«Χώρα επικίνδυνη για αθλητικούς συντάκτες η Ελλάδα»

Εκτενές άρθρο που αναφέρεται στις δολοφονικές επιθέσεις κατα αθλητικών συντακτών στην Ελλάδα έγραψε ο Τόρστεν Χάσελμπαουερ στην γερμανική εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine”Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες στην Ευρώπη ενώ ο τίτλος του κειμένου είναι: «Με μαχαίρια και ρόπαλα». Υπότιτλος εξίσου χαρακτηριστικός: «Η Ελλάδα είναι επικίνδυνη για αθλητικούς συντάκτες». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η κοινωνική και πολιτικό-οικονομική βάση πάνω στην οποία εξηγεί στους Γερμανούς αναγνώστες τα όσα συμβαίνουν στην χώρα μας.

Τα όσα έζησαν τους τελευταίους μήνες οι Φίλιππος Συρίγος, Κώστας Νικολακόπουλος, Περικλής Στέλλας και οι οικογένειες τους έγιναν αφορμή για ένα κείμενο στην έγκυρη γερμανική εφημερίδα. Ο συντάκτης είναι πραγματικά πολύ ενημερωμένος αλλά κυρίως πολύ διεισδυτικός στις βαθύτερες αιτίες που μια τέτοια κατάσταση γίνεται ανεκτή από την ελληνική κοινωνία: «Αυτό που ξενίζει είναι ότι έγινε μέρα μεσημέρι, δυο μήνες μετά την λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Ήταν η πρώτη δολοφονική απόπειρα κατά δημοσιογράφου από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δράστες δεν συνελήφθησαν λέει ο ίδιος ο Φίλιππος Συρίγος. Το γεγονός ότι στην Ελλάδα ειδικά ένας συγκεκριμένος τύπος αθλητικών συντακτών είναι εκτεθειμένος σε σχεδόν συνεχόμενες περίεργες επιθέσεις, δεν είναι παράξενο αν εξετάσει κανείς προσεκτικότερα τις συνθήκες που επικρατούν στον αθλητικό και κοινωνικό χώρο. Ειδικά οι Συρίγος, Νικολακόπουλος και Στέλλας ανήκουν στην αδύναμη μειονότητα αθλητικών συντακτών που κάνουν ρεπορτάζ έντιμα αληθινά και κριτικά όπως ο ίδιος ο Συρίγος λέει προσθέτοντας: «Ένας αθλητικός συντάκτης ζει καλύτερα στην Ελλάδα αν συνασπιστεί μα αυτούς που θέλουν να τον ελέγξουν». Τα ειρωνικά σχόλια του Συρίγου, οι δηκτικές εκφράσεις του και τα ψαγμένα ρεπορτάζ του ενοχλούν σταθερά την ανεμπόδιστη, επικερδή αθλητική βιομηχανία στην χώρα. Μια δημοσιογραφική έρευνα η οποία ξεπερνά τα συμβάντα κατά την διάρκεια των 90’ λεπτών στο γήπεδο προκαλεί αίσθηση στην χώρα των πρωταθλητών Ευρώπης στο ποδόσφαιρο. Γιατί η Ελλάδα δεν διαθέτει παράδοση κριτικής αναλυτικής δημοσιογραφίας όπως η Γερμανία. Πάνω από πέντε ή έξι ερευνητές αθλητικοί συντάκτες δεν υπάρχουν παρά τις οκτώ αθλητικές εφημερίδες και την τρέλα των Ελλήνων με τα αθλητικά»

Αν οι Έλληνες δημοσιογράφοι που τα λένε όλα αυτά έχουν εξαρτήσεις ή ιδιοτελείς σκοπούς. Αν δεν είναι κάτι που απασχολεί όλη την ελληνική κοινωνία αλλά προσωπικές υποθέσεις μεταξύ κάποιων που λίγο πολύ κανείς τους δεν είναι άγιος, όπως υποστηρίζουν κάποιοι απαθείς ηλίθιοι σε αυτόν τον τόπο. Τότε αυτό το άρθρο δεν θα υπήρχε, δεν θα αμφισβητούσε (δίκαια) τα δημοκρατικά ανακλαστικά μιας ολόκληρης κοινωνίας, μέρος της Ευρωπαϊκής κοινότητας, εν έτη 2005. Η καταπίεση σε όλο τον δυτικό κόσμο αυξάνεται, τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζονται συνεχώς. Αλλά εμείς παρουσιαζόμαστε σαν τριτοκοσμική χώρα επειδή δεν αρέσουν στο οπαδικό κώλυμα κάποιον αυτά που γράφουν ο Συρίγος, ο Νικολακόπουλος και ο Στέλλας. Ή επειδή η αντιπάθεια του μέσου Έλληνα οπαδού τον εμποδίζει να κρίνει σωστά, κάνοντας των να ανέχεται τέτοιες θηριωδίες. Ένας ξένος τα είδε τόσο καθαρά σε εμάς γιατί φαντάζουν τόσο μπερδεμένα;

Επιμέλεια: Σπύρος Δουλαβέρας