Γκέκας: «Δεν κρατάω κακία σε κανέναν»

Μπορεί ο Φάνης Γκέκας να αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό όχι και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ωστόσο ο ίδιος δεν κρατά κακία σε κανέναν, όπως δηλώνει στο «Κ» της «Καθημερινής της Κυριακής». Ο Λαρισαίος επιθετικός τονίζει πως ήταν απόφαση της διοίκησης και όχι του τότε προπονητή, Χανς Μπάκε, να δοθεί αρχικά στον ΠΑΟΚ και εν συνεχεία στη Λεβερκούζεν. Παράλληλα απαντά με ειλικρίνεια πως δεν περίμενε να κάνει τόσο καλή χρονιά στη Γερμανία και χαρακτηρίζει όνειρο που δεν θέλει να σταματήσει αυτό που έζησε φέτος. Ακολουθεί η συνέντευξη του διεθνούς άσου:

Τι σήμαινε για σας η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό τον Γενάρη του 2005;

«Ήταν ένα σκαλοπάτι στην καριέρα μου. Μια μεγάλη ομάδα. Γι' αυτό και πήγα χωρίς δεύτερη σκέψη».

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή από την περίοδο αυτή;

«Η αγάπη του κόσμου που μου συμπαραστάθηκε και με έβαλε στην οικογένεια του Παναθηναϊκού από το πρώτο κιόλας παιχνίδι με την Καλαμαριά. Σ' αυτό είχα βάλει δύο γκολ. Για μένα ήταν ένα ονειρικό ντεμπούτο. Ο κόσμος με υποστήριξε μέχρι το τέλος».

Πόσο σας έχουν βοηθήσει οι μέχρι τώρα προπονητές;

«Μόνο κάποιοι. Όχι στον Παναθηναϊκό, πάντως».

Σας έχουν μείνει φίλοι από τον Παναθηναϊκό;

«Με τον Βύντρα και τον Θεοδωρίδη διατηρώ άριστες σχέσεις. Πάμε διακοπές μαζί. Μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο».

Πώς είδατε τον Παναθηναϊκό φέτος;

«Ήταν η χειρότερη χρονιά στα τελευταία δέκα χρόνια. Αυτό φάνηκε και στον τελικό του Κυπέλλου».

Τι συνέβη στα τέλη Αυγούστου του 2006;

«Ήθελαν να με δώσουν δανεικό στον ΠΑΟΚ, όταν πήραν τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Το αρνήθηκα κατηγορηματικά και είπα: ‘Δεν πάω πουθενά. Θα σταματήσω το ποδόσφαιρο παρά να πάω κάπου που δεν θέλω’».

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, είχατε αρνηθεί προηγουμένως πρόταση επέκτασης συμβολαίου. Αληθεύει;

«Όχι. Δεν έγινε καμιά τέτοια συζήτηση. Είχα ακόμα ένα συν δύο χρόνια συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό».

Πώς εξηγείτε την κίνηση του Παναθηναϊκού τη στιγμή που ήσαστε ήδη ένας καταξιωμένος παίκτης και μέλος της εθνικής ομάδας;

«Δεν θέλω να πω τίποτα. Μένω εδώ».

Μήπως ήταν εισήγηση του τότε προπονητή, του Χανς Μπάκε;

«Ήταν ο μόνος άνθρωπος που δεν ήξερε τίποτε».

Άρα ήταν μια κίνηση της διοίκησης.

«Άμα δεν είναι ο προπονητής, είναι η διοίκηση. Εμένα από τη διοίκηση με πήραν τηλέφωνο. Είπαν στον μάνατζερ μου: ‘Θα πάει δανεικός στον ΠΑΟΚ’».

Δεν σας ρώτησαν αν θέλετε ή όχι;

«Τίποτα. Τίποτα»

Αν θα βλέπατε σε κάποια εκδήλωση τον Τζίγγερ, θα του σφίγγατε το χέρι;.

«Γιατί όχι; Επειδή έφυγα από την ομάδα, δεν σημαίνει ότι δεν θα μιλήσω με τους ανθρώπους. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανέναν πλέον. Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Μπάλα είναι και γυρίζει. Ή ο προπονητής ή ο ποδοσφαιριστής φεύγουν από την ομάδα».

Δεν κρατάτε κακία;

«Καμία πλέον. Είχα κακία στην αρχή με τον τρόπο που έγινε. Ήρθα σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο άλλωστε ήθελα να έρθω. Έχω φτάσει σε σημείο να ζω ένα όνειρο που δεν θέλω να τελειώσει ποτέ. Κάθε εμπόδιο, λοιπόν, για καλό».

Τότε, τον Αύγουστο, έπρεπε να γίνουν όλα πολύ γρήγορα γιατί τελείωνε η μεταγραφικη περίοδος. Ποιος σας βοήθησε;

«Ο μάνατζερ μου που με σωστές κινήσεις μού βρήκε μέσα σε τρεις μέρες τρεις ομάδες. Πέρα απ' αυτόν, η γυναίκα μου και η οικογένεια μου. Και ο Ότο Ρεχάγκελ ήταν ο πρώτος που ρωτήθηκε από την Μπόχουμ και είπε καλά λόγια για μένα».

Περιμένατε να έχετε μια τέτοια πορεία στο γερμανικό πρωτάθλημα;

«Αν πω ναι, θα πω ψέματα. Περίμενα να κάνω μια καλή πορεία, γιατί πίστευα στον εαυτό μου. Άλλωστε διάλεξα το γερμανικό πρωτάθλημα, γιατί ήξερα ότι μου ταίριαζε. Πίστευα ότι θα βάλω οκτώ, δέκα, δώδεκα γκολ. Έως εκεί».

Την επόμενη σεζόν θα αγωνίζεστε στην Μπάγερ Λεβερκούζεν. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο ταμείο της Μπόχουμ θα μπουν 4 εκατ. ευρώ. Μόλις οκτώ μήνες πριν, σας είχε πάρει δανεικό από τον Παναθηναϊκό με ρήτρα αγοράς για ένα πολύ μικρότερο ποσό. Η Μπόχουμ ανακοίνωσε επίσημα ότι ήθελε να σας κρατήσει, αλλά εσείς θέλατε να φύγετε. Ανταποκρίνονται αυτά στην πραγματικότητα;

«Τον Απρίλη, κανείς δεν ήξερε αν η ομάδα θα μείνει στην κατηγορία. Τόσο η ομάδα όσο κι εγώ είχαμε δίλημμα. Το δικό μου: αν πέσει η ομάδα, πού θα συνεχίσω την καριέρα μου».

Και της ομάδας: αν πέσει, δεν θα πάρει λεφτά.

«Αν δείτε από τα δημοσιεύματα πόσα χρήματα πήρε η ομάδα, καταλαβαίνετε ότι δεν παρακάλεσα κανέναν. Για μένα ήταν ένα σημαντικό βήμα επαγγελματικά, οικονομικά και οικογενειακά».

Δεν ήταν ένα ακόμα ρίσκο;

«Είχα ήδη πολλές προτάσεις από τον Δεκέμβριο. Πιστεύω ότι η Μπόχουμ ό,τι είχε να μου δώσει, μου το έδωσε. Ήταν η καλύτερη λύση και για τους δυο μας».

Πώς βλέπετε το μέλλον στη νέα σας ομάδα;

«Ξέρω τις δυνατότητες μου. Πιστεύω ότι η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη για μένα. Θα είμαι σε καλύτερη ομάδα, θα έχω καλύτερους συμπαίκτες. Η Λεβερκούζεν παίζει και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κάτι το οποίο θα με βοηθήσει πάρα πολύ. Από την αρχή της καριέρας μου, σε κάθε ομάδα που ήμουν, συνεχώς ανέβαινα».

Έχει αυτό κάποιο όριο;

«Όρια υπάρχουν παντού. Δεν ξέρω, όμως, ποιο είναι το όριο. Όσο παίζω και είμαι καλά, έχω περιθώρια ακόμα για να παίξω πιο ψηλά».

Μπορεί να συγκριθεί αγωνιστικά το ελληνικό πρωτάθλημα με το γερμανικό;

«Είναι πάρα πολύ πίσω. Γενικά σε οργάνωση, σε γήπεδα, σε επίπεδο κοινού, σε επίπεδο διοικήσεων».

Ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ ή ο Παναθηναϊκός τι θέση θα έπαιρναν στην Μπουντεσλίγκα;

«Θα ήταν μεσαίες ομάδες. Δεν θα άντεχαν το ρυθμό και την πίεση. Εδώ όλοι οι παίκτες ώς το εκατοστό λεπτό τρέχουν».

Και εσείς ως γνήσιο προϊόν του ελληνικού ποδοσφαίρου πώς τα καταφέρατε εδώ;

«Με βοήθησε πάρα πολύ που ήρθα στη δεκαπενθήμερη διακοπή του πρωταθλήματος. Έκανα προετοιμασία την κατάλληλη στιγμή. Μέσα σε 15 μέρες, κατάλαβα τι σημαίνει προετοιμασία στην Ελλάδα και τι στη Γερμανία. Αρκεί να σας πω ότι επί 15 μέρες τρέχαμε μόνο και δεν ακουμπούσαμε την μπάλα... Πρέπει να καταλάβουν όλοι οι προπονητές στην Ελλάδα ότι το σημαντικό για μια ομάδα είναι να τρέχει 90 λεπτά στο γήπεδο και όχι 35,50 και 60».