Ρεάλ Μαδρίτης: Πλήρης και… διψασμένη για το back-to-back

«Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει…» λέει ο θυμόσοφος λαός, μια πρόταση που ταιριάζει «γάντι» στην περίπτωση της Ρεάλ Μαδρίτης. Ελάχιστες ήταν οι ομάδες της Ευρωλίγκας που κινήθηκαν φειδωλά και στοχευμένα στο φετινό μεταγραφικό παζάρι, με τους πρωταθλητές Ευρώπης να είναι μία από αυτές.

Κατά γενική ομολογία, τα πράγματα για τους Μαδριλένους – και κατ’ επέκταση για την ίδια την Euroleague - θα είχαν εξελιχθεί τελείως διαφορετικά πέρσι αν δεν είχαν συμβεί τα όσα θλιβερά διαδραματίστηκαν στο «WiZink Center» στα playoffs, με την Παρτίζαν να προηγείτο 2-0 στις νίκες. Επεισόδια τα οποία άλλαξαν άρδην το ρου της σειράς, αλλά και το «τσιπάκι» των «μερένχες», οι οποίοι και έφτασαν μέχρι το τέλος του δρόμου και στην κατάκτηση της ενδέκατης Ευρωλίγκας τους!

Η μετά… Πάμπλο Λάσο εποχή κρίθηκε άκρως επιτυχημένη, με τον άπειρο σε τόσο υψηλό επίπεδο, αντικαταστάτη του, Τσους Ματέο, να «κολυμπά» στα βαθιά και να βγαίνει νικητής. Άλλωστε, ο Ισπανός τεχνικός βοηθήθηκε πολύ από το σύνολο των παικτών, καθώς είχε στα χέρια του ένα από τα πληρέστερα ρόστερ της διοργάνωσης, το οποίο και άλλαξε ελάχιστα το φετινό καλοκαίρι. Και αυτό διότι – με εξαίρεση τον Γουίλιαμς-Γκος – αποχώρησαν παίκτες χωρίς μεγάλο ρόλο στην ομάδα, ενώ, το κενό που άφησε ο Αμερικανός γκαρντ του Ολυμπιακού, υπερκαλύφθηκε με την επιστροφή του Φακούντο Καμπάτσο.



Βαρόμετρο: Παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που διαθέτει σε όλες τις θέσεις, αλλά και την πληθώρα παικτών που κουβαλούν μαζί τους ηγετικά χαρακτηριστικά, είναι δεδομένο πως και τη φετινή σεζόν ο Έντι Ταβάρες θα αποτελέσει το βαρόμετρο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο θηριώδης σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήρι κυριαρχεί εδώ και έξι χρόνια στα παρκέ της Ευρωλίγκας και θα συνεχίσει να το κάνει και φέτος. Έχοντας ήδη ως «παράσημα» 3 βραβεία Αμυντικού της χρονιάς, 4 του κορυφαίου μπλοκέρ, το περσινό βραβείο MVP στο Final 4, αλλά και το γεγονός πως τα τρία προηγούμενα χρόνια έχει συμπεριληφθεί στην κορυφαία πεντάδα της διοργάνωσης, είναι ηλίου φαεινότερο πως πρόκειται για το «Α και το Ω» της Ρεάλ σε άμυνα και επίθεση.

Ατραξιόν: Πολλά μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν για το νέο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας, Φακούντο Καμπάτσο, και για την αναβάθμιση που θα φέρει η παρουσία του στην περιφερειακή γραμμή της Ρεάλ. Παρ’ όλα αυτά, ως παίκτη ατραξιόν που μπορεί να μαγνητίσει πάνω του τα βλέμματα θα επιλέξουμε τον Ντζάναν Μούσα. Ο 24χρονος πρώην ΝΒΑερ τα… διέλυσε όλα στην πρώτη του χρονιά με τους «μερένχες», έχοντας 15,9 πόντους (37% τρ.), 3,1 ριμπάουντ και 2,7 ασίστ κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα. Με δεδομένο πως πλέον κουβαλά στις πλάτες του έναν χρόνο εμπειρίας από το τι εστί Ρεάλ και Euroleague, περιμένουμε φέτος να κάνει ένα ακόμη βήμα μπροστά.




Ποιον… παίκτη θα ήθελε: Στα μάτια πολλών, η Ρεάλ φαντάζει ως μια πλήρης ομάδα από το «1» μέχρι το «5», ίσως και η πιο «γεμάτη» της διοργάνωσης. Ωστόσο, εκεί που θα ήθελε σίγουρα βελτίωση θα ήταν στη θέση του σέντερ. Με έναν παίκτη σαν τον Νίκολα Μιλουτίνοφ ώστε να δημιουργήσει δίδυμο «πύργων» με τον Ταβέρες, ή, με κάποιον σαν τον Ντονάτας Μοτιεγιούνας να έρχεται από τον πάγκο και να προσφέρει και στο μακρινό σουτ, οι Μαδριλένοι θα ήταν εμφανώς καλυμμένοι στο «5».

Ατού: Το γεγονός πως οι παλιές «καραβάνες» και η… ραχοκοκαλιά της ομάδας, όπως είναι οι Γιουλ, Φερνάντεθ και Ροντρίγκεθ, παρέμειναν στο ρόστερ, δίνοντας την κατάλληλη εμπειρία, ταυτότητα και χημεία στην ομάδα, θα αποτελέσουν το δυνατό πνευματικό «χαρτί» του Τσους Ματέο.

Ερωτηματικό: Πέρσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά με τραυματισμούς αρκετών παικτών. Το γεγονός πως το ρόστερ δεν… σφύζει από νιάτα, σε συνδυασμό πάντα με τον παράγοντα των τραυματισμών, τότε, καταλαβαίνει κανείς πως είναι ένα «στοίχημα» για το τεχνικό τιμ να διατηρήσει το υψηλό επίπεδο της ομάδας καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν.

Καλύτερο/χειρότερο: Στο καλό σενάριο, η Ρεάλ Μαδρίτης ξεδιπλώνει το ταλέντο της, φτάνει μέχρι του Final 4 και κατακτά την back-to-back Ευρωλίγκα. Στο κακό σενάριο, λόγω και του αυξημένου πλέον ανταγωνισμού, πέφτει «θύμα» έκπληξης, αποχαιρετώντας τη διοργάνωση στη φάση των playoff. Το να μείνει εκτός οκτάδας, ούτε λόγος…

Ρόστερ:
1. Φαμπιάν Κοζέρ – SG – 1,96μ. – 16/06/1987
5. Ρούντι Φερνάντεθ – G/F – 1,96μ. – 04/04/1985
6. Αλμπέρτο Αμπάλδε – SF – 2,02μ. – 15/12/1995
7. Φακούντο Καμπάτσο – PG – 1,80μ. – 23/03/1991
11. Μάριο Χεζόνια – F – 2,03μ. – 25/02/1995
12. Κάρλος Αλοθέν – PG – 1,94μ. – 30/12/2000
13. Σέρχιο Ροντρίγκεθ – PG – 1,91μ. – 12/06/1986
14. Γκάμπριελ Ντεκ – F – 1,98μ. – 08/02/1995
17. Βενσάν Πουαριέ – C – 2,13μ. – 17/10/1993
22. Έντι Ταβάρες – C – 2,21μ. – 22/03/1992
23. Σέρχιο Γιουλ – G – 1,91μ. – 15/11/1987
28. Γκέρσον Γιαμπουσέλι – PF - 2,01μ. – 17/12/1995
30. Έλι Εντιαγέ – F/C – 2,04μ. – 26/06/2004
31. Ντζάναν Μούσα – G/F – 2,05μ. – 08/05/1999

Προπονητής: Τσους Ματέο