Κρεάνγκα: «Αντίο το 2012»

Την πρόθεσή του να αποχωρήσει από τα τραπέζια του Πικ Πονγκ μετά την ολοκλήρωση της Ολυμπιάδας του Λονδίνου, αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, ο Καλλίνικος Κρεάνγκα. Ο Έλληνας πρωταθλητής της επιτραπέζιας αντισφαίρισης εξέφρασε ακόμα τα παράπονά του για την ανύπαρκτη συνεισφορά του κράτους στο άθλημα, ενώ μίλησε και για την επιλογή του να αγωνίζεται σε σύλλογο του εξωτερικού.

Ακολουθούν τα σημαντικότερα αποσπάσματα των όσων είπε στους σπουδαστές του Κ.Α.Ρ., ο γεννημένος στη Ρουμανία, Έλληνας πρωταθλητής:

Η πρώτη του επαφή με το άθλημα

«Ήταν σε πολύ μικρή ηλικία, όταν και έκανα το πρώτο μου χτύπημα με τη ρακέτα του Πικ Πονγκ. Αμέσως κατάλαβα πως το συγκεκριμένο άθλημα με έκανε να νιώθω όμορφα. Ξεκίνησα να παίζω, στην αρχή ως παιχνίδι με το οποίο εν συνεχεία ασχολήθηκα σε συνθήκες πρωταθλητισμού».

Η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος

«Η ενδεδειγμένη ηλικία για να αρχίσει κάποιος την ενασχόλησή του με την επιτραπέζια αντισφαίριση είναι πριν συμπληρώσει την ηλικία των 10, ώστε με την ενηλικίωση του να μπορεί να αγωνιστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο».

Ο πιο γρήγορος κερδίζει

«Η ταχύτητα είναι το Α και το Ω στην επιτραπέζια αντισφαίριση, δεν φτάνει ωστόσο από μόνη της για να σου εξασφαλίσει τη νίκη. Σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για έναν παίκτη είναι και το ύψος, αφού μπορεί να αμυνθεί με λιγότερες κινήσεις. Το ύψος βέβαια δεν ευνοεί το γρήγορο παιχνίδι, για τον λόγο αυτό, οι ψηλοί αθλητές τείνουν να έχουν και πολύ πιο αργές αντιδράσεις».

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση

«Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου υπήρξα φύσει επιθετικός παίκτης, καθώς με τον τρόπο αυτό αποκτούσα τον πρώτο λόγο, αναγκάζοντας τον αντίπαλο σε αμυντική τακτική. Από το πρώτο χτύπημα κιόλας, το σερβίς, προσπαθούσα να θέσω τον αντίπαλό μου σε κατάσταση άμυνας. Αυτό βέβαια εμπεριέχει και κινδύνους. Η επιθετική τακτική έχει ως στόχο την γρήγορη απόκτηση πόντου, η αντίστοιχη αμυντική στοχεύει στο να κουράσει τον επιτιθέμενο. Ο επιθετικός παίκτης βρίσκεται κοντά στο τραπέζι, ενώ ο αμυντικός κρατάει απόσταση από το τραπέζι γύρω στα τρία μέτρα».

Τα μυστικά της προπόνησης

«Περιλαμβάνει περισσότερο ασκήσεις με βάρη αλλά και στίβο. Δουλεύουμε με λίγα κιλά και πολλές επαναλήψεις γιατί σκοπός μας είναι να αποκτήσουμε εκρηκτικότητα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα πόδια, αφού οι πιο συχνοί τραυματισμοί παρουσιάζονται στα γόνατα».

Το «κύκνειο άσμα» του στο άθλημα

«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου το 2012, θα αποτελέσουν την τελευταία μεγάλη διοργάνωση στην οποία θα δώσω το «παρών». Έπειτα δεν ξέρω τί θα κάνω, αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι πως θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με την οικογένειά μου, καθώς έχω ήδη παρατείνει αρκετά την παραμονή μου στο άθλημα. Το 2012 θα είμαι 40 χρονών, όταν η ηλικία των 35 θεωρείται ως τη μεγαλύτερη που μπορεί κανείς να παραμείνει στην ενεργό δράση».

Ο Καλλίνικος σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας

«Την πενταετία 1990-95 αγωνίστηκα στην ομάδα του Ζωγράφου, από την οποία αποχώρησα για τη Γερμανία και τη Φινόβερ, στην οποία παρέμεινα για έναν χρόνο. Ακολούθως έφυγα για το Βέλγιο και τη Σαρλερουά, ενώ στη συνέχεια επέστρεψα στη Γερμανία και από εκεί πήγα στο αυστριακό πρωτάθλημα. Τα τελευταία 10 χρόνια αγωνίζομαι στη γαλλική λίγκα, με τελευταίο μου σταθμό τη Λοριάν, με την οποία έχω κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα Γαλλίας τα τελευταία έξι χρόνια».

Οι λόγοι που τον οδήγησαν σε… άλλες πολιτείες

«Στο εξωτερικό, οι σύλλογοι (κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας) είναι πολύ οργανωμένοι, ενώ το κράτος χρηματοδοτεί τακτικά τις προσπάθειες των ομάδων. Στην Ελλάδα, το άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης δεν είναι επαγγελματικό, ενώ όπως αναφέραμε και πιο πριν, τα έξοδα των αποστολών αλλά και της προετοιμασίας, τα αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο εκάστοτε αθλητής, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από το κράτος».

Το εθνικό σπορ των Κινέζων

«Η Κίνα είναι η πρώτη δύναμη στο Πικ Πονγκ παγκοσμίως, πράγμα πολύ φυσιολογικό, αν αναλογιστούμε πως σε ολόκληρη τη χώρα έχουν εκδοθεί 5.000.000 επαγγελματικές άδειες επιτραπέζιας αντισφαίρισης, την ίδια στιγμή που η Ευρώπη έχει συνολικά 1.800, ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε ένα. Αν λάβουμε υπόψη μας μάλιστα πως, σε κάθε κινέζικο σχολείο υπάρχουν δέκα τραπέζια του Πικ Πονγκ, καταλαβαίνουμε γιατί οι Ασιάτες είναι οι μετρ του είδους».

Επιμέλεια: Ανδρέας Κριαράς