Αν για ένα πράγμα διακρινόταν, πέραν όλων των άλλων θετικών και αρνητικών του, ο μπασκετικός Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια, ήταν τα «στεγανά» των αποδυτηρίων του. Ακόμα και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, ήττες, και χαμένα τρόπαια, δεν διέρρεε το παραμικρό, παράσημο που πιστώνεται στην διοίκηση, τους υπαλλήλους της ΚΑΕ, τους παίκτες, τους προπονητές, το σταφ και τους… θυρωρούς του ΣΕΦ. Σε μεγάλο βαθμό, αυτή η κατάκτηση και το μόνιασμα του οργανισμού, αποτέλεσε πολλάκις το εφαλτήριο για εντυπωσιακές αγωνιστικές αντιδράσεις στο παρκέ και ανατροπής καταστάσεων, ακόμα και όταν η ομάδα βρισκόταν κυριολεκτικά στα σχοινιά.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Αν υπάρχει έστω και ένας, που να πιστεύει πως ακόμα και στους θριάμβους δεν υπήρχαν προβλήματα πάσης φύσεως, δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς λειτουργεί μία ομάδα ατόμων, όχι μόνο σε αθλητικό επίπεδο, αλλά και γενικότερα στην καθημερινότητα και στη ζωή. Απλά, τότε, για πολλούς λόγους που θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε παρακάτω, από οποιοδήποτε στέλεχος του Ολυμπιακού δεν έβγαινε προς τα έξω, ούτε… λέξη. Εδώ και μερικές ημέρες, και όχι ώρες όπως εύλογα έχουν συμπεράνει οι περισσότεροι λόγω της ημερομηνίας δημοσιοποίησης της ηχητικής συνομιλίας του Γιώργου Πρίντεζη με τους συμπαίκτες του, αυτά τα στεγανά έχουν τρυπήσει περισσότερο από ποτέ. Και γι’ αυτό υπάρχει ο φυσικός αυτουργός, που είτε από αφέλεια, είτε ηθελημένα, διέρρευσε αυτό το απόσπασμα, αλλά και οι ηθικοί.
Και αν για τον πρώτο η έρευνα για να βρεθεί είναι σε εξέλιξη, για το τι οδήγησε την ιστορία μέχρι εδώ μπορούμε να μιλάμε για ώρες. Αρχικά, είναι δεδομένο πως έστω και σε μορφή απλής καταγραφής ή «φωτογράφισης» των γεγονότων, το πρόβλημα που υπάρχει το τελευταίο διάστημα με τις πληρωμές στην ομάδα είναι γνωστό, σχεδόν σε όλους όσοι ασχολούνται ενδελεχώς με αυτή. Όχι από… καπρίτσιο των Αγγελόπουλων που έχουν ξοδέψει εδώ και 15 χρόνια πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ για το χόμπι τους, αλλά λόγω της λεπτής οικογενειακής υπόθεσης που τους απασχολεί με τον πατέρα τους και αφορά αμύθητα ποσά. Αναπόφευκτα λοιπόν, όχι μόνο οι πληρωμές, αλλά και η γενικότερη και καθημερινή ενασχόλησή τους με την ομάδα έχει πάει πίσω.
Πολλοί, υποστηρίζουν πως αυτό το πρόβλημα έπρεπε να είχε επικοινωνηθεί καλύτερα στην ομάδα, αλλά και στους οπαδούς, για να είναι όλοι γνώστες της ρεαλιστικής πραγματικότητας. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, που λέει πως ένας πανίσχυρος οικονομικά άνθρωπος, δύσκολα καταφεύγει σε αυτή τη λύση. Το πρόβλημα λοιπόν αρχίζει και μεγαλώνει από τη στιγμή που οι καθυστερήσεις μεγαλώνουν και φαίνεται να έχει χαθεί το σημείο επαφής, ακόμα και με παίκτες όπως ο Πρίντεζης (δεν είναι ο μόνος, απλά στη δική του περίπτωση οι μισθοί είναι πολλοί) του οποίου οι σχέσεις με τους προέδρους δεν είναι απλά παίκτη-διοίκησης, αλλά και οικογενειακές. Θυμίζω πως του στάθηκαν στο θέμα με τη Μάλαγα, αλλά και όταν ο πολυαγαπημένος πατέρας του έδινε τη μάχη με την επάρατη νόσο.
Το καλοκαίρι του 2017, ο Πρίντεζης έχοντας αναγνωρίσει όλα αυτά, ήταν διπλά χαρούμενος με την ανανέωση, καθώς εκτός του ότι θα ολοκλήρωνε την καριέρα του στην ομάδα που αγαπά, θα συνέχιζε να συνεργάζεται με ανθρώπους που αποδεδειγμένα τον αγαπούν. Ο Πρίντεζης, που για να γυρίσει και να μείνει στον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια, έχει αγνοήσει προτάσεις που συνολικά θα του απέφεραν 8-9 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα. Ο Πρίντεζης, που έχει αγωνιστεί πολλές φορές με… ένα πόδι, αλλά και λίγες ώρες αφότου κήδεψε τον πατέρα του. Ο ίδιος λοιπόν άνθρωπος που από κάποιους αδαεί ς οι οποίοι λησμονούν πως είναι και επαγγελματίας, λοιδορείται, θεώρησε πως η καθυστέρηση των μισθών του είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που δεν άντεξε άλλο. Επέλεξε αυτό τον τρόπο για να αντιδράσει, να «ταρακουνήσει», μη έχοντας άλλη επιλογή. Προσφυγή όπως κάνουν οι ξένοι παίκτες για ένα-δύο μήνες καθυστέρηση (και καλά κάνουν αφού έτσι νιώθουν) δε θα έκανε ποτέ.
