Η «βουλή» του ποδοσφαίρου

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα με την οποία κατέγραψαν την ιστορία και τη γεωγραφία του ελληνικού ποδοσφαίρου πραγματοποίησαν δύο πανεπιστημιακοί στο βιβλίο τους με τίτλο «Ανατομία των ποδοσφαιρικών παθών» (Εκδόσεις Διόνικος) που αναπαράγει σήμερα η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Ο Παντελής Κυπριανός και ο Μανώλης Χουμεριανός αποκάλυψαν τον αριθμό των οπαδών των ελληνικών ομάδων και εξήγησαν τους λόγους για τους οποίους είναι διαδεδομένο το ποδόσφαιρο.

Στην κορυφή το ποδόσφαιρο

Το 2000 είχε πραγματοποιηθεί η μοναδική μέχρι σήμερα εκτεταμένη έρευνα (από την εταιρεία VΡRC) για το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα: Συγκεκριμένα, το 79,4% παρακολουθεί κάποιο άθλημα. Στην κορυφή βρίσκεται το ποδόσφαιρο με 32,8%, ακολουθεί το μπάσκετ με 24,2%, τρίτος είναι ο στίβος με 15,9%, στην τέταρτη θέση βρίσκεται η γυμναστική με 6,5% και ακολουθούν με 5,3% η άρση βαρών, με 4,9% η κολύμβηση/καταδύσεις, με 3,3% το τένις και 5,7% τα υπόλοιπα αθλήματα. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα ποσοστά για το ποδόσφαιρο στη χώρα μας θα είναι αυξημένα, ύστερα την κατάκτηση του ΕURΟ 2004 από την ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ.

Οι οπαδοί στην Ελλάδα:

2 εκατ. υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό
1,5 εκατ. τον Παναθηναϊκό
800.000 την ΑΕΚ
600.000 τον ΠΑΟΚ
260.000 τον Άρη

* Σύμφωνα με μέτρηση του 2004

Οι δύο πανεπιστημιακοί εξήγησαν τους λόγους για τους οποίους είναι διαδεδομένο το ποδόσφαιρο:

* Καταπολεμά τη ρουτίνα, είναι όαση ανεμελιάς
* Είναι μέσο μάθησης του περιβάλλοντος κόσμου
* Είναι προσιτό σε όλους. Όλοι μπορούν να παίξουν και να μιλήσουν για αυτό.
* Λειτουργεί ως φίλτρο των οδυνηρών συνεπειών της πραγματικότητας.
* Διευκολύνει την έκφραση και βοηθά στην άρση των συγκρούσεων
* Είναι πηγή ανάβλυσης ευχάριστων συναισθημάτων
* Προσφέρει, στο γήπεδο, έναν προνομιακό χώρο για την «ελεγχόμενη απελευθέρωση των συγκινήσεων»
* Ανακαλεί βασικές αρχές των φιλελεύθερων δυτικών Δημοκρατικών
* Οργανώνει την καθημερινότητα

«Μικρός, στην Ηγουμενίτσα, πρωτοπήγα στο γήπεδο για να παρακολουθήσω τον τοπικό Θεσπρωτό. Μετά παρακολουθούσα τον θρυλικό, τότε, ΠΑΣ Γιάννινα και αργότερα που κατέβηκα στην Αθήνα πήγαινα συχνά στη Νέα Σμύρνη και το “Καραϊσκάκης”», δήλωσε αρχικά στα «ΝΕΑ» ο Παντελής Κυπριανός, αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας σήμερα στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ο ένας από τους δύο συγγραφείς του βιβλίου.

Από την πλευρά του, ο Μανώλης Χουμεριανός, που σήμερα διδάσκει Κοινωνική Ιστορία και Κοινωνιολογία του Αθλητισμού στο Πάντειο, ως έφηβος ήταν αθλητής στίβου του Εθνικού και αργότερα συστηματικός παρατηρητής των τεκταινομένων στους συνδέσμους των οπαδών. «Πηγαίναμε στα γήπεδα και μαζεύαμε στοιχεία εδώ και 15 χρόνια», τόνισε ο κ. Χουμεριανός και πρόσθεσε: «Έβλεπα συγκεκριμένους συνδέσμους του Εθνικού και του Παναθηναϊκού, πήγαινα σε στέκια φιλάθλων του Εθνικού, του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ. Θέλαμε να εντοπίσουμε τα κεντρικά τους μοτίβα, τα εργαλεία που χρησιμοποιούν. Βέβαια, όλα αυτά τρέχουν με γρήγορους ρυθμούς. Το τι παίζεται σε μια κερκίδα συνεχώς αλλάζει».

Όσον αφορά την «παράγκα», ο κ. Κυπριανός ανέφερε: «Και στην Αγγλία ακούς να λένε ότι η διαιτησία ευνοεί τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή βλέπεις να πιάνουν παίκτες που παίζουν παράνομα στοιχήματα», υποστήριξε και συμπλήρωσε: «Ωστόσο “παράγκες”, δηλαδή οργανωμένες κλίκες που καθοδηγούν παρασκηνιακά τα πράγματα, δεν υπάρχουν. Θα έλεγα ότι οι “παράγκες” συνδέονται με την εξουσία και είναι φαινόμενο χωρών με λιγότερη δημοκρατία και άνισα κατανεμημένη εξουσία. Είναι, δηλαδή, θέμα δημοκρατίας και θεσμών».

Επιμέλεια: Σταύρος Καλογεράκης