Πρωταθλητής στα ντέρμπι

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος ντύθηκε Καπουράνης και ο Παναθηναϊκός σημείωσε την πρώτη του νίκη από το Δεκέμβρη του 1995 μέσα στο Καραϊσκάκη, με 1-0. Οι «πράσινοι» έπαιξαν έξυπνα, έδωσαν χώρο στο αντίπαλο σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και στο 90ο λεπτό απέδρασαν με τη νίκη από το Φαληρικό στάδιο. Ο Ολυμπιακός στάθηκε ανίκανος να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες-δώρα που του έκανε η πράσινη άμυνα, με κορυφαία στιγμή την τριπλή ευκαιρία στο 77’, όπου ο Στολτίδης δυο φορές και ο Τοροσίδης μία νικήθηκαν από τον Εμπέντε. Για πέναλτι σε ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ανατολάκη φωνάζουν οι «πράσινοι». «Δουλέψαμε για αυτή τη νίκη», δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Βίκτορ Μουνιόθ.

Το παιχνίδι

Ο Πιερ Εμπέντε ήταν η μορφή του αγώνα με τις επεμβάσεις που έκανε και ο Ολυμπιακός μπορεί να τα βάλει μόνο με τον εαυτό του για την ανημπόρια του να τελειώσει φάσεις μισό γκολ. Ίσως σε αυτό το ματς έκανε όσο ποτέ αισθητή την απουσία του, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου. Ασφαλώς αυτή είναι και η πρώτη ήττα του Τάκη Λεμονή σε ντέρμπι και το γεγονός ότι αυτή ήρθε στο Καραϊσκάκη αποτελεί μεγάλη είδηση. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε σε καλή μέρα τους περισσότερους στο ανασταλτικό κομμάτι με τον Τζιόλη και τον Γκούμα να στέκονται καλύτερα από τους υπόλοιπους πάντως και προπάντων χωρίς λάθη. Ο Ίβανσιτς ήταν εκείνος που αν και δεν φαινόταν πάντα μέσα στον αγώνα με κάποιες προσωπικές ενέργειες ενοχλούσε την άμυνα των «ερυθρολεύκων». Αυτή ήταν η πρώτη «πράσινη νίκη» στο Καραϊσκάκη από τις 2 Δεκεμβρίου του 1995, όταν ο Παναθηναϊκός επικράτησε 2-1 με το γκολ του Καπουράνη.

Μπήκε δυνατά ο γηπεδούχος

O Ολυμπιακός προσπάθησε να πάρει τα ηνία του ματς από το ξεκίνημα με τον Ριβάλντο να παίζει σαν ελεύθερος και να προσπαθεί να δημιουργήσει διαδρόμους είτε από δεξιά, είτε από αριστερά σ’ ένα σχήμα που έμοιαζε περισσότερο με 4-1-2-1-2. Ο Καστίγιο ήταν η πηγή των μεγαλύτερων κινδύνων για την εστία του Παναθηναϊκού σ’ ένα πρώτο μέρος που τουλάχιστον στο μεγαλύτερο διάστημα οι «πράσινοι» περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο και δεν μπόρεσαν, παρά τους χώρους που έδωσαν να βγάλουν κάποια αντεπίθεση. Ο Τοροσίδης σ’ έναν ρόλο ανάλογο με αυτόν που είχε και στο ματς με την ΑΕΚ, ερχόμενος από πίσω ως κρυφός κυνηγός στήριξε αρκετά την ανάπτυξη των "ερυθρολεύκων" που είχαν τρεις σημαντικές στιγμές στο πρώτο μέρος: Στο 25’ μετά από πούλημα της μπάλας του Εμπέντε, ο Καστίγιο μπήκε από αριστερά στην περιοχή, αλλά ο Γκούμας τον πρόλαβε πάνω στο σουτ. Στο 35’ ο Τοροσίδης πάτησε πολύ όμορφα στον Καστίγιο που έμπαινε σφήνα, αλλά όταν ο επιθετικός του Ολυμπιακού πήγε να περάσει τον Εμπέντε, ο Καμερουνέζος τον σταμάτησε, ενώ στο 42’ σε μία κόντρα επίθεση ο Καστίγιο μοίρασε στον Μάριτς που ήταν αριστερά του, αλλά το σουτ του ήταν πάνω στον πορτιέρο του Παναθηναϊκού που δεν μπλόκαρε, αλλά η άμυνα του απομάκρυνε με μεγάλη δυσκολία.

