Ζήκος: «Σκέφτομαι να σταματήσω το 2008»

Την αρχική του πρόθεση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση το καλοκαίρι του 2008 και την επιθυμία να κατακτήσει μέχρι τότε ένα πρωτάθλημα με την ΑΕΚ εκφράζει ο Άκης Ζήκος σε συνέντευξή του στο περιδικό «Men’s Health».

«Επέστρεψα στην Ελλάδα, παρ' ότι μου έλεγαν πως το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μικρότερο. Για μένα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Οι λόγοι είναι μόνο συναισθηματικοί. Δεν μ' αρέσει να σκέφτομαι το παρελθόν. Σήμερα η ΑΕΚ, με τον Ντέμη Νικολαΐδη στο "τιμόνι", ζει τις καλύτερες στιγμές της. Μου είχε λείψει αυτή η ομάδα, με την οποία με συνδέουν τόσα πράγματα. Εκείνο που επιθυμώ είναι ένα πρωτάθλημα με την ΑΕΚ. Αν εκπληρώσω αυτό τον στόχο, θα μπορώ να φύγω ήσυχος. Δεν έχω βάλει χρονικά όρια. Eτσι όπως τα έχω τα πράγματα στο μυαλό μου, σκέφτομαι να σταματήσω το 2008. Εύχομαι μέχρι τότε η ομάδα να έχει κατακτήσει πρωτάθλημα. Τα σημαντικά πράγματα, πάντως, είναι πολύ μεγαλύτερα από το ποδόσφαιρο. Αυτή τη στιγμή, η πιο σημαντική γυναίκα της ζωής μου είναι η εξάχρονη κόρη μου κι αυτή θα είναι πάντα. Θέλω στο μέλλον να φτιάξω και πάλι οικογένεια, να κάνω κι άλλα παιδιά», αναφέρει ο 32χρονος άσος.

Παράλληλα χαρακτηρίζει εγωιστή τον Ότο Ρεχάγκελ και τονίζει πως η μη κλήση του στην εθνική ομάδα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. «Πολλοί με ρωτούν κατά καιρούς αν νιώθω αδικημένος που δεν παίζω στην Εθνική. Eχω συμβιβαστεί πια με την ιδέα. Δεν με ενοχλεί πλέον. Με πείραζε τον πρώτο καιρό, ειδικά όταν ήμουν στη Γαλλία και πήγαινα πολύ καλά. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι αυτός ο προπονητής της Εθνικής διέπεται από τέτοιον τρομερό εγωισμό, που δεν επιθυμεί καμία παρέμβαση στο έργο του. Δεν του αρέσει να τον ρωτάνε ή να γράφουν οι εφημερίδες γιατί δεν βάζει κάποιον συγκεκριμένο παίκτη στην ομάδα. Ούτως ή άλλως, δεν θα μπορούσα να συνεργαστώ ποτέ με έναν προπονητή σαν τον Ρεχάγκελ», τονίζει.

Ακολουθούν τα υπόλοιπα κυριότερα αποσπάσματα της εξομολόγησης του Άκη Ζήκου:

Η εξέλιξη στην καριέρα του…

«Η προσπάθεια για την επαγγελματική ανέλιξή μου σε ένα χώρο δύσκολο και ανταγωνιστικό ήταν συνεχής και επίμονη. Χρειάστηκε να δώσω πολλά από τον εαυτό μου ώστε να φτάσω στην επίτευξη των στόχων μου. Οι στόχοι μου βρίσκονται πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Δεν αφήνω ποτέ μεγάλα, άπιαστα όνειρα να μπαίνουν στην πορεία μου. Ποτέ δεν συμφώνησα με την άποψη να κάνεις απότομα, μεγάλα βήματα και ξαφνικά άλματα. Τα μικρά, σταθερά βήματα και οι κοντινοί στόχοι οδηγούν στην πρόοδο και την επιτυχία. Σε μια επιτυχημένη πορεία χρειάζονται το σωστό τάιμινγκ, η σωστή απόδοση και οι κατάλληλοι άνθρωποι, οι οποίοι πρέπει να βρίσκονται κοντά σου. Κυρίως παίζουν ρόλο η πειθαρχία, η πολλή δουλειά και να μην το βάζεις κάτω στις δυσκολίες. Να μην απογοητεύεσαι και να προσπαθείς να πετύχεις μόνο με τις δικές σου δυνάμεις και αποκλειστικώς με θεμιτά, τίμια μέσα. Μόνο τότε θα ανταμειφθείς! Και η ανταμοιβή είναι τεράστια και δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο στον κόσμο. Η δημοσιότητα είναι κάτι το οποίο δεν με απασχολεί καθόλου. Δεν την κυνήγησα, ούτε πρόκειται να το κάνω ποτέ. Τη θεωρώ κάτι σαν αναγκαίο κακό, εφόσον είμαστε δημόσια πρόσωπα».

