Οικογενειοκρατία στη διαιτησία;

Η «SportDay» προχώρησε σε ενδελεχή έρευνα και απαντά στο ερώτημα. Τι λένε για το θέμα άνθρωποι με πολύχρονη παρουσία στον χώρο. Φτάνει μια ματιά (και λίγο ψάξιμο) στους πίνακες των διαιτητών της Α' Εθνικής για να διαπιστώσει κανείς ότι το 1/4 αυτών έχουν στενή συγγένεια με ανθρώπους του χώρου. Διαβάστε ποιοι διαιτητές της Σούπερ Λίγκας τυγχάνει να ανήκουν σε... φαμίλια με παρελθόν στο χώρο.

Για την ακρίβεια, 5 διαιτητές έχουν πατεράδες που ακολούθησαν το ίδιο επάγγελμα στα νιάτα τους και τώρα είναι στην πλειονότητά τους παρατηρητές. Το... μενού, όπως θα διαπιστώσετε στις ατομικές αναφορές, περιλαμβάνει ακόμα έναν διαιτητή-ανιψιό του αντιπροέδρου του συνδέσμου της Αθήνας και άλλον έναν, ο οποίος έχει πατέρα παράγοντα ομάδας.
Ρίχνοντας άλλη μία ματιά στον πίνακα των διεθνών διαιτητών, διαπιστώνει κανείς ότι οι 4 στους 7 (!), δηλαδή περισσότεροι από τους μισούς, έχουν συγγενικές σχέσεις με ανθρώπους του χώρου. Φυσικά για να φθάσουν στο σημείο να γίνουν διεθνείς δεν μπορεί να είναι... ανίκανοι, ωστόσο παράλληλα είναι πιθανό ορισμένοι εξ αυτών να έχουν βοηθηθεί λίγο παραπάνω επειδή οι πατεράδες τους (ή λοιποί συγγενείς) είχαν τις απαιτούμενες «άκρες» στον χώρο για να βοηθήσουν.

Βασιλάκης: «Ναι, ευνοούνται»

Πιθανό ή σίγουρο; «Κάτι παραπάνω από σίγουρο», λέει ο Περικλής Βασιλάκης, ένας άνθρωπος με πείρα και διαχρονική γνώση γύρω από τη διαιτησία, και εξηγεί: «Τα τελευταία χρόνια έχει "πυκνώσει" αυτό το φαινόμενο. Είναι οι μισθοί τέτοιοι πλέον που έχουν κάνει τη διαιτησία πολύ προσοδοφόρα ασχολία. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στα δικά μας τα χρόνια χρειαζόταν να... σφυρίζουμε ένα χρόνο για να βγάλουμε αυτά που σήμερα οι διαιτητές εξασφαλίζουν σε ένα ματς. Δεν υπερβάλλω καθόλου. Δεν μπορεί να μην έχει παίξει ρόλο η οικονομικής φύσεως εξέλιξη της διαιτησίας σε αυτό το γεγονός. Οπως επίσης δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι υπάρχουν διαιτητές που έχουν ευνοηθεί επειδή έχουν συγγενικές σχέσεις στον χώρο σε σχέση με άλλους που δεν έχουν».

Η ταχεία εξέλιξη

Ρωτήσαμε και άλλους ανθρώπους που είναι «παλιοί» στον χώρο της διαιτησίας και από τις off the record συζητήσεις συγκεντρώσαμε κάποιες πληροφορίες, οι οποίες μας οδηγούν σε συμπεράσματα (που αποτελούν απαντήσεις στα ερωτήματα περί οικογενειοκρατίας). Το βασικότερο εξ αυτών είναι ότι πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που προωθήθηκαν στο παρελθόν (είτε πρόσφατο, είτε μακρινό) γρηγορότερα και αμεσότερα σε σχέση με άλλους, επειδή ακριβώς είχαν τους πατεράδες τους σε καίρια πόστα. Ακόμα και ο πολύς Κύρος Βασσάρας «ανέβηκε» στην Α' Εθνική τον καιρό που ήταν πρόεδρος της ΚΕΔ ο «μπαμπάς Αντώνης»! Ηταν η εποχή της προεδρίας Τριβέλλα στην ΕΠΟ.

