«Σύνολο ατομιστών και εγωιστών η Εθνική, πριν τον Ρεχάγκελ»

Η νοοτροπία που έφερε ο Ότο Ρεχάγκελ «ευθύνεται» για τις επιτυχίες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου σύμφωνα με τον Άγγελο Χαριστέα. Ο έμπειρος επιθετικός της Νυρεμβέργης τόνισε χαρακτηριστικά ότι «καλούνταν στην Εθνική ομάδα τέσσερις παίκτες από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, μαζεύονταν σε ένα ξενοδοχείο και δεν μιλούσαν ο ένας στον άλλο. Δεν υπήρχε καμία ομάδα, αλλά από ένα σύνολο εγωιστών και ατομιστών. Τώρα είμαστε μία ομάδα και υπάρχει η ατμόσφαιρα που χρειάζεται για να έρθουν και άλλες επιτυχίες» είπε ο Χαριστέας σε συνέντευξη που παραχώρησε σε εφημερίδα της Βασιλείας.

Στο μεταξύ προέβλεψε ότι το μέλλον του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος είναι δυσοίωνο φωτογραφίζοντας ως υπεύθυνες τις ελληνικές ομάδες, αφού χρησιμοποιούν ολοένα και λιγότερους γηγενείς παίκτες, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «από τις 16 ομάδες της μεγάλης κατηγορίας οι 14 δεν αποκτούν σχεδόν κανέναν Έλληνα και χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά ξένους. Πρόσφατα είδα έναν αγώνα του Άρη και μοναδικός Έλληνας ήταν ο τερματοφύλακάς του. Η Εθνική ομάδα είναι η βιτρίνα του χώρας, αλλά με αυτή την πρακτική οι σύλλογοι δεν βοηθούν καθόλου. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός κάνουν το ίδιο και για αυτό δεν έχουν καμία επιτυχία στο Champions League και το Κύπελλο UEFA. Ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής παίζει στον ΠΑΟΚ, ο αναπληρωματικός μας είναι δεύτερος στον Παναθηναϊκό, ενώ ο πρωταθλητής Ολυμπιακός έχει μόνο έναν παίκτη στην Εθνική ομάδα. Έτσι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε».

Βέβαια έδωσε την δική του εξήγηση στο ζήτημα λέγοντας ότι «υπάρχουν τέσσερις ομάδες που ενδιαφέρουν: ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Οι άλλες δεν έχουν σημασία. Οι παράγοντες των ομάδων δεν κοιτούν το μέλλον, αλλά πως θα τα βγάλουν πέρα σήμερα. Δεν τους νοιάζει τι θα γίνει σε 10 χρόνια. Το κακό είναι και ότι ο κόσμος προτιμά να βλέπει Αργεντινούς και Βραζιλιάνους αντί Έλληνες παίκτες».

Επανερχόμενος στο «θαύμα» της Πορτογαλίας το 2004 και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την Ελλάδα, είπε ότι «έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβουμε τι είχε συμβεί. Δεν μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε εκείνη τη στιγμή. Αντιλαμβάνομαι πως μία τέτοια επιτυχία δεν μπορεί να επαναληφθεί για το ελληνικό ποδόσφαιρο για τα επόμενα 50 χρόνια. Δεν έχει ξαναγίνει τόσο μεγάλη έκπληξη στην ιστορία του ποδοσφαίρου, γι’ αυτό ο τίτλος αυτός δεν θα χάσει ποτέ τη λάμψη του. Είναι μοναδικός. Πριν το 2004 αναρωτιόμουν αν ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να γίνει ώρας και επιστρέφοντας από την Πορτογαλία πήρα την απάντηση. Μας υποδέχτηκαν τρία εκατ. φίλαθλοι και ο καθένας μας ήταν ήρωας για 11.000.000 λαού» και συνέχισε αναφερόμενος στα προνόμια που ακολουθούν ακόμα και σήμερα αυτό το επίτευγμα:

«Σε μεγάλα ξενοδοχεία μάς κάνουν τεράστιες εκπτώσεις, 50%-60%, όταν πηγαίνω σε ένα εστιατόριο δεν πληρώνω γιατί οι ιδιοκτήτες είναι περήφανοι που με έχουν ως καλεσμένο. Για ένα χρόνο μετά την Πορτογαλία όπου κι αν πηγαίναμε γινόταν χαμός. Υπήρχε και η άλλη πλευρά. Μας περίμεναν παντού φωτογράφοι και δεν είχαμε προσωπική ζωή. Τουλάχιστον εγώ στη Βρέμη, όπου αγωνιζόμουν τότε, είχα την ησυχία μου. Δεν επιδιώκω την προβολή, είμαι ήσυχος άνθρωπος και θα παραμείνω».

