Τα μυστικά πίσω από τη μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού: Ο Λεσόρ 2.0 και ο… Ναν

Ο Παναθηναϊκός άφησε πίσω την εσωστρέφεια από τις κακές εμφανίσεις και τις βαριές ήττες και μέσα σε μια εβδομάδα έκανε άλματα προόδου. Όχι, δεν χρειάστηκε να επιστρέψει κανένας από τους τρεις λαβωμένους σέντερ του για να συμβεί αυτό. Η μεταμόρφωση ήρθε επειδή καλύφθηκε με τον καλύτερο τρόπο το κενό στο «5» και ο Εργκίν Αταμάν έκανε προπονητικές παρεμβάσεις που βοήθησαν τη συνολική λειτουργία της ομάδας.

Η μεταγραφή της χρονιάς…

Ας το παραδεχτούμε: ουδείς στο άκουσμα της απόκτησης του Κένεθ Φαρίντ ενθουσιάστηκε. Έμοιαζε με μια κίνηση… απελπισίας από μια ομάδα που έψαχνε εδώ και τώρα σέντερ για να μην πάει «γυμνή» στη θέση «5» σε Παρίσι και Μαδρίτη και βρεθεί σε αρνητικό ρεκόρ. Ένας παίκτης, που την ερχόμενη Τετάρτη κλείνει τα 36, που μετά τη φυγή του από το ΝΒΑ το 2019 έγινε γυρολόγος, που δεν έπιασε στην ΤΣΣΚΑ και δεν έκανε δα και πάταγο πέρσι σε επίπεδο BCL και ιταλικής λίγκας, ήταν λογικό να αντιμετωπιστεί τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα.



Kι όμως, ο Φαρίντ αποστόμωσε άπαντες. Μπορεί να μην διαθέτει την ποιότητα του Χολμς και του Γιούρτσεβεν, ωστόσο με μία προπόνηση έδειξε καλύτερη προσαρμογή από ό,τι ο Αμερικανός από το καλοκαίρι και ο Τούρκος από πέρσι. Σαν σε ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας, τις μέρες που ο Παναθηναϊκός μάθαινε πως θα στερηθεί για ακόμη περισσότερο τον Λεσόρ, το τεράστιο κενό του Γάλλου σέντερ ήρθε να γεμίσει ένα άλλο «θηρίο» με κοτσιδάκια και να κάνει τη νοσταλγία που υπάρχει από τον Δεκέμβριο του 2024 μικρότερη.

Ο Manimal δεν έχει τα τεχνικά χαρίσματα που έχουν Χολμς και Γιούρτσεβεν, αλλά «κόλλησε» πολύ καλύτερα και άμεσα με τους υπόλοιπους. Πολλές φορές, για να μην πούμε πάντα, η συμβατότητα είναι προτιμότερη από την ποιότητα και οι καλές ομάδες δεν είναι αυτές που έχουν αθροιστικά το περισσότερο ταλέντο αλλά που τα κομμάτια της ταιριάζουν καλύτερα μεταξύ τους. Ο Φαρίντ έδωσε οντότητα μέσα στη ρακέτα σε άμυνα κι επίθεση, είχε καλή επικοινωνία με τους συμπαίκτες του, προστάτεψε το καλάθι, μάζεψε ριμπάουντ, χτύπησε στο πικ εν ρολ και δεν «μάσησε» ούτε απέναντι στον Ταβάρες.

MANIMAL IS HERE TO STAY ??

Kenneth Faried posterizes Tavares ????#MotorolaMagicMoment @Moto I @Paobcgr pic.twitter.com/djYuWF7mUf

— EuroLeague (@EuroLeague) November 13, 2025

Η μεταγραφή αυτή, στη δεδομένη χρονική περίοδο, υπό την πίεση χρόνου και με το κόστος (80.000 το μήνα) που έγινε μοιάζει με ό,τι πιο value for money έχει κάνει οποιαδήποτε ομάδα στη φετινή Ευρωλίγκα. Οι συμπαίκτες του τον λάτρεψαν αμέσως, ο κόσμος επίσης, το front office δεν δείχνει πλέον να επείγεται για ακόμη μια προσθήκη σέντερ και πραγματικά κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς ΔΕΝ θα μείνει ως το τέλος της σεζόν. Κι ακόμη παραπάνω, αφού η βιολογική του ηλικία είναι 36, αλλά η αθλητική του και κυρίως το κίνητρό του (που είναι τεράστιο για τύπο που έχει βγάλει 60 εκατ. στο ΝΒΑ) αντιστοιχούν σε πολύ νεότερο παίκτη.