Ο υιός του Μάκη

Από τις περιπτώσεις των τελευταίων χρόνων, αυτός που μας «έδειξαν»» οι περισσότεροι, όταν τους ρωτήσαμε αν υπάρχουν ευνοούμενοι, ήταν ο Μιχάλης Γερμανάκος, γιος του Μάκη, ο οποίος ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι διεθνής, χωρίς ωστόσο η παρουσία του στα ελληνικά γήπεδα να δείχνει ότι είναι «top class referee». Δεν χρειάζεται να βασιστούμε στη... σωρεία ανακοινώσεων διαμαρτυρίας που έχουν εκδοθεί κατά καιρούς εναντίον του: το έχουμε δει και με τα μάτια μας ότι πρόκειται για διαιτητή ικανό για το καλύτερο και το χειρότερο. Στην καλή του μέρα μπορεί να δώσει ρεσιτάλ, αλλά στην κακή του μπορεί να χάσει και μια και δυο και τρεις και τέσσερις κρίσιμες φάσεις. Αλλωστε, ακόμα και όταν τέθηκε σε ψηφοφορία ως υποψήφιος για διεθνής «πέρασε» οριακά (υπήρχε σημαντικός αριθμός ψήφων κατά). Αυτός αποτελεί (μονάχα) ένα παράδειγμα από εκείνους που (λίγο έως πολύ) έχουν βοηθηθεί.


Πήρε μέτρα, ετοιμάζει κι άλλα

Η ΕΠΟ στην τελευταία της γενική συνέλευση πήρε μέτρα που έχουν να κάνουν ακριβώς με αυτό που σήμερα αποτελεί αντικείμενο της έρευνάς μας: πέρασε διάταξη σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται πλέον να υπάρχει στο διαιτητικό της όργανο συγγενής διαιτητή που μετέχει στους πίνακες.
Δηλαδή, εν ολίγοις δεν μπορεί πλέον να γίνεται αυτό που ίσχυε μέχρι πρότινος, δηλαδή να υπάρχει στην ΚΕΔ πατέρας ή θείος εν ενεργεία διαιτητή. Επίσης με άλλη διάταξη που ψηφίστηκε στην ίδια συνέλευση, απαγορεύεται ο εκάστοτε παρατηρητής διαιτησίας να απασχολείται σε αγώνες της ίδιας κατηγορίας με τον γιο ή τον ανιψιό του που είναι εν ενεργεία διαιτητής. Κι έτσι, όσοι παρατηρητές Α' Εθνικής έχουν γιους ή ανιψιούς που σφυρίζουν στην ίδια κατηγορία «υποβιβάστηκαν» και μετέχουν πλέον ως παρατηρητές στη Β' και τη Γ' Εθνική.
Ρωτήσαμε στελέχη της ομοσπονδίας σχετικά με τις... ανοδικές τάσεις που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της εισόδου διαιτητών, με την καθοδήγηση των πατεράδων τους, στους πίνακες και μας απάντησαν: «Είναι θετικό το γεγονός ότι ασχολούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι και δεν είναι κακό οι συγγενείς τους να τους ωθούν να ασχοληθούν με τη διαιτησία. Οσο το δυνατόν περισσότεροι έχουν κέφι να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο, τόσο καλύτερα για τον κλάδο της διαιτησίας. Από κει και πέρα, όμως, εμείς θα εξετάσουμε το ζήτημα αυτό προτού πάρει διαστάσεις ή γίνει επιδημία. Πήραμε κάποια μέτρα στη γενική συνέλευση του περασμένου καλοκαιριού και στο μέλλον ίσως χρειαστεί να πάρουμε κι άλλα. Είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί και θα συνεχίσει να μας απασχολεί».

Το μεγάλο ταλέντο- εξαίρεση

Κατά τη διάρκεια του «ψαξίματος», εκτός από διαιτητές που πράγματι έχουν «σπρωχτεί» λιγάκι παραπάνω από τους πατεράδες, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν και κάποιοι που ναι μεν έχουν οικογενειακό παρελθόν στον χώρο, αλλά άσχετα από αυτό, αποδεικνύονται μεγάλα ταλέντα μέσα στο γήπεδο και δεν χρειάζεται να μεσολαβήσει η φαμίλια για να εξελιχθούν.
Φωτεινότερο παράδειγμα όλων ο υιός Σπάθας, για τον οποίο ακόμα και άνθρωποι που έχουν κακές σχέσεις με τον πατέρα του μας είπαν ότι «αν συνεχίσει έτσι, θα γίνει πολύ μεγάλη σφυρίχτρα. Είναι το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει περάσει από την ελληνική διαιτησία τα τελευταία χρόνια». Ο Σπάθας τζούνιορ βρίσκεται φέτος στους πίνακες της Β' Εθνικής και θεωρείται βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα πάρει τη μεταγραφή για τα μεγάλα σαλόνια της Σούπερ Λίγκας.

Και στις άλλες κατηγορίες

Το φαινόμενο να υπάρχουν αξιοσημείωτα ποσοστά συμμετοχής στους πίνακες από διαιτητές που έχουν συγγένειες στον χώρο δεν παρατηρείται μόνο στην πρώτη κατηγορία αλλά και στις υπόλοιπες. Μάλιστα σε κάποιες εξ αυτών οι αναλογίες είναι ακόμα μεγαλύτερες. Η ΚΕΔ, και κυρίως τα μέλη αυτής που ασχολούνται περισσότερο με τις μικρότερες κατηγορίες από τις οποίες προωθούνται οι διαιτητές, θα πρέπει να δείξει μεγάλη προσοχή στο συγκεκριμένο θέμα: δεν είναι κακό να ασχολούνται με τη διαιτησία οι γιοι παλαιών διαιτητών, αλλά δεν είναι καλό να συμβαίνει σε αυτόν τον τομέα αυτό που γίνεται σε άλλα επαγγέλματα: να ευνοείται αυτός που έχει μέσον σε σχέση με εκείνον που δεν έχει.

Επιεικής βαθμολόγηση

Να διευκρινίσουμε το εξής: για να ευνοείται ένας διαιτητής δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει εντολή από ψηλά. Συμβαίνουν και πολύ πιο απλά πράγματα: μπορεί ο πατέρας του να έχει δύο, τρεις ή και περισσότερους φίλους παρατηρητές από τη φουρνιά του και να καταφέρνει -μέσω αυτών- να υπάρχει επιείκεια στη βαθμολόγηση κάποιων διαιτησιών του. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες...

Οι... επτά δεσμοί αίματος

Ποιοι διαιτητές της Σούπερ Λίγκας τυγχάνει να ανήκουν σε... φαμίλια με παρελθόν στο χώρο

Στην Α' Εθνική επτά διαιτητές έχουν στενές συγγενικές σχέσεις με ανθρώπους του χώρου. Οι πέντε εξ αυτών έχουν μπαμπάδες πρώην διαιτητές και μετέπειτα παράγοντες του τομέα. Ενας έχει θείο με αντίστοιχες ιδιότητες και ένας άλλος έχει πατέρα που μετέχει πολλά χρόνια ως διοικητικό στέλεχος σε ΠΑΕ της μεγάλης κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δείτε ένα μίνι «βιογραφικό» του καθενός:

Κύρος Βασσάρας
Ουδείς αμφισβητεί την αξία του και οι αλλεπάλληλες διεθνείς διακρίσεις του μιλούν από μόνες τους. Αλλά, όπως λένε όσοι γνωρίζουν, η βοήθεια που είχε στα πρώτα βήματά του από τον πατέρα του ήταν πολύ σημαντική, αφού εκείνα τα χρόνια ο Αντώνης Βασσάρας έτυχε να είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Διαιτητών Θεσσαλονίκης. Προσθέστε σε αυτά και τη σύμπτωση της ανόδου του Κύρου στα μεγάλα σαλόνια επί προεδρίας του πατέρα του στην ΚΕΔ.

Μιχάλης Κουκουλάκης
Προτού ακόμα αρχίσει τις σπουδές του στην ιατρική, ο Μιχάλης Κουκουλάκης αποφάσισε να ασχοληθεί με τη διαιτησία. Η αναρρίχησή του στους πίνακες έγινε ταχύτατα (το 2004 ανέβηκε στην Α' Εθνική και το σήμα του διεθνούς δεν θα αργήσει) και ο καταξιωμένος στον χώρο πατέρας του έπαιξε ρόλο. Για την ιστορία, ο Γιώργος Κουκουλάκης έχει διατελέσει μέλος της ΚΕΔ και επί χρόνια ήταν παρατηρητής στη μεγάλη κατηγορία (λόγω του ασυμβιβάστου υποβιβάστηκε στη Β'). Πάντως, με τη μέχρι στιγμής παρουσία του ο υιός Μιχάλης δεν έχει δώσει δικαιώματα για πολλά σχόλια.

Μιχάλης Γερμανάκος
Εδώ θα μπορούσε να ισχύει το «αμαρτίες γονέων παιδεύουσιν τέκνα», μια και τα χρόνια που έκανε κουμάντο στη διαιτησία ο Βασίλης Νικάκης, ο υιός Γερμανάκος πλήρωσε την κόντρα του πατέρα του με την «παράγκα» και άργησε πολύ να συμπεριληφθεί στον πίνακα της Α' Εθνικής. Βέβαια, με το που ξεπεράστηκαν αυτά τα προβλήματα (2003), όχι μόνο ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία, αλλά έγινε και διεθνής (παρ' ότι η απόδοσή του στο πρωτάθλημα δεν θα έπρεπε να του δίνει τέτοιες ελπίδες).

Βασίλης Παμπορίδης
Ο πατήρ Παμπορίδης δεν ήταν τόσο γνωστός όσο οι προαναφερθέντες και ίσως να μην τον θυμόταν κανείς αν δεν είχε σφυρίξει τον αγώνα ΟΦΗ-Ολυμπιακός 3-3 το 1979 (τα παράπονα των «ερυθρολεύκων» που έχασαν τον τίτλο με αυτή την ισοπαλία έχουν μείνει στην ιστορία). Ολοι λένε πάντως ότι ο Βασίλης Παμπορίδης, ο οποίος έγινε πέρυσι -στα 32 του χρόνια- διαιτητής Α' Εθνικής, είχε στα πρώτα του βήματα τη διακριτική βοήθεια του πατέρα του.

Ρωμανός Κοντογιαννίδης
Οι καλές γνωριμίες του Κυριάκου Κοντογιαννίδη δεν στάθηκαν αρκετές για να γλιτώσουν τον γιο του από τον υποβιβασμό στη Β' Εθνική, μεσούσης της περιόδου 2002-03, για τα λάθη που έκανε στον αγώνα ΟΦΗ-Ηρακλής 3-1 (ειδικά για το πέναλτι με το οποίο οι Κρητικοί πήραν προβάδισμα με 2-1). Από πέρυσι το καλοκαίρι, όμως, ο πανύψηλος ρέφερι από την Ξάνθη επανήλθε χωρίς να το καταλάβει κανείς στον πίνακα της μεγάλης κατηγορίας. Και αυτό σίγουρα δεν έγινε τυχαία.

Χριστόφορος Ζωγράφος
Παντός καιρού. Ηταν στην Α' Εθνική τον καιρό της «παράγκας» και ύστερα από μία μικρή «κοιλιά» στην καριέρα του επανήλθε στα υψηλά επίπεδα, παίρνοντας μάλιστα το χρίσμα του διεθνούς εν έτει 2004. Χαρακτηριστικό της γρήγορης προώθησής του ήταν ότι το 1997 ανέβηκε στη Β' εθνική και ύστερα από μόλις μία διετία μπήκε στους πίνακες της Α'. Ολα αυτά τα χρόνια είχε τη στήριξη του θείου του, Κώστα Ακρίδα (επί χρόνια μέλος του Δ.Σ. του ΣΑΔ, κάποτε πρόεδρος και σήμερα αντιπρόεδρος).

Γιάννης Τσαχειλίδης
Στην περίπτωση του Πειραιώτη διαιτητή, ο πατήρ δεν είχε πιάσει ποτέ σφυρίχτρα στο χέρι του, αλλά εδώ και χρόνια είναι παράγοντας (πρώτα στον Ολυμπιακό, τελευταία στον Ιωνικό). Το ισχυρότερο (ηθικό) ασυμβίβαστο της υπόθεσης είναι το γεγονός ότι ο μπαμπάς μετέχει αυτή τη στιγμή στο Δ.Σ. της ΕΠΟ ως εκπρόσωπος της Σούπερ Λίγκας. Ισως η διοργανώτρια του πρωταθλήματος να πρέπει κάποια στιγμή να το ξανασκεφτεί, αντικαθιστώντας τον με κάποιο άλλο μέλος.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΕΔ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΥΧΟΜΑΝΗΣ

«Να αποσύρεται ο πατέρας»

Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας δεν θα μπορούσαμε να μη ζητήσουμε και τη γνώμη του νυν προέδρου της ΚΕΔ Γιώργου Ψυχομάνη.
«Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να προτείνει κάποιος στον γιο του να ασχοληθεί με τη διαιτησία. Ισα ίσα που είναι καλό για τον χώρο να έρχονται όλο και περισσότερα παιδιά που αναζητούν τη διάκριση και τη σταδιοδρομία. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι από τη στιγμή που ένας διαιτητής μπαίνει στους πίνακες, ο πατέρας του θα πρέπει να αποσύρεται από τον χώρο για ευνόητους λόγους. Ηδη, από την περασμένη γενική συνέλευση, ψηφίστηκαν κάποιες σχετικές διατάξεις, οι οποίες είναι σημαντικές».
Τον ρωτήσαμε αν υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση σε όσους διαιτητές έχουν συγγενικές σχέσεις εντός του χώρου και απάντησε: «Δεν δύναμαι να γνωρίζω τι γινόταν παλαιότερα. Ωστόσο, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι όσο καιρό βρίσκομαι εγώ στην ΚΕΔ (σ.σ.: πρόεδρος είναι μόνο λίγους μήνες, αλλά μετείχε και τα προηγούμενα χρόνια στην επιτροπή ως μέλος), δεν υπάρχει εύνοια προς κανέναν. Ουδέποτε έγινε παρέμβαση από πατέρα ή γενικώς οποιονδήποτε συγγενή για να βοηθηθεί κάποιος. Συνεπώς όλοι είχαν και έχουν ίση μεταχείριση από το προεδρείο».

Πηγή: SportDay