Πρεσβευτής της Ελλάδας

«Στη Γαλλία πρόσεχα πάρα πολύ τις δηλώσεις μου, τις σχέσεις μου με τα μίντια, διότι ήμουν μέλος μιας μεγάλης ομάδας, όπως η Μονακό. Πάνω απ' όλα, όμως, ένιωθα ότι έχω την ευθύνη ότι εκπροσωπώ την Ελλάδα. Η συμπεριφορά μου έπρεπε να είναι άψογη. Το να είσαι κάτι σαν πρεσβευτής της χώρας σου στο εξωτερικό είναι μεγάλη ευθύνη. Γενικά διαχειρίζομαι τη δημοσιότητα με σοβαρότητα και λεπτότητα».

Η εμπειρία…

«Το άγχος –με την καλή έννοια του όρου– είναι κατά κάποιον τρόπο ένα από τα "κλειδιά" της επιτυχίας. Δεν επαναπαύεσαι ποτέ. Επιθυμείς κάθε φορά να είσαι καλύτερος. Μικρότερος είχα πολύ μεγάλο άγχος πριν από κάθε αγώνα. Οι εμπειρίες και ο χρόνος, όμως, με δίδαξαν πολλά. Τώρα αντιμετωπίζω τα πράγματα με λιγότερο άγχος. Πρέπει να ξέρεις τι είναι αυτό που σε κάνει καλύτερο από τους άλλους, αυτό που θα σε οδηγήσει να προχωρήσεις στην καριέρα σου. Νομίζω ότι τα δυνατά σημεία μου είναι το πάθος και η θέληση για τη νίκη. Θέλω να κερδίζω πάντοτε. Αν ξέρεις τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία σου, μπορείς να βελτιώσεις περισσότερο την απόδοσή σου. Ο τρόπος παιχνιδιού μου απλώς ήταν κάπως διαφορετικός στο παρελθόν. Παλαιότερα –ήταν και το νεαρό της ηλικίας μου–, κινούμενος από θέληση, πάθος, άγχος κι επιθυμία για τη νίκη, έτρεχα πάρα πολύ στο γήπεδο, ίσως άτοπα μερικές φορές! Eτσι μπορεί να έκανα και λίγο κακό στην ομάδα. Τώρα κάνω σωστή κατανομή των δυνάμεών μου. Προσέχω πολύ. Σημαντικό επίσης είναι να κάνεις πάντοτε προπόνηση το πρωί. Eτσι υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία».

«Δεν μπορείς πάντα να κερδίζεις»

«Η νίκη, όπως και να το κάνουμε, είναι πολύ ωραίο συναίσθημα. Προσπαθώ να κρατάω τα πράγματα σε χαμηλούς τόνους, ακόμα κι αν πρόκειται για πολύ σημαντική νίκη. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που γίνεται στην Ελλάδα. Ο Ελληνας φίλαθλος πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί όταν κερδίζει μια ομάδα να αποθεώνει τους πάντες και τα πάντα και σε μια ήττα να ξεχνιούνται όλα αυτά και να δημιουργούνται θλιβερά φαινόμενα και καταστάσεις».