«Γαμώτο, κέρδισες το Γύρο Μπραντ!»

Οχι ένα, δέκα σενάρια θα έβγαιναν από τη ζωή του. Πρώην αλκοολικός, εγκαταλελειμμένος ως παιδί από την εγκληματική φυσιογνωμία που ήταν πατέρας του. Τσακωμένος με την δημοσιότητα. Ξενερωμένος με τον Λανς Αρμστρονγκ. Τρελός με την οικογένεια και τη σύζυγό του. Α, επίσης Ολυμπιονίκης και από το περασμένο καλοκαίρι νικητής του Γύρου Γαλλίας.

Ο Μπράντλεϊ Γουίγκινς τα έχει όλα. Ισως περισσότερα από όσα αντέχει όπως παραδέχθηκε σε μία απολαυστική συνέντευξη στην «Guardian». Επειτα από το θρίαμβο του καλοκαιριού, δεν έχει συνηθίσει ακόμη τη δημοσιότητα. Δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη πως κέρδισε το Γύρο Γαλλίας. Αλλά όπως λέει ο Βρετανός, δεν ξέρει αν πρέπει να το κάνει κιόλας!

«Κατά διαστήματα η σύζυγός μου γυρίζει και μου λέει "Γαμώτο, κέρδισες το Γύρο Γαλλίας Μπραντ!", σαν να το ανακαλύπτει εκείνη τη στιγμή», παραδέχεται ο Γουίγκινς, που προσθέτει πως έπειτα από τις τελευταίες αποκαλύψεις σχετικά με τον Λανς Αρμστρονγκ, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να κατέχεις τον συγκεκριμένο τίτλο πλέον.

Επαγγελματίας ποδηλάτης τα τελευταία 11 χρόνια, η λατρεία του για το άθλημα ήταν το μοναδικό που πήρε από τον πατέρα του. Οταν ο Γουίγκινς ήταν δύο ετών και ζούσε με τους γονείς του στο Βέλγιο, ταξίδεψε με τη μητέρα του στο Λονδίνο. Ο πατέρας του με ένα γράμμα τους ενημέρωσε να μην κάνουν τον κόπο να επιστρέψουν. Είχε βρει νέα σύντροφο!

Μεγαλώνοντας, ο Γουίγκινς δεν ήξερε τίποτα για τον πατέρα του πέρα από το ότι ήταν επαγγελματίας ποδηλάτης. Αγνοούσε πως ήταν ένας αλκοολικός, που κακοποιούσε τη σύζυγό του, έκανε χρήση αναβολικών, διακίνηση ναρκωτικών και πως είχε βρεθεί στη φυλακή. Τον γνώρισε στα 18 του. «Δεν ήταν καλός άνθρωπος», παραδέχθηκε, αφού εξομολογείται ότι τον τρόμαξε αυτή η φιγούρα. «Η απουσία του με βοήθησε να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Προσπάθησα να γίνω ότι δεν ήταν αυτός. Καλός οικογενειάρχης, που λατρεύει τη σύζυγο και τα παιδιά του. Το περίεργο είναι πως έγινα ποδηλάτης επειδή έλειπε. Αν ήταν κοντά μου, τόσο επικριτικός που ήταν δεν θα ασχολούμουν ποτέ με το άθλημα», προσθέτει.

Για τον Γουίγκινς ήταν δεδομένο πως θα περνούσε τη ζωή του πάνω στο ποδήλατο. Οχι εξαιτίας του πατέρα του. «Την πρώτη φορά που ανέβηκα σε αγωνιστικό ποδήλατο το ήξερα. Δεν είχα αμφιβολία ότι θα βγάλω εκατομμύρια από την ποδηλασία, οπότε δεν χρειαζόταν να διαβάσω. Κάποτε στα 12 μου η δασκάλα μου με ρώτησε τι θα κάνω στη ζωή μου. "Θα γίνω Ολυμπιονίκης. Θα φορέσω την κίτρινη φανέλα στο Γύρο Γαλλίας" της είπα. Εκείνη γέλασε και μου απάντησε "ΟΚ, τώρα σοβαρά. Τι θα κάνεις;"».

