Στεφανίδη στον ΣΠΟΡ FM 94,6: «Ήρθε η ώρα για το χρυσό»!

Από τη μέρα που ασχολήθηκε με τον αθλητισμό έδειξε έτοιμη να σπάσει κάθε ρεκόρ. Το απέδειξε, βάζοντας το όνομά της στον πίνακα των πανελλήνιων ρεκόρ του αγωνίσματός της σε κάθε ηλικιακή κατηγορία κλειστού και ανοιχτού στίβου. Και φέτος, είναι έτοιμη να τα… διαλύσει όλα!

Η Κατερίνα Στεφανίδη, το χρυσό κορίτσι του επί κοντώ, συνεχίζει να διευρύνει τα όριά της, κάνοντας, χθες (8/6), πανελλήνιο ρεκόρ, την καλύτερη φετινή επίδοση στον κόσμο και πέμπτη κορυφαία ΟΛΩΝ των εποχών!

Ανάμεσα στις πολύωρες προπονήσεις της ενόψει Ευρωπαϊκού (στο Άμστερνταμ, αρχές Ιουλίου) και Ολυμπιακών Αγώνων, η 26χρονη Ελληνίδα αθλήτρια μίλησε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 για τον μεγάλο στόχο του χρυσού μεταλλίου, που λείπει από τη συλλογή της, την ανυπομονησία της για την κορυφαία διοργάνωση του καλοκαιριού και τον διακαή της πόθο: Ένα άλμα στα πέντε μέτρα!

Αναλυτικά, όσα είπε στους Εύα Ζαχαριουδάκη και Νίκο Ράλλη:

Έχεις το πανελλήνιο ρεκόρ σε κάθε ηλικιακή κατηγορία κλειστού και ανοιχτού στίβου, με μία σταθερά ανοδική πορεία. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που σε έκανε να ξεχωρίσεις;

«Από μικρή μου δόθηκαν πολύ καλές τεχνικές βάσεις. Και το τεχνικό είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο, ειδικά σε ένα αγώνισμα όπως το επί κοντώ. Συνέχισα έτσι, με τις καλές βάσεις και στην πορεία άλλαξα μερικά πράγματα, ειδικά φέτος, που ξεκίνησα προπόνηση με τον άντρα μου. Βοήθησε αρκετά, έχω χάσει και εγώ μερικά κιλά και έχουμε αλλάξει λίγο την τεχνική του τρεξίματός μου. Ελπίζω να συνεχίσω έτσι».

Χάλκινο στο Παγκόσμιο, δύο ασημένια σε Ευρωπαϊκά. Ήρθε η ώρα για το χρυσό;

«Νομίζω πως έχει έρθει η ώρα για το χρυσό. Το ελπίζω πολύ. Πρώτα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Άμστερνταμ, αρχές Ιουλίου και μετά… ας είναι όποιο χρώμα να ‘ναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες»!

Στο άκουσμα του Ρίο, πώς αισθάνεσαι; Σε αγχώνει; Ενθουσιάζεσαι;

«Θα έλεγα ότι ενθουσιάζομαι, δεν με αγχώνει ιδιαίτερα. Έτσι και αλλιώς, σε όλα τα Diamond League είμαστε οι ίδιες κοπέλες, ουσιαστικά. Εμένα το μεγαλύτερό μου άγχος είναι να μείνω υγιής, γιατί πέρυσι το καλοκαίρι είχα έναν τραυματισμό και δεν τα πήγα καλά. Μέχρι στιγμής, έχουν πάει πολύ καλά τα πράγματα σε ό,τι αφορά την προετοιμασία, αλλά και στο θέμα υγείας. Τώρα, που είμαστε στην τελική ευθεία, ελπίζω να συνεχίσουν όλα με τον ίδιο τρόπο».



Η παρουσία της Νικόλ Κυριακοπούλου σε επηρεάζει θετικά, με δεδομένο ότι έχεις δώσει μεγάλες μάχες απέναντι σε μια συμπατριώτισσά μας.

«Έχει βοηθήσει πολύ η μία την άλλη. Έχουμε… τραβήξει η μία την άλλη. Έχουμε πολύ υγιή ανταγωνισμό μεταξύ μας και ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι. Τραβώντας η μία την άλλη πιο ψηλά».