Οι «πράσινοι»(με την ίδια ενδεκάδα ακριβώς όπως με την ΑΕΚ) στο πρώτο μέρος άφησαν στη μεγαλύτερη διάρκεια την πρωτοβουλία στους «ερυθρόλευκους», αλλά με τους Σαλπιγγίδη και Παπαδόπουλο ξεκομμένους από την υπόλοιπη ομάδα δεν μπόρεσε να απειλήσει ουσιαστικά, με εξαίρεση ένα μακρινό σουτ του Σαλπιγγίδη στο 12’ από τα αριστερά μετά την κεφαλιά πάσα του Ίβανσιτς. Με τον Αυστριακό να είναι σε σαφώς καλύτερη βραδιά από κάθε άποψη από τον Νίνη, τουλάχιστον οι "πράσινοι" μπόρεσαν να κρατήσουν κάπως τη μπάλα και να βγάλουν κάποιους συνδυασμούς από την αριστερή μεριά. Αντίθετα ο Ζεβλάκοφ δεν άφησε κανένα περιθώριο στον νεαρό να περάσει κάποια στιγμή και να γίνει απειλητικός. Η πολυκοσμία στο χώρο του κέντρου πάντως και τα πάρα πολλά μαρκαρίσματα δεν άφησαν περιθώριο μεγάλο στους "ερυθρόλευκους" με την «πράσινη» άμυνα όμως να δείχνει επιρρεπής στο λάθος σε κρίσιμες στιγμές και όποτε αισθάνθηκε πίεση, γεγονός που ο Ολυμπιακός δεν εκμεταλλεύθηκε.

To δεύτερο μέρος ξεκίνησε περισσότερο νευρικά από το πρώτο και τις κινήσεις στην σκακιέρα των αλλαγών έκανε πρώτος ο Τάκης Λεμονής. Ο τεχνικός του Ολυμπιακού έριξε τον Τζόρτζεβιτς στο ματς, στέλνοντας δεξιά τον Τοροσίδη και γυρίζοντας το σχήμα στο 4-5-1. Ένα τέταρτο αργότερα ο Μπόρχα θα πάρει τη θέση του Οκκά στο ματς και θα παίξει καθαρά μόνος στην κορυφή. Από την άλλη ο Μουνιόθ έριξε τον φρέσκο Ρομέρο αντί του Νίνη στο 78’. Ο Ολυμπιακός παρά το γεγονός ότι βρέθηκε τουλάχιστον σε τέσσερις περιπτώσεις μπροστά στο γκολ στο δεύτερο μέρος δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του. Μετά από λάθος του Λεοντίου η μπάλα στρώθηκε στον Ριβάλντο πάτησε για τον Καστίγιο αλλά το σουτ του τελευταίου ήταν πάνω στον Εμπέντε. Στο 63’ άλλο ένα σουτ του Καστίγιο εξουδετέρωσε εύκολα ο Εμπέντε. Στο 72’ μετά από λάθος κόψιμο του Νίλσον ο Οκκάς πετάει τη μπάλα με ψαλίδι στον Καστίγιο που πλασάρει πάνω από τον Εμπέντε, ενώ στο 76’ ο Μπόρχα έπιασε μία κεφαλιά μετά από σέντρα του Τζόρτζεβιτς που πέρασε λίγο έξω από το αριστερό δοκάρι του Εμπέντε. Ο πορτιέρο του Παναθηναϊκού σώζει τρεις φορές, δύο απόπειρες του Στολτίδη και μία σε απόπειρα του Τοροσίδη και κρατάει το μηδέν. Ο Ίβανσιτς από την άλλη μία στο 74’ μετά από συνδυασμό του Νίνη με τον Νίλσον και σέντρα του τελευταίου σούταρε, αλλά απέκρουσε ο Νικοπολίδης, όπως και στο 80’ μετά από ένα σουτ έξω από την περιοχή που μπλόκαρε σε δύο χρόνους ο πορτιέρο του Ολυμπιακού είχε χτυπήσει πάντως τα καμπανάκια. Στο 90’ ο Ανατολάκης κάνει το λάθος από την πίεση του Σαλπιγγίδη που κλέβει καθαρά και βγάζει την ασίστ στον Παπαδόπουλο για το 0-1.

