Βραζιλία: Είναι φαβορί και το… φωνάζει!

Μουντιάλ και εθνική Βραζιλίας είναι δυο έννοιες σχεδόν ταυτόσημες. Ανεξαρτήτως εποχής και ρόστερ που κατεβάζει κάθε φορά, η «σελεσάο» είναι η πιο βαριά φανέλα της διοργάνωσης.

Και είτε το δικαιολογεί με την πορεία της, είτε όχι, πάντοτε συμπεριλαμβάνεται στα φαβορί. Πόσω μάλλον φέτος που διαθέτει όλες τις προδιαγραφές για να σηκώσει στο τέλος την κούπα:

Όνομα ψαρωτικό. Παιχταράδες που συνδυάζουν ταλέντο, φιλοδοξίες και παραστάσεις. Κι έναν προπονητή που έχει ριζώσει (απόλυτα δίκαια βάσει αποτελεσμάτων) εδώ και έξι χρόνια στον πάγκο της.

Με τη δυναμική της λοιπόν ν’ αποτυπώνεται στο νούμερο 1 του ranking της FIFA, η «σελεσάο» το λέει και το φωνάζει πως στοχεύει στην κατάκτηση του 6ου τροπαίου, 20 χρόνια μετά την τελευταία φορά που το σήκωσε.

Στον δρόμο για το Κατάρ

Όχι απλά δεν δυσκολεύτηκε, αλλά η Βραζιλία τάισε σκόνη τους αντιπάλους στην πορεία για το Μουντιάλ. Κάνοντας πλάκα στα παραδοσιακά σκληρά προκριματικά της CONMEBOL, η «σελεσάο» εξασφάλισε από νωρίς την πρόκριση. Και αφού μοίρασε γκολ με το τσουβάλι, κατέκτησε αήττητη και με συνοπτικές διαδικασίες την πρωτιά: Έξι βαθμούς μπροστά από την αιώνια αντίπαλο Αργεντινή, με 14 νίκες-3 ισοπαλίες και παθητικό μόλις 5 γκολ σε σύνολο 17 αγώνων.

Το αστέρι

Ναι, αυτός ο τίτλος έχει κουβαληθεί στο παρελθόν από «ιερά τέρατα». Ναι, έχουν βάσει οι ενστάσεις (κυρίως λόγω ψυχοσύνθεσης και όχι ταλέντου) για το αν μπορεί ν’ αποτελέσει τον ηγέτη της εθνικής Βραζιλίας. Όπως και να ‘χει όμως, ο Νεϊμάρ αποτελεί το μεγαλύτερο αστέρι της «σελεσάο» στην παρούσα φάση. Είναι βασικός και αναντικατάστατος, είναι ο πιο έμπειρος, είναι αυτός που (καλώς ή κακώς) όλοι θα ψάχνουν να δώσουν την μπάλα στα δύσκολα.

Διότι δεν συνοδεύτηκαν μεν από κάποια επιτυχία της ομάδας σε προηγούμενες διοργανώσεις (το αντίθετο), αλλά 75 γκολ και 55 ασίστ σε 121 συμμετοχές με το εθνόσημο δεν το λες και άσχημο απολογισμό. Το πιο ενθαρρυντικό, δε, είναι ότι και στην παρούσα φάση δείχνει σε καλή κατάσταση. Ενόψει Μουντιάλ έχει πάρει τα πάνω του. Και παίρνοντας σοβαρότερα τον ρόλο του στην Παρί, μετράει ήδη 14 γκολ και 11 ασίστ σε 18 συμμετοχές φέτος.

Ο… παλιός που λείπει

Εδώ κι αν τα ονόματα που έρχονται στο μυαλό πέφτουν βροχή. Ποιον να πεις και ποιον ν’ αφήσεις από τα τοτέμ περασμένων ετών. Καθένας μόνος από τους Πελέ, Σόκρατες, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο, Ρομπέρτο Κάρλος, Καφού κι ένα κάρο μέλη της ατελείωτης λίστας παιχταράδων θα ήταν αρκετός για ν’ αλλάξει επίπεδο τη σημερινή Βραζιλία. Όμως εκείνος που θα έμοιαζε πιο απαραίτητος (βάσει κλάσης και αγωνιστικής ανάγκης της ομάδας στην παρούσα φάση) είναι ο Ρονάλντο.

Σταρ ο Νεϊμάρ, ταλαντούχος ο Ζεσούς, πολύτιμος ο Φιρμίνο και φορμαρισμένος ο Βινίσιους, αλλά όλοι μαζί ένα «φαινόμενο» δεν κάνουν. Έναν επιθετικό αντάξιο της παράδοσης της «σελεσάο» που θα ‘παιρνε την ομάδα πάνω του. Που θα σκορπούσε τρόμο στις αντίπαλες άμυνες. Που θα εξασφάλιζε το εύκολο γκολ. Που θα συνδύαζε ποιότητα και λάμψη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να το πάρει… και μόνος του, που λέει ο λόγος, όπως σχεδόν το έκανε ο Ρονάλντο το 2002!

Η επιτυχία και η αποτυχία

Το τι μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία για την εθνική Βραζιλίας δεν χρειάζεται ανάλυση. Εξηγήθηκε και νωρίτερα ότι ανεξαρτήτως κατάστασης, η «σελεσάο» (πρέπει να) στοχεύει πάντα στο τρόπαιο. Η σκληρή πραγματικότητα ωστόσο λέει ότι έχει 20 χρόνια να το σηκώσει. Ότι στις τέσσερις προηγούμενες διοργανώσεις, μετράει τρεις αποκλεισμούς στα προημιτελικά και τη ντροπιαστική εντός έδρας επτάρα από τη Γερμανία στα ημιτελικά.

Οπότε, σε πρώτη φάση, πρόοδος θα θεωρηθεί η παρουσία στον τελικό. Από την άλλη όμως είναι και το μίνιμουμ της προσδοκίας για τους Βραζιλιάνους. Διότι παραμένουν πολυνίκες του θεσμού, έχουν δημιουργήσει προσδοκίες με τη σταθερότητα των τελευταίων χρόνων και σε συνδυασμό με την ψύχωση που διαχρονικά υπάρχει στη χώρα για την κούπα, το μόνο που θεωρηθεί επιτυχία είναι η κατάκτησή της.

Ο προπονητής

Στα 61 χρόνια του πλέον ο Αντενόρ Λεονάρντο Μπάτσι ή απλώς Τίτε, μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένος. Έδωσε ξανά ταυτότητα στην εθνική Βραζιλίας, έφτιαξε έναν κορμό στην ομάδα και -το κυριότερο- της έδωσε σταθερότητα. Μετά από έξι χρόνια στον πάγκο της ωστόσο, ήρθε η ώρα να κάνει το βήμα παραπάνω. Η προέλαση στα προκριματικά των δυο τελευταίων Μουντιάλ και το Κόπα Αμέρικα του 2019 δεν είναι αμελητέα, αλλά δεν είναι και αρκετά για κοτζάμ Βραζιλία.

Έχοντας αποκλειστεί λοιπόν στα προημιτελικά το 2018 από το Βέλγιο κι έχοντας χάσει το Κόπα Αμέρικα του 2021 από την Αργεντινή, το ιστορικό του αποτύπωμα θα κριθεί σε αυτό το Μουντιάλ. Θα ξαναδώσει στη «σελεσάο» αυτό που κυνηγάει τόσα χρόνια ή θα μείνει στα εντυπωσιακά (αλλά και ανούσια αν δεν συνοδεύονται από τρόπαια) στατιστικά των 58 νικών, 13 ισοπαλιών και μόλις 5 ηττών σε σύνολο 76 αγώνων υπό την καθοδήγησή του;



Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Άλισον (Λίβερπουλ), Έντερσον (Μάντσεστερ Σίτι), Γουεβέρτον (Παλμέιρας)

Αμυντικοί: Ντανίλο (Γιουβέντους), Ντάνι Άλβες (Πούμας), Τιάγκο Σίλβα (Τσέλσι), Μαρκίνιος (Παρί), Έντερ Μιλιτάο (Ρεάλ), Μπρέμερ (Γιουβέντους), Άλεξ Σάντρο (Γιουβέντους), Άλεξ Τέλες (Σεβίλλη)

Μέσοι: Κασεμίρο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Φαμπίνιο (Λίβερπουλ), Φρεντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Μπρούνο Γκιμαράες (Νιούκαστλ), Λούκας Πακετά (Γουέστ Χαμ), Έβερτον Ριμπέιρο (Φλαμένγκο)

Επιθετικοί: Νεϊμάρ (Παρί Σεν Ζερμέν), Βινίσιους (Ρεάλ), Ραφίνια (Μπαρτσελόνα), Άντονι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ροντρίγκο (Ρεάλ), Γκαμπριέλ Ζεζούς (Άρσεναλ), Ρισάρλιζον (Τότεναμ), Πέντρο (Φλαμένγκο), Γκαμπριέλ Μαρτινέλι (Άρσεναλ)

Η πιθανή 11άδα



Το πρόγραμμα της Βραζιλίας στον 7ο όμιλο
1η αγωνιστική
24 Νοεμβρίου Βραζιλία-Σερβία (21:00)
2η αγωνιστική
28 Νοεμβρίου Βραζιλία-Ελβετία (18:00)
3η αγωνιστική
2 Δεκεμβρίου Καμερούν-Βραζιλία (21:00)