Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από την στιγμή που οι αδελφοί Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να χωρίσουν τους δρόμους τους με τον Ντέιβιντ Μπλατ, διορθώνοντας όσο νωρίτερα γινόταν την ανορθογραφία που έστεκε ορθή μπροστά στα μάτια τους από την περυσινή σεζόν. Το θετικό αποτέλεσμα απέναντι στη Βαλένθια ελάχιστους έπεισε πως το πρόβλημα λύθηκε, καθώς ήταν πρόδηλο πως το συγκεκριμένο σαραντάλεπτο ήταν μία ειδική συνθήκη που δύσκολα θα μπορούσε να επαναληφθεί.
Η Ζενίτ, επανέφερε στην σκληρή πραγματικότητα τους «ερυθρόλευκους», που ακόμη και αν είχαν καταφέρει να «κλέψουν» το χθεσινό παιχνίδι, δεδομένα έχουν αργήσει να προχωρήσουν και στις άλλες κινήσεις που επιβάλλονται για να διεκδικήσουν την πιθανότητα να γίνουν ξανά κανονική ομάδα. Απλά, αν δεν παρουσιάζονταν τόσο τραγικοί σε όλους τους τομείς απέναντι στην σταχτοπούτα της διοργάνωσης, θα κέρδιζαν λίγο ακόμα χρόνο και θα ελλόχευε ο κίνδυνος να κωλυσιεργήσουν και άλλο. Διότι από την στιγμή που, όπως αποδείχθηκε από τις δηλώσεις του κόουτς Κεμζούρα μετά το παιχνίδι, δεν έχει παρθεί ακόμα η παραμικρή τελεσίδικη απόφαση, ούτε για την παραμονή του στον πάγκο, ούτε για τις προσθήκες και αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο ρόστερ, έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Ίσως να δείχνει μάλιστα πως δεν έχει γίνει απόλυτα κατανοητή η κρισιμότητα της κατάστασης και αυτών των αποφάσεων, χωρίς να παραβλέπουμε πως τέτοια εποχή είναι δύσκολο και προπονητή από το… πάνω ράφι να προσεγγίσεις και παίκτες που θα σου αλλάξουν πραγματικά την εικόνα να βρεις, αλλά και υψηλά συμβόλαια να «σπάσεις». Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα που δημιούργησε στον εαυτό του ο Ολυμπιακός, αυτή είναι η μοναδική λύση που έχουν, αν θέλουν, όχι να μπουν στην οκτάδα της Ευρωλίγκας, αλλά να μην διασυρθούν στην Ευρωλίγκα, χάσουν εντελώς τον κόσμο τους και κυρίως το ενδιαφέρον τους για την σεζόν, ίσως και από τον… Δεκέμβριο. Είναι λοιπόν απορίας άξιο πως δεν έχουν παρθεί… χθες οι συγκεκριμένες αποφάσεις και δεν έχουν προχωρήσει νωρίτερα οι κινήσεις που ακόμα και ένα μικρό παιδί βλέπει πως είναι αναγκαίες.
Κανείς δεν υποστηρίζει πως αν ο Ολυμπιακός είχε επιτέλους προσθέσει, πριν το χθεσινό παιχνίδι, ένα δημιουργικό γκαρντ και ένα αθλητικό σέντερ στο ρόστερ του, αποδεσμεύοντας παράλληλα παίκτες που δείχνουν οι χειρότερες επιλογές της δεκαετίας (Μπόλντγουιν, Ρούμπιτ, Τσέρι) θα είχε διαφορετική τύχη κόντρα στη Ζενίτ. Θα έδινε όμως ένα ηχηρό σημάδι… ζωής και θέλησης να διορθωθεί και θα είχε περισσότερες πιθανότητες να αντεπεξέλθει στον Γολγοθά των αγώνων που ακολουθούν με τα πραγματικά θηρία της διοργάνωσης. Όμως το να μην γνωρίζει ο προπονητής αν θα μείνει σίγουρα του δημιούργησε περισσότερη πίεση που ήταν εμφανής στο κοουτσάρισμά του και αν μη τι άλλο δείχνει αβεβαιότητα και αδυναμία εύρεσης της ιδανικότερης -τηρουμένων των συνθηκών- λύσης.
Οι επόμενες ώρες, ίσως μας δώσουν απαντήσεις για το τι σκέφτονται οι διοικητικοί ηγέτες της ομάδας, πόσο βαθιά είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε τομές που μπορεί με το δεδομένο ρίσκο που εμπεριέχει το εγχείρημα να βοηθήσουν στον εξορθολογισμό της ομάδας και τις πιθανότητες που θα έχει να αποφύγει την χειρότερη ίσως παρουσία της στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας. Κανείς δεν απαιτεί θαύματα, αλλά όραμα και προοπτική. Αυτό δεδομένα υπάρχει, αλλά πρέπει να αποδειχθεί και στην πράξη. Χρειάζεται γενναιότητα, γενναιοδωρία, μηδενικός εγωισμός, πραγματική ανάληψη ευθύνης, δημόσια τοποθέτηση και επικοινωνία με τον κόσμο και υπερβάσεις σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν; Θα φανεί…
Υ.Γ.1: Όταν οι έξι από τους οκτώ ξένους πετυχαίνουν δέκα πόντους με 4/14 σουτ και ο έβδομος σουτάρει 21 φορές, οποιαδήποτε αγωνιστική ανάλυση είναι περιττή. Αστοχία, κακή άμυνα σε περιφέρεια και κυρίως ρακέτα, μη αξιοποίηση των επιθετικών ριμπάουντ, αδυναμία εκδήλωσης σωστού αιφνιδιασμού, έλλειψη αθλητικότητας, δημιουργίας και κάκιστη χρησιμοποίηση των φάουλ, είναι οι κυριότερες αιτίες. Η Ζενίτ, έπαιξε εξαιρετικά το παιχνίδι που λείπει χρόνια από τον Ολυμπιακό, αυτό της κίνησης χωρίς τη μπάλα και θα ήταν κρίμα και άδικο γι’ αυτήν να μην πανηγυρίσει την πρώτη της νίκη.
Υ.Γ.2: Το μοναδικό κέρδος της βραδιάς ήταν ο Αντώνης Κόνιαρης. Αν ο Κεμζούρα του έδινε μέχρι τέλους την ευκαιρία και δεν τον απέσυρε, ίσως να είχε ολοκληρώσει την πρώτη του μεγάλη βραδιά στην Ευρωλίγκα με τον ιδανικό τρόπο. Θα είναι… έγκλημα να μην παίξει και μακροημερεύσει σε αυτό τον Ολυμπιακό ο συγκεκριμένος παίκτης.
Υ.Γ.3: Όλα δείχνουν πως Μπόλντγουιν, Ρούμπιτ και Τσέρι θα αποτελέσουν παρελθόν. Το θέμα είναι να βρεθούν και οι κατάλληλοι παίκτες για να τους αντικαταστήσουν. Δεν χρειάζονται κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά ταιριαστές στα χαρακτηριστικά των υπόλοιπων. Η αγορά είναι στενή και ίσως ο Ολυμπιακός να πρέπει να στραφεί στις λύσεις που υπάρχουν στις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος. Υπάρχουν πολλές εξαιρετικές περιπτώσεις.
Υ.Γ.4: Όσα χρόνια και αν περάσουν πολύ δύσκολα θα αντιληφθώ τι είχε στο μυαλό του ο κόουτς Μπλατ τα δύο καλοκαίρια που σχεδίασε τον Ολυμπιακό.
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