Στον Ολυμπιακό δεν βγήκε το τέχνασμα του Λεμονή με τον Τζόρτζεβιτς, και την τοποθέτηση του επικίνδυνου στο πρώτο μέρος Τοροσίδη στο δεξί άκρο της άμυνας και του Μάριτς από την άλλη μεριά του κέντρου. Οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να τα βάζουν μόνο με την τύχη τους πάντως μίας και έχασαν έξι με επτά πολύ κραυγαλέες ευκαιρίες για να επικρατήσουν.

Το φιλμ του αγώνα

Οι συνθέσεις των ομάδων

Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Ζεβλάκοφ, Σέζαρ, Ανατολάκης, Πάντος (56΄Τζόρτζεβιτς), Στολτίδης, Τοροσίδης, Μάριτς, Ριβάλντο, Οκκάς (72 Μπόρχα), Καστίγιο

Παναθηναϊκός: Εμπέντε, Νίλσον, Μόρις, Γκούμας, Λεοντίου, Τζιόλης, Μπόβιο, Νίνης(78' Ρομέρο), Ίβανσιτς, Παπαδόπουλος, Σαλπιγγίδης (90 Μάντζιος)

Η φάση του αγώνα: Το όσκαρ μοιράζεται στην τριπλή επέμβαση του Εμπέντε και στο «πορτοφολάδικο κλέψιμο» του Σαλπιγγίδη στον Ανατολάκη που ουσιαστικά με την πάσα του βγάζει τον Παπαδόπουλο που από εκείνο το σημείο δεν γίνεται να αστοχήσει.

Το σφύριγμα: Ο Καζναφέρης οφείλει να δώσει την εσχάτη των ποινών στη φάση που ο Παπαδόπουλος έχει ήδη κοντρολάρει μετά την σέντρα του Νίλσον και ο Ανατολάκης τον ανατρέπει. Ο Αθηναίος ρέφερι δεν σφυρίζει αμέσως μετά καθαρό φάουλ στον Τοροσίδη σε καλή θέση έξω από την περιοχή, κάτι που έκανε και σε δύο ακόμα περιπτώσεις.

Το πρόσωπο: Εμπέντε και Γκούμας ήταν οι μόνοι που δεν τα θαλάσσωσαν στην πράσινη άμυνα και αυτοί αρκούσαν, με τον πρώτο να αναδεικνύεται σε μορφή του ματς. Ο Τζιόλης πήγε καλά ανασταλτικά, ο Ίβανσιτς ο μόνος που ενοχλούσε επιθετικά τον Ολυμπιακό, αλλά στην κρίσιμη στιγμή το δίδυμο Παπαδόπουλο – Σαλπιγγίδη μίλησε.

Μοιραίος: Ο Καστίγιο με βάση την παρουσία του ίσως δικαιούται τον τίτλο του καλύτερου, αλλά εξαιτίας του ότι είναι μέσα στις περισσότερες ευκαιρίες παίρνει τον τίτλο.

Η απογοήτευση: Από κοινού Νίνης και Μπόβιο μοιράζονται το βραβείο για τον Παναθηναϊκό. Ο νεαρός δεν βρήκε πέρα από τη φάση που δίνει πάσα στο Νίλσον για τη σέντρα στο 74’ χώρους να κινηθεί. Ο Μπόβιο δεν μπόρεσε να σταματήσει στις περισσότερες περιπτώσεις τους μέσους του Ολυμπιακού και έχασε πολλές μάχες.

Η πατάτα του αγώνα: Ο Γιώργος Ανατολάκης με την εμπειρία που κουβαλάει θα έπρεπε να ενεργήσει πιο απλά και να διώξει τη μπάλα, στη φάση του 90’ όπου ο Σαλπιγγίδης του πήρε το…πορτοφόλι.

Κώστας Μιαούλης