Επαλέ: «Ζω το γερμανικό όνειρο»

Δικαιωμένος με την επιλογή του να πάει στη Γερμανία και την Μπουντεσλίγκα, εμφανίστηκε ο πρώην άσος του Ηρακλή και του Παναθηναϊκού, Ζοέλ Επαλέ, μιλώντας αποκλειστικά στην «SportDay». Ο μέσος από το Καμερούν με τις καταπληκτικές εμφανίσεις που πραγματοποίησε τη φετινή περίοδο, βοήθησε σημαντικά την ομάδα του να αποφύγει τον υποβιβασμό και μάλιστα να τερματίσει στην 8η θέση του γερμανικού πρωταθλήματος!

Με 17 συμμετοχές ως βασικός, κατάφερε να σημειώσει 4 γκολ, ενώ με τις ασίστ του έδινε «έτοιμα» τέρματα στους συμπαίκτες του, γεγονός που τόνισε και ο Φάνης Γκέκας, παραδεχόμενος ότι δεν θα μπορούσε να βρίσκει τόσο συχνά δίχτυα αν δεν ήταν ο «Τζο». Ο ίδιος ο παίκτης, παραδέχεται ότι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι κατώτερο της Μπουντεσλίγκα και κατά την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη, μοιράστηκε με όλους τις εμπειρίες του από το «γερμανικό όνειρο», όπως το αποκαλεί ο ίδιος.

• Έφυγες από την Ελλάδα με δάκρυα στα μάτια και επέστρεψες ευτυχισμένος. Περίμενες ότι η Μπουντεσλίγκα μπορεί να αλλάξει τόσο γρήγορα τη ζωή σου;

«Το περίμενα, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Σκεφτόμουν ότι θα συναντήσω ένα διαφορετικό κόσμο, αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα βρω τον τέλειο. Εκεί όλα είναι διαφορετικά».

• Σύγκριση με την Ελλάδα μπορεί να γίνει;

«Όχι, δεν μπορεί να γίνει. Το γερμανικό πρωτάθλημα δεν έχει καμία σχέση με τη Σούπερ Λίγκα».

• Τι εννοείς;

«Εκεί τα γήπεδα είναι πάντα γεμάτα. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Στη Γερμανία οι άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο σε σέβονται και προσπαθούν να δημιουργήσουν τις καλύτερες συνθήκες για να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου. Στην Μπόχουμ για κάθε παίκτη υπάρχει και ένας άνθρωπος που φροντίζει να λυθεί και το παραμικρό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε».

• Στην Ελλάδα δεν σέβονται τον ποδοσφαιριστή;

«Ελάχιστοι… Εκεί, όμως, είναι κανόνας. Υπάρχει διαφορά στη νοοτροπία και τη φιλοσοφία».

• Η προσαρμογή να υποθέσω ότι ήταν εύκολη;

«Ναι, δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Η παρουσία του Γκέκα ήταν ένα πλεονέκτημα για μένα. Με βοήθησε να μάθω γρήγορα την ομάδα και παράλληλα να μη χάσω απότομα την επαφή με την Ελλάδα. Το ότι είχαμε κοινές παραστάσεις και κοινό κώδικα επικοινωνίας βοήθησε και στο να έχουμε και καλή συνεργασία μέσα στο γήπεδο».

• Έκανε απίστευτα πράγματα ο Γκέκας. Το να βγεις πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα…

«Τα γκολ που έβαλε ο Φάνης δεν τα έβαλε τυχαία. Είναι έξυπνος παίκτης, γρήγορος και ξέρει ανά πάσα στιγμή πού να βρίσκεται με ή χωρίς την μπάλα. Στο Μπόχουμ θα τον θυμούνται για πολλά χρόνια».

• Χωρίς τον Γκέκα θα είναι πιο δύσκολη η χρονιά για την Μπόχουμ;

«Ναι, έτσι νομίζω. Δεν βρίσκεις εύκολα παίκτη που να βάζει 20 γκολ. Ωστόσο, ο Στέφαν Κουντς μάς είπε ότι η ομάδα θα κάνει ό,τι μπορεί για να βρει έναν παίκτη που θα καλύψει σε μεγάλο βαθμό την απουσία του».

• Η δική σου σχέση με τον κόσμο; Σε σταματούν στον δρόμο;

«Ναι, υπάρχει ωραία σχέση μαζί τους. Μιλούν με κολακευτικά λόγια για μένα και αυτό με βοηθάει για κάθε επόμενο παιχνίδι. Όταν με σταματούν στον δρόμο, οι μεγαλύτεροι με ενθαρρύνουν για το παιχνίδι που υπάρχει μπροστά και οι μικρότεροι ζητάνε κάποιο αυτόγραφο».

• Όταν σε είδαν να κάνεις την πρώτη τούμπα πώς τους φάνηκε;

«Απ' ό,τι κατάλαβα οι περισσότεροι δεν ήξεραν για τον τρόπο που πανηγυρίζω το γκολ, αλλά τους αρέσει πολύ. Κάποιοι από αυτούς που με σταματούσαν στον δρόμο μου ζητούσαν να βάλω γκολ, λέγοντας ότι απολαμβάνουν την τούμπα που κάνω».

