπ του Μιλάνο

Ο Φρανκ Ντε Μπουρ ανέλαβε την Ίντερ δίχως να έχει χτίσει την ομάδα όπως αυτός επιθυμεί και καλείται να τρέξει ένα πρότζεκτ, παρουσιάζοντας μία ομάδα που θα παίζει όμορφο, γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο αξιοποιώντας ταυτόχρονα νεαρούς παίκτες εκτοξεύοντας την αξία τους, φέρνοντας κέρδη μελλοντικά στον σύλλογο όπως επιθυμούν οι νέοι ιδιοκτήτες. Οι δυσκολίες πολλές. Η υπομονή λίγη, τα περιθώρια στενά.

Ο Βιτσένστο Μοντέλα από την άλλη, δίχως εντυπωσιακές προσθήκες και έχοντας να διαχειριστεί ένα ρόστερ με πολλά «κενά», πηγαίνει τη Μίλαν μπροστά με μικρά αλλά σταθερά βήματα. Ταυτόχρονα από τους «ροσονέρι» βγαίνουν σπουδαία ταλέντα που δείχνουν ικανά να ανταποκριθούν στο τεράστιο βάρος της φανέλας και της ιστορίας του συλλόγου, όπως ο Ντοναρούμα και ο Λοκατέλι.


Μοντέλο Σασουόλο

Μία επαρχιακή ομάδα με ικανοποιητικό αριθμό κεφαλαίων πίσω της, νέα ταλέντα και προπονητής συνεχώς εξελισσόμενο. Δεν έχει πλέον νόημα να μιλάμε για μία υπέροχη Σασουόλο που «χτίζεται»: Οι Εμιλιάνι είναι μια πραγματικότητα. Ο Λιρόλα είναι μία από τις μεγαλύτερες και ωραιότερες αποκαλύψεις της φετινής σεζόν, σύντομα θα λάμψουν και οι Πελεγκρίνι, Πολιτάνο, ενώ υπάρχουν και οι Μπεράρντι, Σέσνι που αναμένεται να έχουν μια μακριά καριέρα στη Serie A.

Ανεπαρκής Κροτόνε

Αυτός ο μίζερος πόντος σε επτά αγωνιστικές είναι κάτι παραπάνω από ένα κουδούνι που χτυπάει προειδοποιώντας για τη συνέχεια. Η έλλειψη ποιότητας και εμπειρίας είναι εμφανής και όταν φτάσει ο Ιανουάριος που μπορεί να φέρει ενίσχυση, ίσως να είναι ήδη αργά.

Κρίση ταυτότητας

Ιγκουαΐν, Ικάρντι, ο «νέος» στον κόσμο του calcio Μιλίκ, ο αναγεννημένος Τζέκο, αλλά και οι Μπελότι, Μποριέλο, Παβολέτι είναι επιθετικοί που έχουν κάνει δυναμικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Η Serie A ξαναβρίσκει επιθετικούς με μεγάλη ποιότητα και οι ομάδες ανθρώπους για να «πυροβολούν». Υπάρχει όμως διπλή ανάγνωση. Ίσως όλοι αυτοί διευκολύνονται από το επίπεδο άμυνας των ομάδων το οποίο πέφτει διαρκώς. Μίας γραμμής του γηπέδου που ανέκαθεν αποτελούσε το σήμα κατατεθέν του ιταλικού πρωταθλήματος.

Δημήτρης Λιαργκόβας