Εκείνο που δεν ήξερε τότε ήταν το πόσο θα δυσκολευτεί. Στο Σίδνεϊ πήρε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιό του. Στην Αθήνα το 2004 έγινε ο πρώτος Βρετανός έπειτα από 40 χρόνια που ανεβαίνει τρεις φορές στο βάθρο σε μία διοργάνωση. «Γύρισα σπίτι και δεν είχε αλλάξει τίποτα. Ενώ εγώ πίστευα ότι θα γίνω εκατομμυριούχος μέσα σε μία νύχτα».

Κάπου εκεί άρχισαν τα πρώτα προβλήματα. Ο Γουίγκινς είχε άφθονο ελεύθερο χρόνο. Και άρχισε να πίνει. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο της ομάδας του, είναι εμμονικός χαρακτήρας. «Μου έχει πει ότι θέλω να ανακαλύπτω κάτι νέο και μετά νιώθω την ανάγκη να γίνω ο μεγαλύτερος ειδικός στον κόσμο!». Το κατάλαβε όταν ξεκίνησε τη συλλογή του με αναμνηστικά από το μποξ. Το επανέλαβε με κιθάρες. Αλλά δεν το απέφυγε ούτε όταν αποφάσισε να συλλέξει 356 ποικιλίες μπύρας! Κατέληξε με περίπου 800 μπουκάλια και κάπως έτσι έπεσε στον αλκοολισμό. «Βαριόμουν, δεν είχα τι να κάνω. Και έφτασα στο σημείο να πίνω 12 μπύρες την ημέρα».

Αυτή η κατάσταση κράτησε εννιά μήνες. Το «καμπανάκι» που τον ξύπνησε ήταν η άφιξη του πρώτου του παιδιού. «Κατάλαβα ότι έπρεπε να βγάλω λεφτά και να αναλάβω τις ευθύνες μου».

Ισως για αυτό φροντίζει πάντα να έχει «πάνω» του τα δύο του παιδιά. Τα αρχικά τους είναι γραμμένα με τατουάζ στους δύο αντίχειρές του. «Οταν αγωνίζομαι, τους κοιτάω και θυμάμαι γιατί τα κάνω όλα».

Οι αντιδράσεις του κόσμου βέβαια τον κάνουν να το… μετανιώνει. «Είμαι με την οικογένειά μου για φαγητό και συνεχώς θέλουν φωτογραφίες. Μετά από λίγο γίνεται κουραστικό. Πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου. Ευτυχώς μένω σε ένα χωριό μου ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τους διάσημους. Την μισώ αυτή τη λέξη!», λέει.

Δεν είναι το μόνο που τον θυμώνει. Δεν κρύβει τα συναισθήματα που του προκαλεί ο Αρμστρονγκ πλέον. «Δεν ήταν ποτέ πρότυπό μου. Αλλά τον σεβόμουν και τον θαύμαζα. Δεν έχω γνωρίσει άλλη προσωπικότητα σαν αυτό τον άνθρωπο. Εχει μία αύρα σπάνια. Και ζει πολύ διαφορετικά από όλους εμάς. Εγώ χρησιμοποιώ το λεωφορείο, πηγαίνω τα παιδιά μου στο σχολείο, κάνω πράγματα που με διατηρούν φυσιολογικό. Εκείνος είχε πάντα σοφέρ, σωματοφύλακα και πήγαινε σε αγώνες με ιδιωτικό τζετ», λέει ο Γουίγκινς για τον άνθρωπο που φέτος κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στην εικόνα της ποδηλασίας.

«Δεν μου έκανε έκπληξη. Αλλά είμαι θυμωμένος. Εγώ πρέπει να μαζέψω τα κομμάτια. Αυτός είναι ακόμη πολυεκατομμυριούχος και δεν είναι εδώ να απαντά τις ερωτήσεις. Σιχαίνομαι πλέον να το κάνω εγώ!», καταλήγει ο Βρετανός.

Ρούλα Βλασσοπούλου