ΛΑΡΙΣΑ: «Πέσαμε θύματα μιας ανόητης λογικής»

Θύμα της… ανόητης λογικής «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» υποστηρίζει πως έπεσε η Λάρισα, στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη, η ΠΑΕ ΑΕΛ υποστηρίζει πως η ομάδα αδικήθηκε κατάφορα από την διαιτησία του κ. Ζωγράφου, τονίζει πως «κάποιοι» θέλουν τα φαβορί πάντα να νικούν, αδιαφορώντας για τη βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου και απαιτεί -όσον αφορά στα παιχνίδια που απομένουν, απόλυτη ισονομία, χωρίς το παραμικρό, ούτε καν ανθρώπινο, λάθος.

Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΛ:

«Να ‘μαστε πάλι εδώ… Εμείς, η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964, να πρέπει να καταδείξουμε μέσα από την ανακοίνωσή μας, γιατί χθες στο "Καραϊσκάκη" δικαιούμασταν κάτι περισσότερο (ανύπαρκτο οφσάιντ στον Κυπαρίσση), γιατί θεωρούμε ότι αδικηθήκαμε (επιθετικό φάουλ στο δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού), γιατί πιστεύουμε ότι αξίζουμε περισσότερο σεβασμό (πέναλτι Τζόρτζεβιτς, που έφερε και πρώτη κίτρινη κάρτα στον Έλντερ).

Γιατί, σε τελική ανάλυση, πέσαμε πάλι θύματα της γνωστής νοοτροπίας – που δεν ισχύει μόνο για την ΑΕΛ, αλλά και για άλλες ομάδες, οι οποίες κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση – της ανόητης λογικής «το μεγάλο ψάρι πρέπει να τρώει το μικρό»… Και πάλι κάποιοι – πολλοί – θα συμφωνήσουν μαζί μας και κάποιοι –λίγοι – θα πουν ότι καλύτερα να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και πώς θα γίνουμε καλύτεροι … Αυτό το τελευταίο το εξαγγείλαμε στην ανακοίνωσή μας « Όταν γίνουμε μεγάλη ομάδα». Το εξαγγείλαμε, το υποσχεθήκαμε και θεωρούμε – αν δει κανείς τη βελτίωσή μας από παιχνίδι σε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό – ότι είμαστε σε καλό δρόμο για να το καταφέρουμε…

Δυστυχώς, όμως, κι αυτή τη φορά διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχουν ανάλογες προθέσεις από όλους όσους συνεχίζουν να εξυπηρετούν αυτή την κοντόφθαλμη και αναχρονιστική νοοτροπία, πώς το φαβορί πρέπει να είναι πάντα νικητής, έστω κι αν βρεθεί σε κακή μέρα, έστω κι αν μια φάση τον φέρει να έχει αριθμητικό μειονέκτημα στον αγώνα. Το χειρότερο, μάλιστα, είναι πως δεν διακρίνουμε πρόθεση του φαβορί να επιβάλλει κάτι τέτοιο (με το ζόρι νίκη), αλλά πως οι παράγοντες διεξαγωγής ενός αγώνα είναι μπολιασμένοι με αυτή την λογική και προσφέρουν με περίσσεια απλοχεριά προνόμια που δεν έχουν καν ζητηθεί!

Αποτέλεσμα; Εμείς για μία ακόμη φορά να πιστεύουμε ότι τίποτε δεν άλλαξε από την τελευταία ανακοίνωσή μας. Οι αντίπαλοί μας να χαίρονται ότι πήραν μία σπουδαία νίκη και εμείς… Εμείς να προσπαθούμε να καταλάβουμε αν πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε με όσα είδαμε, αλλά πάνω από όλα να διαπιστώνουμε ότι δεν έχει καμία τύχη η όποια καλή μας πρόθεση για κάτι νέο, που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για ένα καλύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Τι μας μένει; Η δύναμη, που παίρνουμε από τον κόσμο μας, η σπουδαία εμφάνιση των ποδοσφαιριστών μας, αλλά και μία απαίτηση: Παρακαλούμε και απαιτούμε στο εξής και μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, αλλά και του Κυπέλλου, η ομάδα μας να αντιμετωπίζεται με ισονομία, χωρίς το παραμικρό – ακόμη και ανθρώπινο – λάθος από κανέναν μηχανισμό και φορέα , που μπορεί να επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα την έκβαση ενός αγώνα. Μην πει κανείς ότι αυτή η απαίτηση αποτελεί απειλή, που βασίζεται στο «καυτό» Αλκαζάρ στο οποίο θα παίξουμε τα κρισιμότερα παιχνίδια της χρονιάς από εδώ και πέρα. Είναι η απαίτηση μιας ομάδας, που θέλει να βελτιώνεται διαπιστώνοντας τις δικές της αδυναμίες και όχι να κρύβεται πίσω από τα λάθη ενός διαιτητή (ακόμη κι αν είναι από τους καλύτερους στην Ελλάδα, όπως ο χθεσινός)!

Απαιτούμε, ουσιαστικά, να ορίζουμε εμείς τη μοίρα μας, να «πληρώνουμε» τα δικά μας αγωνιστικά λάθη κι όχι την «αρρωστημένη» νοοτροπία, που έχουν εμπεδώσει για τα καλά όλοι αυτοί οι παράγοντες . Κάποιοι μπορεί να θέλουν να συνεχίσουν να ζουν στην νιρβάνα και τη μακαριότητα της «πλαστής επιτυχίας» τους. Είναι δικαίωμά τους… Εμείς θέλουμε, όταν χάνουμε, να διαπιστώνουμε μόνο δικά μας λάθη για να γινόμαστε καλύτεροι. Κι αυτό το δικαίωμα δεν θα αφήσουμε – με όλες τις δυνάμεις μας – να μας το στερήσετε ξανά…»