Η μπάλα στους πλέι μέικερ και ο Ναν στη… γωνία

Η ευστοχία της προσθήκης του Φαρίντ δεν θα ήταν από μόνη της αρκετή για να παρουσιάσει τέτοια πρόοδο μέσα σε λίγες μέρες ο Παναθηναϊκός. Ο Εργκίν Αταμάν μπορεί να δήλωνε προ ημερών ότι δεν θα προσαρμόσει το παιχνίδι όλης της ομάδας στον Τι Τζέι Σορτς, αλλά ο Τούρκος προπονητής έκανε μια καίρια προπονητική παρέμβαση που αποδείχτηκε ευεργετική. «Αφαίρεσε» από τον Κέντρικ Ναν την ελευθερία-που είχε φτάσει σε επίπεδο… ασυδοσίας-να έχει τόση ώρα την μπάλα στα χέρια του. Αυτή πήγε στα χέρια των δύο κατ’ εξοχήν πλέι μέικερ της ομάδας, του Σορτς και του Σλούκα, που έβαλαν τα κομμάτια στις θέσεις τους (16 ασίστ για 4 λάθη οι δυο τους στη διπλή αγωνιστική), ενέπλεξαν στο παιχνίδι τους συμπαίκτες τους, που έγιναν από «διακοσμητικοί» σημαντικοί στην επίθεση και ο Παναθηναϊκός απέκτησε σβελτάδα, αποστάσεις, καλύτερες προϋποθέσεις εκτέλεσης (από το 31% στο 42% στα τρίποντα στα δύο τελευταία ματς) και απρόβλεπτο στοιχείο.



Οι αριθμοί αποτυπώνουν εμφατικά την απόφαση του Αταμάν να πάρει την μπαγκέτα από τον Ναν και να τη δώσει σε Σορτς και Σλούκα. Ο περσινός MVP της Ευρωλίγκας στις πρώτες εννιά αγωνιστικές διαχειριζόταν το 29,8% των κατοχών όσο ήταν στο παρκέ, ενώ ο βραχύσωμος γκαρντ το 23% και ο αρχηγός της ομάδας το 21,5%. Στα δύο τελευταία ματς, με Παρί και Ρεάλ, ο Ναν υποχώρησε στο 19,1% (!), ενώ ο Σορτς και ο Σλούκας ανέβηκαν στο 25,5% και στο 23,7% αντίστοιχα.

Για όσους… ανησυχούν πως ο Ναν μπορεί να ξενερώσει από αυτή την εξέλιξη, τα χαμόγελα του κορυφαίου σκόρερ της Ευρώπης στη διάρκεια αλλά και στο τέλος του χθεσινού αγώνα είναι η καλύτερη απάντηση. Ο Αμερικανός «μπομπέρ» αντιλαμβάνεται πως αυτή η απόφαση του Αταμάν θα βοηθήσει τελικά και τον ίδιο: θα πάρει από πάνω του την αφόρητη πίεση που του ασκούσαν αντίπαλοι, θα του προσφέρει πολύ καλύτερες προϋποθέσεις εκτέλεσης ενώ ο ίδιος δεν θα είναι πλέον η αρχή και το τέλος των επιθέσεων αλλά η μπάλα θα φτάνει σε αυτόν αφού έχει αρχίσει να καταρρέει η αντίπαλη άμυνα. Παράλληλα, θα είναι πιο φρέσκος για να μη χρειάζεται να «κλέβει» στην άμυνα, αλλά και στην οικονομία μιας ολόκληρης σεζόν φτάνοντας σε πικ επίπεδο φόρμας στα κρίσιμα παιχνίδια της άνοιξης και του καλοκαιριού.