Η αντίδραση των Αγγελόπουλων ήταν άμεση. Τον κάλεσαν στο γραφείο τους, του έδωσαν κάποια χρήματα, αναγνωρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς, πως έχει δίκιο, και η υπόθεση που περιγράφεται στο περίφημο ηχητικό, έληξε για την ώρα ομαλά και ο παίκτης αγωνίστηκε κανονικά με τη Χίμκι. Κάποιος συμπαίκτης του όμως, θεώρησε σκόπιμο (τους λόγους τους ξέρει μόνο ο ίδιος) να διαρρεύσει το περιεχόμενο του ενημερωτικού μηνύματός του σε κάποιον, που με τη σειρά του το έδωσε αλλού και ο επόμενος αλλού και έφτασε να φιγουράρει αρχικά σε forum οπαδών του Ολυμπιακού και στη συνέχεια σε Μέσο Ενημέρωσης, ιδιοκτησίας του προέδρου του Παναθηναϊκού. Σιγά μη δεν έβγαινε την κατάλληλη στιγμή, πριν τον ημιτελικό του κυπέλλου, που είναι νυν υπερπάντων ο αγών για τους «πράσινους». Σε μία ευνομούμενη χώρα βέβαια, ένα προϊόν υποκλοπής θα είχε και την ανάλογη δικαστική αντιμετώπιση, όμως για την Ελλάδα μιλάμε, δυστυχώς.
Ο Πρίντεζης και ο Ολυμπιακός σαν οργανισμός, ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο άλλωστε και γι’ αυτό άπαντες έχουν επικεντρωθεί στο ποιος το διέρρευσε. Η ουσία όμως πλέον είναι αλλού. Ο,τι έγινε, έγινε και δεν ξεγράφει και το σημαντικότερο είναι να καταλάβουν άπαντες στους «ερυθρόλευκους» πως πρέπει να διαχειριστούν από εδώ και στο εξής την κατάσταση και να την λύσουν εσωτερικά. Να αναλάβουν άπαντες τις ευθύνες που τους αναλογούν με πρώτη τη διοίκηση, που όπως έχει πολύ μεγάλο μερίδιο στις επιτυχίες, έτσι πρέπει να παραδέχεται πως φταίει όταν κάτι δεν πάει καλά. Και να φωνάζει βροντερά «παρών», λύνοντας όλα τα προβλήματα. Και είναι πολλά και όχι μόνο οικονομικής φύσεως, που με ειλικρινή κουβέντα και καθαρές εξηγήσεις μπορούν να λυθούν.
Οι ίδιοι παίκτες που βάζουν «πλάτη» το τελευταίο διάστημα και από κάποιους κατηγορούνται, έχουν κρατήσει όρθιο το οικοδόμημα όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και μιλώντας στους ξένους να κάνουν υπομονή και πως κανείς στον Ολυμπιακό -και αυτό δε χωράει την παραμικρή αμφισβήτηση- δεν έχασε τα λεφτά του. Ασφαλώς και αμείβονται πλουσιοπάροχα και ένα μηνιάτικό τους φτάνει για να μην έχουν βιοποριστικό πρόβλημα για αρκετό καιρό, όμως το αυτονόητο είναι να πληρώνονται στην ώρα τους και να κρίνονται αυστηρά όταν δεν αποδίδουν σύμφωνα με την αμοιβή τους. Τα όρια του καθενός στο πόσο μπορεί να κάνει υπομονή περιμένοντας συμφωνημένα χρήματα, δε μπορεί να τα βάλει κανείς, παρά μόνο αν μιλάει για τον εαυτό του.
Τα τελευταία γεγονότα λοιπόν, δίνουν μία μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα, να γίνουν κρυστάλλινες και ειλικρινείς κουβέντες από ΟΛΟΥΣ, να ξεκαθαρίσουν προθέσεις και να προχωρήσει η ομάδα μπροστά. Ακόμα και αν χρειαστούν θυσίες, ακόμα και βοήθεια και πτώση των εγωισμών. Να γίνει ξανά ενωμένη και να λειτουργεί σε όλα σαν οικογένεια όπως μέχρι πρόσφατα. Για να μπορέσει και αγωνιστικά να λύσει τα προβλήματά της και να παλέψει για τους στόχους της απρόσκοπτα. Υπάρχει τρόπος και κυρίως διάθεση και θέληση; Ο χρόνος θα δείξει…
Υ.Γ.: Ο ορισμός της διαιτητικής τριάδας στον ημιτελικό του κυπέλλου, ξεπερνάει και τον, ήδη ξεπερασμένο, εαυτό της ΚΕΔ/ΕΟΚ. Απλά το… τερμάτισαν. Είναι και αυτό όμως ένα θέμα που έπρεπε να έχει λυθεί με κάθε τρόπο από τον Ολυμπιακό. Όχι ότι δεν έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες, αλλά σε κάποια πράγματα στην Ελλάδα μετράει όντως μόνο το αποτέλεσμα.
Υ.Γ.2: «Το πιο βαθύ σκοτάδι, είναι πριν την αυγή», είχε πει πολύ εύστοχα ο Γιώργος Αγγελόπουλος το 2011. Στο χέρι τους είναι να βγουν ξανά στο… ξέφωτο.
Υ.Γ.3: Την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, τον ρουφιάνο κανείς…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