Ο μεγάλος στόχος είναι ένα άλμα πάνω από τα πέντε μέτρα;

«Είναι ο μεγάλος στόχος. Το είχα πει από το κλειστό, ότι είμαι έτοιμη για ένα άλμα πάνω από πέντε μέτρα. Το πέντε μέτρα για μας είναι κυρίως ψυχολογικό φράγμα, από ό,τι σωματικό. Με τη σταθερότητά μου στα ύψη τον τελευταίο καιρό είναι κυρίως ψυχικό το φράγμα. Αλλά θεωρώ ότι όσες πιο πολλές φορές προσπαθήσω να περάσω τα πέντε μέτρα, τόσο το καλύτερο. Για αυτό το δοκιμάσαμε και χθες, στο Γκαλά της Φιλοθέης, και από τα 4,86μ. βάλαμε τον πήχη στα 5μ. Όσο πιο πολλές φορές το δω και το βάλω, τότε, κάποια στιγμή, θα μείνει ο πήχης…»

Σε παίδεψε λίγο ο αέρας χθες…

«Λίγο, ναι. Ενώ στην αρχή μού γυρνούσε, στα πέντε μέτρα με δυσκόλεψε. Και γενικά, δεν έχω υπομονή, αλλά χθες ήμουν καλή και περίμενα. Έχουμε μόνο πέντε λεπτά χρόνο για να κάνουμε το κάθε άλμα μας… Αλλά έκανα καλές προσπάθειες. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από τις προσπάθειές μου στα πέντε μέτρα».

Δώρισες κάποια κοντάρια σε νεαρές αθλήτριες στο Γκαλά της Φιλοθέης. Φαντάζομαι γνωρίζεις πόσο σημαντικό είναι για αυτές να αγωνίζονται με το κοντάρι μιας αθλήτριας που έχουν για είδωλο. Εσένα πώς σε κάνει να νιώθεις το γεγονός πως είσαι πρότυπο για πολλά νέα παιδιά και ίσως η αφορμή να ασχοληθούν με το επί κοντώ;

«Με κάνει πολύ χαρούμενη. Να είμαι η αφορμή για να ασχοληθεί κάποιος με το επί κοντώ. Πρώτα από όλα, όμως, θέλω να είμαι πρότυπο σαν άνθρωπος για αυτά τα παιδάκια. Θεωρώ ότι μου έχει δώσει πολλά ο αθλητισμός. Ξεκίνησα 10 χρονών και τώρα είμαι 26, οπότε ήθελα να δώσω και εγώ κάτι πίσω σε αυτά τα παιδάκια. Χρειαζόμαστε πιο πολλούς αθλητές να το κάνουν αυτό και ειδικά στην Ελλάδα, που δεν υπάρχει βοήθεια από πουθενά».



Πού οφείλονται οι μαζικές επιτυχίες στο επί κοντώ; Έχουμε τρεις αθλητές κορυφαίου επιπέδου και έναν ανερχόμενο.

«Θέλετε να σας πω την αλήθεια; Είναι τελείως τυχαίο! Αν με ρωτούσατε πού οφείλονται οι μαζικές επιτυχίες της Ρωσίας στο επί κοντώ, θα σας έλεγα ότι η Ρωσία έχει σχολή, πηδάνε όλοι ακριβώς το ίδιο, έχουν μία συγκεκριμένη τεχνική. Στην Ελλάδα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Έχουμε τέσσερις επικοντιστές και ο καθένας είναι με διαφορετικό προπονητή, με πολύ διαφορετική τεχνική και πολύ διαφορετικό τρόπος προπόνησης».

Η μετακίνησή σου στην Αμερική άλλαξε τα δεδομένα για εσένα;

«Με έκανε να σκεφτώ τον αθλητισμό διαφορετικά. Είχα κάποιες επιτυχίες από μικρή και το είδα πιο επαγγελματικά. Ακόμη και όταν δεν τα πήγαινα καλά για κάποια χρόνια και σκέφτηκα ακόμη και να σταματήσω τον αθλητισμό, αυτό νομίζω με βοήθησε, γιατί κατάλαβα πως το επί κοντώ είναι δικιά μου υπόθεση. Το να το κάνω ή όχι. Δεν με αναγκάζει κανείς, και για αυτό επέστρεψα».

Συνεχίζεις τις σπουδές σου;

«Είμαι στο διδακτορικό τώρα, αλλά αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα λόγω και Ολυμπιακών Αγώνων. Θα ήθελα να επιστρέψω, αλλά με το πόσο καλά πάνε τα πράγματα τώρα στον αθλητισμό, μου είναι δύσκολο να γυρίσω και να κάνω 8ωρα μαθήματα και μετά προπόνηση κάθε μέρα. Οπότε, αν είναι να επιστρέψω, αυτό θα γίνει, ίσως, όταν αποσυρθώ από τον αθλητισμό».