Λουκανίδης, ο μοναδικός!

Ο μόνος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που έχει πανηγυρίσει Κύπελλο και με ΠΑΟ και με Αρη είναι ο Τάκης Λουκανίδης. Κανείς άλλος στα χρονικά δεν έχει καταφέρει κάτι τέτοιο και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής μοιράζεται τις αναμνήσεις του στην «SportDay». O 73χρονος -που είχε και δύο συμμετοχές σε τελικούς Κυπέλλου με την Δόξα Δράμας (’58 και ’59)- δεν ξεχωρίζει καμία από τις δύο κατακτήσεις, ενώ μαρτυρά την αδικία που του στέρησε τη συμμετοχή του στον τελικό του 1970.

Απόσπασμα από την συνέντευξη του Λουκανίδη στην «SportDay»:

• Τι θυμάστε από τη χρονιά 1969-70 που ο Αρης πήρε το μοναδικό του Κύπελλο;
«Πήγα στον Αρη τότε για να ''χαστουκίσω'' αυτούς που στον Παναθηναϊκό έλεγαν ότι είχα τελειώσει ποδοσφαιρικά. Και, βέβαια, στην προημιτελική φάση όταν αντιμετωπίσαμε τον ΠΑΟ στο γήπεδο Χαριλάου –τότε ήταν μια κι έξω κι όχι διπλοί αγώνες– και νικήσαμε 1-0, εγώ έπαιξα για τον Αρη. Με 1-0 επικρατήσαμε και στο Νέο Φάληρο του Ολυμπιακού, 1-0 και στον τελικό. Φεύγοντας από τον Παναθηναϊκό μού έκανε πρόταση και ο ΠΑΟΚ, αλλά οι άνθρωποι του Αρη μού είπαν "δεν πας πουθενά, σ' εμάς θα υπογράψεις" κι έτσι φόρεσα την κίτρινη φανέλα».

• Πώς βιώσατε τον τελικό στο Καυτανζόγλειο;
«Ήμουν τιμωρημένος, ωστόσο μου έκαναν την τιμή να με βάλουν να καθίσω στον πάγκο με πολιτική περιβολή. Ο Άρης πήρε το Κύπελλο με γκολ του Μανώλη Κεραμιδά, αλλά κι εγώ, παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκα εκείνη τη μέρα, επευφημήθηκα στο κατάμεστο Καυτανζόγλειο από τον κόσμο».

• Για την τιμωρία που σας στέρησε τη συμμετοχή στον τελικό του 1970 έχουμε ακούσει και διαβάσει διάφορα. Τι είχε συμβεί πραγματικά;
«Παίζαμε ημιτελικό με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Μετά το 0-1 ο Ολυμπιακός αύξησε την πίεση κι εγώ με πρωτοβουλία μου γύρισα στην άμυνα. Τότε υπήρχε ένας παίκτης στον Ολυμπιακό, ο Αγανιάν, που μου έκανε πόλεμο νεύρων. Όταν έληξε το ματς κι ενώ πανηγυρίζαμε την πρόκριση όλοι στο κέντρο του σταδίου, αυτός δεν πήγε στ' αποδυτήρια, αλλά ήρθε για να με προκαλέσει να παίξουμε ξύλο. Τότε, ο Γιάντσης, αναπληρωματικός στον Αρη, του οποίου η παλάμη ήταν δύο φορές σαν τη δική μου, του έριξε μία και τον σώριασε. Ο διαιτητής, ο Βαμβακόπουλος, έγραψε στο φύλλο αγώνα ότι τον χτύπησα εγώ κι έτσι τιμωρήθηκα».

• Πάντως, το πρώτο σας Κύπελλο ήταν με τον Παναθηναϊκό και μάλιστα δεν έχετε πάρει άλλο με την πράσινη φανέλα...
«Εννοείται ότι το θυμάμαι έντονα κι αυτό, παρ' ότι με τον Παναθηναϊκό οι μεγάλες στιγμές ήταν πολλές. Ήταν το 1967. Παίξαμε τελικό με τον Πανιώνιο στη Νέα Φιλαδέλφεια και νικήσαμε 1-0 με γκολ του Χάρη Γραμμού. Η αλήθεια είναι ότι ο Πανιώνιος εκείνη την ημέρα ήταν καλύτερος. Ομως, στο ποδόσφαιρο παίζει ρόλο και η τύχη κι εμείς την είχαμε στον συγκεκριμένο αγώνα».

Έχει κάποιο πλεονέκτημα ο Παναθηναϊκός έπειδή ο τελικός πραγματοποιείται στο ΟΑΚΑ;

«Πιστεύω ότι τα ποσοστά είναι 60-40 υπέρ του Παναθηναϊκού. Είναι ένα πλεονέκτημα ότι το παιχνίδι γίνεται στην έδρα του. Θα ήταν διαφορετικά αν ο τελικός διεξαγόταν σε άλλο γήπεδο.Το ίδιο συνέβαινε και με εμάς. Όταν παίζαμε στην Λεωφόρο, ξέραμε κάθε σπιθαμή του γηπέδου, την επιφάνειά του και αυτό μας έδινε σημαντικό πλεονέκτημα»

Επιμέλεια: Βαγγέλης Αυγουστής