Ο Μπαρτζώκας κέρδισε μια εβδομάδα και ο Αταμάν την πέταξε στα σκουπίδια

Η Ευρωλίγκα είναι αδυσώπητη και είσαι τόσο… καλός ή κακός όσο το τελευταίο σου παιχνίδι. Μέχρι, τουλάχιστον, το επόμενο Υπό αυτό το πρίσμα, ο Ολυμπιακός, επωφελούμενος από τις επιστροφές αλλά και τις διορθώσεις που έκανε στο ροτέισον ο Γιώργος Μπαρτζώκας, έκανε ξεκάθαρα βήματα προόδου μέσα σε λίγες μέρες συγκριτικά με το limit down των 36 πρώτων λεπτών απέναντι στη Μακάμπι, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό, που με τα προβλήματά του να είναι ελαφρυντικά αλλά όχι και να δικαιολογούν τα πάντα, πήγε αρκετά βήματα πίσω σε σχέση με την εικόνα του στο φετινό limit up που παρουσίασε με Εφές, με τον Εργκίν Αταμάν να προβληματίζει.

Βρήκε υγεία και ισορροπία

Ο Ολυμπιακός έκανε… παρέλαση στο Μόναχο κερδίζοντας πανεύκολα την Μπάγερν. Περισσότερο από τη νίκη επί μιας όχι σπουδαίας ομάδας, κρατά την πολύ πειστική εικόνα που είχε για σχεδόν 40 λεπτά. Καμία σχέση με το πολύ προβληματικό πρόσωπο που έδειξε στο Βελιγράδι κόντρα στη Μακάμπι. Είναι προφανές πως η επιστροφή των τραυματιών σε συνδυασμό με τις διαθέσιμες μέρες για δουλειά ευεργέτησαν τους «ερυθρόλευκους».



Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας κατ’ εξοχήν κόουτς… προπόνησης και οι ομάδες του είναι καλύτερες όταν έχουν μέρες να δουλέψουν σωστά. Όταν έχει αρκετές μέρες και αρκετούς παίκτες στη διάθεσή του να δουλέψει, παρουσιάζει καλά πράγματά. Κι ο Ολυμπιακός αξιοποίησε αυτές τις εργατοώρες στο ΣΕΦ κάνοντας σε επίπεδο διάρκειας και ισορροπίας την καλύτερή του εμφάνιση φέτος.

Δύο σχεδόν ισάξιες πεντάδες
Ο Ολυμπιακός άρχισε τη σεζόν με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να προσπαθεί να «στριμώξει» στην ίδια πεντάδα Ντόρσεϊ και Φουρνιέ. Το δίδυμο αυτό στο «2»-«3» ήταν αρκετά αποτελεσματικό και όμορφο στο μάτι τις περισσότερες φορές, ωστόσο η ομάδα παρουσίαζε ανισορροπία σε επίπεδο σκληράδας στο first unit και σε επίπεδο ποιότητας στο second unit. Αυτό φάνηκε να αλλάζει στο Μόναχο...

Ο κόουτς των Πειραιωτών κράτησε ταυτόχρονα Ντόρσεϊ και Φουρνιέ στο παρκέ μόνο για 2,4 λεπτά. Έτσι η αρχική πεντάδα είχε μεν την ποιότητα του Ντόρσεϊ και του Βεζένκοφ, αλλά και τη σκληράδα και αθλητικότητα του Γουόκαπ και του Γουόρντ, ενώ η δεύτερη πεντάδα είχε σημείο αναφοράς τον Φουρνιέ και σε ρόλο off ball εκτελεστή τον Πίτερς, αλλά διέθετε και τους Νιλικίνα και ΜακΚίσικ για να φέρνουν αμυντική ισορροπία. Το «μοίρασμα» αυτό μοιάζει πολύ πιο λειτουργικό, αλλά μένει-φυσικά-να δοκιμαστεί και σε πιο δύσκολα παιχνίδια.



Η ανάγκη παραμένει…
Το μυστικό σε μια ομάδα είναι να μην θεωρεί ότι όλα είναι καλά στις νίκες και όλα είναι στραβά στις ήττες. Υπό αυτό το πρίσμα, η επιβλητική εμφάνιση στο Μόναχο δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει τον Ολυμπιακό από τη δεδομένη του ανάγκη για ενίσχυση στο «1» και στο «5». Μια ανάγκη που δεν επισημαίνουν πλέον μόνο τα ΜΜΕ και οι φίλαθλοι, αλλά είναι πλέον διαπιστωμένη και από το σταφ, ειδάλλως δεν θα ήταν εδώ και μέρες στην αγορά για γκαρντ αλλά και για ψηλό. Κι ας μην επιβεβαιώνει ο κόουτς, θέλοντας προφανώς να μην... αναστατώσει τους υπάρχοντες παίκτες.

Κακά τα ψέματα, η γραμμή γκαρντ του Ολυμπιακού δεν θα δοκιμαστεί απέναντι στον Γιόβιτς, τον Ρατάν-Μέις και τον Χόλατς, αλλά κόντρα στον Μίτσιτς, τον Τζόουνς και τον Μπλέικνι την Τετάρτη και απέναντι στον Τζέιμς, τον Οκόμπο και τον Στράζελ την Παρασκευή. Ομοίως και η front line, καθώς παρά την άνοδο του Χολ, δεδομένου και του ελάχιστου χρόνου που παίρνει ο Αντετοκούνμπο, υπάρχει πάντα η ανησυχία για το τι θα γίνει αν λείψει, έστω και για λίγο, ο Μιλουτίνοφ.