• Σε σύγκριση με τους Έλληνες, πώς είναι οι Γερμανοί φίλαθλοι;

«Είναι διαφορετικοί. Στο γήπεδο φωνάζουν σαν τρελοί, αλλά δεν είναι τόσο ζεστοί όσο οι Έλληνες. Ομως, έχουν ένα καλό που δεν το έχουν οι Έλληνες. Αν χάσει η ομάδα δεν σε βρίζουν. Θυμάμαι στο πρώτο παιχνίδι που έπαιξα απέναντι στη Μάιντζ, χάσαμε και μετά τον αγώνα έπρεπε να ανεβούμε κάποιοι παίκτες στο καφέ του γηπέδου, στο οποίο υπήρχαν φίλαθλοι. Εγώ, συνηθισμένος από την Ελλάδα, έβαζα στο μυαλό μου διάφορα που μπορούν να συμβούν και τα σκεφτόμουν όσο ανέβαινα με το ασανσέρ από τα αποδυτήρια. Δεν… ξεφώνισε κανένας. Αντίθετα μας έλεγαν "δεν πειράζει" και μας ενθάρρυναν να κερδίσουμε το επόμενο παιχνίδι».

• Ποιες άλλες διαφορές υπάρχουν;

«Στο στυλ προπόνησης. Στη Γερμανία δίνουν έμφαση στην αντοχή. Μέχρι και 2 μέρες πριν από τον αγώνα κάνεις προπόνηση με το 100% των δυνάμεών σου. Δεν σου ζητούν να προσέχεις. Κάνεις προπόνηση σαν να παίζεις σε αγώνα».

• Η Μπόχουμ είναι το ταβάνι στην καριέρα σου;

«Αν έβαζα ταβάνι στην καριέρα μου δεν θα έκανα τίποτα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει και όταν πήγα στον Παναθηναϊκό. Πάντα κοιτάζω ψηλότερα. Φυσικά και με ενδιαφέρει να πάω σε πιο μεγάλη ομάδα. Δεν φτάνει, όμως, να το λες. Πρέπει να το δείχνεις στο γήπεδο ότι μπορείς να πας και ψηλότερα».

• Σκέφτεσαι να επιστρέψεις στην Ελλάδα;

«Όχι. Μόλις τώρα βγήκα έξω από την Ελλάδα και έχω πολλά να δώσω ακόμα. Θέλω να γράψω ιστορία, όπως έκανα στην Ελλάδα».

• Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;

«Η αγάπη του κόσμου και ο τρόπος ζωής. Στο Μπόχουμ στις 8 η ώρα όλα είναι κλειστά και αν θέλεις να πας κάπου πρέπει να περιμένεις την επόμενη μέρα»

• Ο Ηρακλής σού λείπει;

«Είναι στην καρδιά μου και αυτό δεν αλλάζει. Έφυγα για οικονομικούς λόγους. Υπήρχαν πολλά προβλήματα και έπρεπε να κοιτάξω το μέλλον. Το κακό είναι ότι ακόμα υπάρχουν προβλήματα».

• Ο Σπανουδάκης έριξε όλη την ευθύνη στον Κωφίδη για την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας. Τι λες;

«Δεν συμφωνώ. Ευθύνη έχουν όλοι. Δηλαδή πέρυσι που βγήκαμε τέταρτοι, ο Κωφίδης μόνος του την πήγε την ομάδα στο ΟΥΕΦΑ; Το θέμα είναι ότι σώθηκε η ομάδα και τώρα αυτό έχει σημασία. Ελπίζω ότι θα λυθούν και τα άλλα προβλήματα».

• Μπορεί κάποιος από τους παίκτες του Ηρακλή να παίξει στη Γερμανία;

«Είναι δύσκολο να πω αυτός ή εκείνος. Πιστεύω ότι ο Φάνης και ίσως κι εγώ ανοίξαμε την ελληνική αγορά και θα ακολουθήσουν κι άλλοι παίκτες. Πλην της Μπάγερν και της Σάλκε, ξέρω ότι οι υπόλοιπες 16 ομάδες ψάχνουν ποδοσφαιριστές από την Ελλάδα».

• Πάμε πάλι στην Μπουντεσλίγκα. Έπαιξες απέναντι σε Στουτγκάρδη και Σάλκε. Δίκαια το σήκωσε η Στουτγκάρδη;

«Ναι, πήρε δίκαια το πρωτάθλημα. Κρίμα, όμως, για τη Σάλκε, γιατί σε 20 αγωνιστικές ήταν στην πρώτη θέση. Δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση των ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων της. Στην Ελλάδα δεν θυμάμαι να έχει συμβεί κάτι τέτοιο».

Επιμέλεια: Αγγελική Παπαμιχαήλ