Κλείνοντας το κεφάλαιο Euro 2004 μίλησε για τις προτάσεις που δέχτηκε εκείνο το διάστημα: «Μετά το EURO 2004 έμεινα στη Βέρντερ και απέρριψα προτάσεις από την Αγγλία, την Ισπανία, από παντού. Από τη στιγμή που δεν έπαιζα βασικός αποφάσισα να φύγω και αποδέχτηκα την πρόταση του Άγιαξ. Όμως όταν παίρνεις μια κακή απόφαση στο ποδόσφαιρο, πληρώνεις και τις συνέπειες», ενώ όσον αφορά στο όνειρό του για το ελληνικό πρωτάθλημα είπε «το καλό είναι πως οι παίκτες που ήταν πρωταθλητές Ευρώπης το 2004 επιστρέφουν σιγά-σιγά στην πατρίδα και δίνουν μάχη για να βελτιωθεί η κατάσταση από διάφορα πόστα. Έχουν αποκτήσει πολλές εμπειρίες από το εξωτερικό και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν. Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα αν ακολουθήσουμε ένα πετυχημένο πρότυπο. Όνειρό μου είναι να γίνει το ελληνικό πρωτάθλημα σαν την Bundesliga».

Ο ιθύνων νους της πορείας της εθνικής ομάδας δεν είναι άλλος από τον Ότο Ρεχάγκελ. Για τον Γερμανό εκλέκτορα σχολίασε πώς «αν και πλέον είναι 71 ετών, δεν είναι τυφλός και πάντα μαθαίνει. Δεν μιλά πολλά ελληνικά. Δίνει κάποιες οδηγίες στα ελληνικά και όταν νευριάζει λέει κάποιες λέξεις. Όμως πλέον τον γνωρίζουμε τόσο καιρό που δεν χρειάζεται να πει πολλά. Καταλαβαίνουμε τι ζητά. Απαιτεί πειθαρχία, αλλά μας δίνει και κάποιες ελευθερίες. Θυμάμαι την παραμονή του προημιτελικού το 2004 κάθισα στο πιάνο, ένας δύο παίκτες τραγουδούσαν και καθίσαμε ως τις 2 το πρωί. Ήταν κι εκείνος εκεί. Ήξερε πως μπορεί να μας εμπιστευτεί. Την επόμενη μέρα νικήσαμε τη Γαλλία. Μας εκπλήσσει καθημερινά. Έχει απίστευτη θέληση και πάντα μεγάλο κίνητρο. Δεν μπορώ να φανταστώ την Εθνική ομάδα χωρίς τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο. Ήταν ένα όνειρο που μας ανέλαβε. Αν θα έφευγε θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα και ο διάδοχός του θα έχει δύσκολο έργο γιατί θα συγκρίνεται μαζί του. Ο κύριος Ρεχάγκελ απολαμβάνει το σεβασμό παντού στην Ελλάδα κι αυτό είναι φυσικό. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους».

Για τη «μάχη» με την Ελβετία στις 5 του Σεπτέμβρη, στο πλαίσιο των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα διεξαχθεί το επόμενο καλοκαίρι στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, ανέφερε ότι «απέναντι στην Ελβετία στην Αθήνα κάναμε δύο λάθη και τα πληρώσαμε. Οι Ελβετοί μάς είχαν πετύχει σε άσχημη μέρα κι εκείνοι ήταν σε καλή φόρμα μετά την ήττα-σοκ που γνώρισαν από το Λουξεμβούργο. Ο αγώνας στη Βασιλεία θα είναι τελείως διαφορετικός, γιατί πολλοί από μας χρησιμοποιούνται ξανά ως βασικοί στις ομάδες τους. Έχουμε μία ρεαλιστική ευκαιρία να νικήσουμε και να προκριθούμε στο Μουντιάλ. Μία σπουδαία ομάδα ξεκινά από έναν σπουδαίο προπονητή. Ο Ότμαρ Χίτσφελντ είναι για τους Ελβετούς ό,τι για μας ο Ότο Ρεχάγκελ. Είναι και οι δύο Γερμανοί και προσωπικότητες με νοοτροπία νικητή. Στη Βασιλεία θα γίνει μάχη ανάμεσα σε αυτούς τους δύο εξαιρετικούς προπονητές. Ελπίζω να πάρουμε την πρώτη θέση. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα υπάρχει Πολλή κριτική. Όμως έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα: όλα ή τίποτα. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα είμαστε για λίγες ημέρες ήρωες (γέλια).