Τα χαρακτηριστικά που φτιάχνουν τον απόλυτο τενίστα

Δεν είναι λίγοι οι τενίστες οι οποίοι έχουν αφήσει ανεξίτηλο το όνομα τους στην ιστορία του αθλήματος, όπως ο Μπιορν Μποργκ, ο Πιτ Σάμπρας, ο Αντρέ Αγκάσι και από τους πιο σύγχρονους οι Ρότζερ Φέντερερ, Ραφαέλ Ναδάλ και Νόβακ Τζόκοβιτς.

Ο καθένας από αυτούς είχε διαφορετικά προτερήματα και ήταν καλύτερος σε διαφορετικές επιφάνειες, ωστόσο στην περίπτωση των σύγχρονων τενιστών υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι εάν συνδύαζαν τις ικανότητες τους, τότε θα ήταν σε θέση να δημιουργήσουν τον απόλυτο τενίστα.

Ας δούμε την λίστα:

Φόρχαντ: Ραφαέλ Ναδάλ

Δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα ο βασιλιάς της «χωμάτινης επιφάνειας» και πολυνίκης του Ρολάν Γκαρός με 12 κατακτήσεις, Ραφαέλ Ναδάλ. Ο Ισπανός αποτελεί έναν από τους καλύτερους τενίστες στην σύγχρονη ιστορία με 85 τίτλους στην καριέρα του και κάτι λιγότερο από χίλιες νίκες σε μονούς αγώνες. Ένα από τα βασικά «όπλα» του 34χρονου μέχρι τώρα στην καριέρα του είναι το πανίσχυρο φόρχαντ του, το οποίο τον έχει ξεμπλέξει από μπελάδες ουκ ολίγες φορές. Στιγμιότυπα με τον ίδιο να πραγματοποιεί εξαιρετικά δύσκολα χτυπήματα και «banana shots» υπάρχουν άπειρα, με το δυνατό χαρτί του Ισπανού να είναι αυτό που του προσφέρει σχεδόν σε κάθε αγώνα τους περισσότερους winners.



Μπάκχαντ: Νόβακ Τζόκοβιτς
Ο Σέρβος αποτελεί μαζί με τους Ναδάλ, Φέντερερ και Άντι Μάρεϊ έναν από τους «στυλοβάτες» της σύγχρονης εποχής του τένις. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από αυτή την λίστα, με σχεδόν 80 τίτλους στην καριέρα του και ένα μπάκχαντ-εφιάλτη για όλους τους αντιπάλους του. Ο «Νόλε» συνηθίζει πολλές φορές να οδηγεί τελικά στις ανταλλαγές χτυπημάτων στο μπάκχαντ του, εκεί όπου υπερτερεί τις περισσότερες φορές. Εξαιρετικά δυνατό, ακριβές και με τα δύο χέρια, ο Σέρβος όσο χαβαλετζής και αστείος είναι εκτός του γηπέδου, άλλο τόσο επικίνδυνος είναι μόλις πιάσει την ρακέτα στα χέρια του.



Σερβίς: Τζον Ίσνερ

Ο Αμερικανός σε καμία περίπτωση δεν έχει τόσο «βαρύ» παλμαρέ όσο οι υπόλοιποι συναθλητές του στην λίστα, ωστόσο όποτε είναι η ώρα να σερβίρει αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο στο γήπεδο. Ο Ίσνερ είναι ένας σύγχρονος «γίγαντας» του αθλήματος, καθώς βλέπει τον κόσμο από τα 208 εκατοστά, όντας μάλιστα ο τρίτος ψηλότερος τενίστας στην ιστορία μετά τους Ίβο Κάρλοβιτς και Ράιλι Οπέλκα. Αυτή την στιγμή κατέχει το ρεκόρ για το ταχύτερο σερβίς στην ιστορία της ATP, καθώς σε αγώνα για το Davis Cup του 2016 σέρβιρε με ταχύτητα 255 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ βρίσκεται πίσω από τον Κάρλοβιτς σε συνολικούς άσους στην ιστορία της ATP με 12.266. Ο 35χρονος κατέχει μάλιστα άλλο ένα απίστευτο ρεκόρ, καθώς στον αγώνα ρεκόρ με τον Νικολά Μαχούτ για τον πρώτο γύρο του Γουίμπλεντον το 2010, ο οποίος διήρκησε συνολικά 11 ώρες και 5 λεπτά, κατάφερε να πετύχει 113 άσους.



Επιστροφές: Άντι Μάρεϊ

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην μάχη για έναν πόντο είναι η επιστροφή μετά το πρώτο καλό σερβίς του αντιπάλου, κάτι που γνωρίζει πολύ καλά και ο Άντι Μάρεϊ. Ο Βρετανός είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες τακτικής στο παγκόσμιο τένις, καθώς είναι γνωστό πως πολλές φορές οδηγεί τους αντιπάλους του στο σημείο που εκείνος θέλει. Ο μοναδικός τενίστας που έχει κερδίσει δύο συνεχόμενα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια το 2012 και το 2016 σε μονούς αγώνες, ενώ είναι και ο πρώτο Βρετανός τενίστας μετά τον Φρεντ Πέρι που κατακτά πάνω από ένα τίτλους στο Γουίμπλεντον το 2013 και το 2016. Ένα χρόνιο πρόβλημα στον γοφό έφτασε τον Μάρεϊ μία ανάσα από το να εγκαταλείψει το άθλημα το 2019, ωστόσο ο ίδιος φαίνεται πως δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη.



Ταχύτητα και κίνηση στο γήπεδο: Γκαέλ Μονφίς

Ο Γάλλος είναι ίσως ένας από τους πιο εντυπωσιακούς παίκτες που έχουν πατήσει πόδι σε γήπεδο τένις, όλα χάρις στον ιδιαίτερο τρόπο που αγωνίζεται και στον χαρακτήρα του. Μπορεί να καλύψει με μεγάλη ευκολία όλο το γήπεδο, ενώ δεν διστάζει να κάνει και βουτιές για να παλέψει για έναν πόντο. Το γεγονός ότι μπορεί να γυρίσει γρήγορα το παιχνίδι του από την άμυνα στην επίθεση, σε συνδυασμό με το δυνατό του φόρχαντ, δυσκολεύει σε μεγάλο βαθμό τους αντιπάλους του. Μπορεί ακόμα να μην κατακτήσει ένα εκ των τεσσάρων Grand Slam στην καριέρα του, ωστόσο ο ίδιος δείχνει πως ακόμα και στα 33 του αποτελεί έναν από τους πιο επικίνδυνους τενίστες των tour.



Βολέ και παιχνίδι στο φιλέ: Ρότζερ Φέντερερ

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Ελβετό τενίστα, ήταν εκείνος που με την νίκη του απέναντι στον Πιτ Σάμπρας στο Γουίμπλεντον του 2001 για τον τέταρτο γύρο, πήρε την σκυτάλη από τον προηγούμενο κάτοχο των περισσότερων Grand Slam στην ιστορία. Πλέον μετά από 19 χρόνια έχει κατακτήσει 20 Grand Slam, περισσότερα από κάθε άλλον στην ιστορία, ενώ έχει βρεθεί στο νο1 της παγκόσμιας κατάταξης για 310 εβδομάδες, εκ των οποίων 237 συνεχόμενες, με αμφότερες επιδόσεις να αποτελούν ρεκόρ. Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και απρόβλεπτος, μπορεί να πάσα στιγμή με ένα φόρχαντ να κερδίσει τον πόντο, εκτός αν θελήσει το κάνει με ένα ντροπ σοτ κοντά στο φιλέ, ή μία λόμπα πάνω από τον αντίπαλο του.



Επιμέλεια: Μάριος Αγγελέτος