Το μικρό-μεγάλο πρωτάθλημα

Μπορεί να μην έχει την λάμψη της Superleague. Μπορεί σε αυτό να μην αγωνίζονται μεγάλοι αστέρες του διεθνούς ποδοσφαιρικού στερεώματος. Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να μην πέφτουν τόσο συχνά επάνω του. Μπορεί οι αγωνιστικοί χώροι να μην είναι οι καλύτεροι δυνατοί, αν και κάτι τέτοιο ισχύει και για την μεγαλύτερη κατηγορία δυστυχώς.

Ενδεχομένως όλα τα παραπάνω να ισχύουν λίγο ως πολύ. Όμως η φετινή Football League ήταν με διαφορά το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Δεν είναι λίγο μέχρι το φινάλε να παλεύουν τόσες ομάδες για την απευθείας άνοδο στα μεγάλα σαλόνια.

Τελικώς η τύχη χαμογέλασε στον Εργοτέλη, ανεβάζοντας σε τρεις τους εκπροσώπους της Κρήτης, για πρώτη φορά στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο πρώτης εθνικής κατηγορίας, τον Απόλλωνα Σμύρνης, η ελαφρά ταξιαρχία επιστρέφει στην φυσική της θέση μετά από πάνω από δέκα χρόνια προσμονής και στην πρωτάρα Καλλονή, μια ομάδα που δεν έχει ακόμα συμπληρώσει ούτε είκοσι χρόνια ζωής.

Άτυχοι της ιστορίας; Οι δύο εκπρόσωποι του Βόλου, Νίκη και Ολυμπιακός, με τους ερυθρόλευκους του Γιώργου Βαζάκα να χάνουν τον τρένο λίγο πριν το φινάλε της χθεσινής τελευταίας αγωνιστικής, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης και ο Παναιτωλικός που πλήρωσε τον καταστροφικό πρώτο του γύρο. Οι ομάδες αυτές θα δώσουν την μάχη τους για το τέταρτο εισιτήριο ανόδου μέσω της διαδικασίας των play- off ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο μια τεράστια σεζόν που προσέγγισε τα 50 παιχνίδια, αριθμός ασύλληπτος ειδικά για ελληνικές ομάδες.

Κάνοντας έναν απολογισμό της σεζόν μπορούμε να σταθούμε σε μερικά σημεία. Η μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς ήταν η Λάρισα που για μια ακόμα φορά έμεινε μακριά από τις θέσεις της ανόδου. Σύλλογος με κόσμο, δυναμική, νέο γήπεδο και μεγάλη ιστορία επιβάλλεται να βρει το δρόμο του σύντομα.

Οι ομάδες που κέρδισαν την άνοδο το άξιζαν. Ο Εργοτέλης, ο Απόλλων και η Καλλονή ήταν οι σταθερότερες όλη τη χρονιά. Από αυτές των play- off, η Νίκη δικαιούται να φωνάζει για την αντιμετώπιση της από τη διαιτησία, ο Ολυμπιακός είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα, ο Ηρακλής πλήρωσε την εντός έδρας αστάθεια, ενώ ο Παναιτωλικός την κάκιστη συγκομιδή του με τον Νίκο Καραγεωργίου στον πάγκο του.

Η επόμενη μέρα των τεσσάρων τελευταίων θα εξαρτηθεί, ειδικά στην περίπτωση του γηραιού και της Νίκης, από την επίτευξη ή όχι της ανόδου. Για αυτούς που ανέβηκαν τα πράγματα απλοποιούνται. Ηρεμούν οικονομικά, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, και αρχίζουν την προσπάθεια τους για να μείνουν στην Superleague, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου εύκολο, σε έναν μαραθώνιο που του χρόνου θα αριθμεί δεκαοχτώ ομάδες.

Από την νέα χρονιά, όμως, αλλάζει και ο χάρτης των πιο κάτω κατηγοριών. Η football League γίνεται δύο όμιλοι, Βορράς και Νότος, με τον διαχωρισμό των ομάδων να αποτελεί το πρώτο ζήτημα. Η Football League 2 γίνεται μετά από πολλά χρόνια πάλι ερασιτεχνική με την ταυτόχρονη κατάργηση της Δ! Εθνικής. Οι αλλαγές αυτές είναι σαφέστατα προς την σωστή κατεύθυνση.

Δεν αντέχει το ελληνικό ποδόσφαιρο τόσες επαγγελματικές ομάδες, θα έλεγα ότι ούτε αυτές που θα έχει από του χρόνου αντέχει, η περίφημη Δ! Εθνική είχε εδώ και καιρό απολέσει τον χαρακτήρα της και τον λόγο ύπαρξης της, περί ανάπτυξης του ποδοσφαίρου, οπότε τα πράγματα θα είναι λογικά καλύτερα.

Θα πρέπει όμως, η αλλαγή του ποδοσφαιρικού χάρτη της χώρας να συνοδευτεί και από άλλες πρωτοβουλίες των θεσμικών οργάνων του αθλήματος. Περισσότερα έσοδα για τις ομάδες, πιο σωστή μοιρασιά της " πίτας" των τηλεοπτικών και τρόπος προστασίας, όπως συμβαίνει σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, των ομάδων που πέφτουν από την μεγάλη κατηγορία στην μικρότερη έτσι ώστε αυτές να μην κινδυνεύουν με αφανισμό.

Σωστότερη διαχείριση των πόρων για κάθε ομάδα, αλλά και μηχανισμοί ελέγχου των οικονομικών δεδομένων κάθε συλλόγου για να αποφεύγονται οι αλόγιστες σπατάλες. Κυρίως όμως θα πρέπει να θεσπιστούν κριτήρια για την συμμετοχή των ομάδων σε κάθε κατηγορία. Κριτήρια όπως σωστές εγκαταστάσεις, οικονομική αυτάρκεια, υποδομές. Ίσως τελικά η λύση για την βιωσιμότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου, και του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό επίπεδο γενικότερα, να βρίσκεται στις συγχωνεύσεις ομάδων και στην επιβολή γεωγραφικών κριτηρίων.