Η (μη) υγεία δεν είναι δικαιολογία

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε αποκαρδιωτική εικόνα στην Μπολόνια. Τα προβλήματα τραυματισμών είναι ένα σοβαρό ελαφρυντικό, αλλά επ’ ουδενί επαρκής δικαιολογία για την κάκιστη εμφάνιση που έκαναν οι «πράσινοι». Παρουσιάστηκαν παντελώς απροετοίμαστοι όχι μόνο σωματικά, αλλά επίσης πνευματικά και τακτικά, «μάσησαν» στο ξύλο των γηπεδούχων και δεν αντέδρασαν ποτέ στην πραγματικότητα απέναντι σε μια ομάδα που δεν ξεχειλίζει δα κι από ποιότητα.



Είναι αρνητικά εντυπωσιακή η μεταστροφή της εικόνας του Παναθηναϊκού από το εξαιρετικό πρόσωπο της Πόλης σε αυτό το έκτρωμα μια εβδομάδα μετά. Παρότι υπήρχε χρόνος για 3-4 ποιοτικές προπονήσεις μέχρι το ταξίδι στην Ιταλία, οι «πράσινοι» ήταν σαν να μην αξιοποίησαν τον χρόνο και να έκαναν όχι ένα βήμα προς τα μπρος, αλλά δύο προς τα πίσω.

Ασφαλώς και έπαιξε ρόλο ότι η front line ήταν πολύ βαριά με Γιούρτσεβεν και Μήτογλου πολύ αργούς στις περιστροφές, στο πικ εν ρολ και τις αντιδράσεις, τον Χουάντσο φανερά επηρεασμένο από τον τραυματισμό του και τον Σαμοντούροβ απόντα. Επίσης με τον Γκραντ σε κακό φεγγάρι με εξαίρεση το ματς με την Εφές και χωρίς την ενέργεια του Καλαϊτζάκη από τον πάγκο, η περιφέρεια του Παναθηναϊκού στερήθηκε επίσης σπιρτάδας και σκληράδας επιτρέποντας στους Έντουαρντς, Μόργκαν και Παγιόλα να κερδίσουν κατά κράτος απέναντι σε μια πολύ πιο ποιοτική και ακριβή περιφερειακή γραμμή.

Ο Ναν χάλασε όλη την επίθεση
Το πρόβλημα όμως δεν ήταν αυτή τη φορά μόνο αμυντικό, αλλά και επιθετικό. Ο Ναν που συνήθως αντιδρά μετά από κακές εμφανίσεις όπως αυτή της Πόλης, απόψε ήταν ανάλογα κακός. Μην σας ξεγελούν οι 19 του πόντοι (άλλωστε οι 12 ήρθαν στην τέταρτη περίοδο που είχαν κριθεί όλα), ο Αμερικανός δεν μπήκε ποτέ στο πνεύμα του αγώνα. Ένιωσε υποχρέωση να σκοράρει για να ρεφάρει, έκανε κατάχρηση ντρίμπλας, δεν απελευθέρωνε γρήγορα και έγκαιρα την μπάλα και «βραχυκύκλωνε» όλη την επίθεση. Οι αποστάσεις χαλούσαν, οι συμπαίκτες του «κρύωναν» και ο MVP της περασμένης σεζόν έμοιαζε να προσπαθεί να τρυπήσει τοίχο. Ο Σλούκας πήρε πολύ λιγότερο από ό,τι την περασμένη εβδομάδα την μπάλα στα χέρια για να μπορέσει να σετάρει την επίθεση και να «εμπλέξει» τους συμπαίκτες του, ενώ ο Σορτς έφερε πράγματα από τον πάγκο, προσπάθησε να δώσει ρυθμό και ταχύτητα, αλλά δημιούργησε περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα, στην οποία ακόμη προσπαθεί να προσαρμοστεί.



Σε κακό βράδυ ο Αταμάν
Ο Εργκίν Αταμάν μετά το καταπληκτικό κοουτσάρισμα στην Πόλη παρουσιάστηκε εκτός… κλίματος στην Μπολόνια. Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε αδιάβαστος, ανέτοιμος πνευματικά, χωρίς συγκέντρωση και σκληράδα. Ο Τούρκος προπονητής έμοιαζε… παραδομένος στη μοίρα του και αντέδρασε μόνο στο ακατανόητο αντιαθλητικό που χρεώθηκε ο Ναν. Σε όλο το προηγούμενο διάστημα δεν είχε ανάλογα νεύρα με τους παίκτες του «επιτρέποντάς» τους να έχουν αυτή την απογοητευτική αγωνιστική συμπεριφορά. Κράτησε τον αρνητικό Ναν μέσα στο ματς σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο, ενώ σε μια βραδιά που είδε την ομάδα του να έχει 4/21 τρίποντα έδωσε ένα τρίλεπτο στον Γκριγκόνις και ούτε δευτερόλεπτο στον Τολιόπουλο. Είναι η πολλοστή φορά φέτος που ένα ματς στραβώνει για τον Παναθηναϊκό κι ο προπονητής του αντιδρά μόνο απέναντι στους διαιτητές και όχι με παρεμβάσεις για να αλλάξει το παιχνίδι. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει…