Νίκος Ζέρβας

Μου ξανάρχονται ένα-ένα, χρόνια δοξασμένα

Ο Νίκος Ζέρβας γράφει για την σπουδαιότητα της νίκης του Ολυμπιακού με τον τρόπο που ήρθε κόντρα στην Μακάμπι και το παρελθόν που γίνεται λαμπρό μέλλον.

Και μπαμ και μπουμ οι… κουμπουριές. Όχι, ηρεμήστε, δεν έχετε ανοίξει κείμενο μουσικού περιεχομένου, διότι λίγο ο τίτλος, λίγο η πρώτη φράση θα σας έχουν μπερδέψει. Όπου… πυροβολισμός, βάλτε την σουτάρα του Άαρον Χάρισον, που χάρισε σε «νεκρό» χρόνο την τρίτη, μεγαλειώδη για τους λόγους που θα αναλύσουμε παρακάτω, νίκη του Ολυμπιακού στην φετινή Ευρωλίγκα. Το μπάσκετ για αυτό είναι το ωραιότερο σπορ, για κάτι τέτοιες βραδιές και εξελίξεις, οπότε η απόλαυση είναι διπλή και τριπλή.

Οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν τον στόχο να βάλουν άλλη μία επικράτηση στο σακούλι τους και αυτό είναι που μετράει για αρχή. Θα μπορούσαν να είχαν χάσει, έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, θα μπορούσαν τώρα να ήταν και μόνοι πρώτοι στην πιο… τρελή Ευρωλίγκα όλων των εποχών όπως προμηνύεται, αν μας αφήσει να την χαρούμε ο κορωνοϊός. Με ένα ριμπάουντ στην πρεμιέρα και το ρεκόρ θα ήταν ήδη 4-0 για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Που για δεύτερο σερί παιχνίδι μέσα σε 48 ώρες, παρουσίασε για 15 λεπτά εικόνα πολύ πιο έτοιμης για την εποχή ομάδας. Μόνο που απόψε το έκανε σε λάθος timing και όταν άρχισε να χωλαίνει, δεν έβρισκε λύσεις για να σκοράρει. Μετά το 54-44 που έχει έρθει με πολλά καλά διαστήματα όμορφου μπάσκετ, η Μακάμπι άλλαξε την άμυνά της, έγινε πιο σκληρή και έκανε το ματς ντέρμπι.

Έβαλε στην εξίσωση τον Γουίλμπεκιν, ή αν θέλετε μπήκε μόνος του γιατί μέχρι το 25’ η άμυνα του Ολυμπιακού τον είχε εξαφανίσει. Ήταν η μόνη λύση να επανέλθουν, καθώς ο άλλος στόχος να μην δημιουργήσουν ζημιά οι Ζίζιτς και Μπέντερ, είχε επιτευχθεί από τους γηπεδούχους. Η υπόθεση πήγε κατοχή-κατοχή, λεπτομέρεια στην λεπτομέρεια και εκεί «μίλησε» αρχικά ο Σπανούλης. Το 82-79 ήταν άλλη μία μεγαλειώδης απάντηση σε όσους θεωρούν πως δεν γίνεται να τελειώνει τα ματς και να παίζει παραπάνω. Εξαργύρωσε τα «δώρα» των χαμένων βολών της Μακάμπι, ο Βεζένκοφ άρπαξε το πιο κρίσιμο ίσως επιθετικό ριμπάουντ, όμως στην χαμένη βολή του Τζόουνς, ένα χαμένο αμυντικό, παραλίγο να οδηγήσει το ματς στην παράταση. Ο Χάρισον όμως είχε άλλη άποψη, αποδεικνύοντας πως είναι άλλη μία εξαιρετική επιλογή και έχει όλα τα φόντα να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο μαζί με τον Ολυμπιακό.

Το μεγάλο αυτό σουτ, εξαργύρωσε την καλή εικόνα και την υπεροχή της ομάδας του σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες. Εκπληκτική αναλογία ασίστ-λαθών με 22-10, 12 έναντι 6 επιθετικά ριμπάουντ, 17-9 πόντοι από λάθη αντιπάλου και 13-9 από έξτρα κατοχές. Μόνο στα τρίποντα υπερίσχυσε η Μακάμπι, με τον Ολυμπιακό πάντως να έχει το διόλου ευκαταφρόνητο 41%. Το αρχικό ζητούμενο να δώσουν περισσότερα πράγματα απ’ ότι την Τετάρτη οι Βεζένκοφ, Παπανικολάου και Σπανούλης, έγινε πράξη. Ο πρώτος, ίσως μαζί τον εκπληκτικό Χασάν Μάρτιν (χρειάζεται τελικά σέντερ ο Ολυμπιακός;), να πρέπει να μοιραστούν το βραβείο του πολυτιμότερου. Πώς να βγάλεις εκτός του… καρυδάτο Χάρισον όμως; Όλοι όσοι μπήκαν βοήθησαν και εδώ είναι το «κλειδί». Πλουραλισμός και έλλειψη εγωισμού.

Και εδώ επιτρέψτε μου να τελειώσουν οι αγωνιστικές αναλύσεις. Στην συνέντευξη Τύπου, μετά την μονομαχία τους στους δύο πάγκους, Γιώργος Μπαρτζώκας και Γιάννης Σφαιρόπουλος, εκτός από τα λεγόμενά τους, αποτέλεσαν την καλύτερη τελευταία σκηνή στο χθεσινό όμορφο επεισόδιο. Οι δύο προπονητές που κατάφεραν να συνεχίσουν με εξαιρετικά αποτελέσματα την δουλειά και τις «βάσεις» που έβαλε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, που πανηγύρισαν τρόπαια, προκρίσεις και ο Ολυμπιακός μεγαλούργησε με νοοτροπία νικητή και άρνησης στην ήττα. Αυτό που χάθηκε τα δύο τελευταία χρόνια, έχει αρχίσει να επιστρέφει για τα καλά και επιβεβαιώθηκε ένα βράδυ που οι δυο τους ήταν αντίπαλοι. Παιχνίδια που παίζει η μοίρα.

Ο Ολυμπιακός που λατρεύτηκε, συγκίνησε και σε έκανε να προσμένεις το επόμενο παιχνίδι, έχει ήδη νέα εκδοχή εν έτη 2020. Με κράμα παλιού και καινούργιου. Ανεξάρτητα το τι θα καταφέρει στο τέλος, είναι δεδομένο πως θα προσφέρει ξανά συγκινήσεις. Διότι Ολυμπιακός, είναι ο τρόπος που πανηγύρισε όλη η ομάδα (και οι Αγγελόπουλοι αν ήταν στις court seats ένα κουβάρι με τους παίκτες θα γίνονταν) αυτή τη νίκη. Με πρωταγωνιστή τον προπονητή στα πανηγύρια. Ολυμπιακός είναι ο τρόπος που πανηγύριζε ο Σπανούλης και οι υπόλοιποι όταν δεν έπαιζαν την Τετάρτη και ο τρόπος που χοροπηδούσε ο Σλούκας σήμερα που δεν τέλειωσε το ματς. Αυτό τον έκανε μεγάλο και μετά τα τρόπαια, οι προκρίσεις και οι επιτυχίες.

Το ότι τα περασμένα όμορφα χρόνια θα ερχόταν ξανά, οι περισσότεροι το περίμεναν, αλλά είναι διαφορετικό να το ζεις. Αυτό που ίσως δεν περίμεναν, ήταν πως θα έρθει τόσο νωρίς και θα συνδυάζεται με αρκετά καλό για την εποχή μπάσκετ και αποτελέσματα. Και υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης…

Υ.Γ.1: Ακόμα είναι πολύ νωρίς και η… μπάλα πρέπει να μείνει χαμηλά απ’ όλους. Το γνωρίζουν καλά. Επόμενος σταθμός… Μόναχο.

Υ.Γ.2: Ας μην χαλάσουμε την διάθεσή μας σε μία τόσο όμορφη βραδιά με τα όσα τραγελαφικά εξακολουθούν να συμβαίνουν σε όλα τα επίπεδα στο δύσμοιρο ελληνικό πρωτάθλημα. Τα γεγονότα και η πραγματική αλήθεια άλλωστε, μιλούν από μόνα τους…

Υ.Γ.3: Ομάδα με φρεσκάδα, ιδέες, ταχύτητα και πολλούς πρωταγωνιστές. Μπορεί να στην... κάνει ο καθένας. Αριστούργημα.

Υ.Γ.4: Ο,τι καλύτερο να σφυρηλατούνται οι παίκτες με ελάχιστες εικόνες από Ευρωλίγκα μέσα από τέτοια παιχνίδια που κρίνονται στο σουτ. Τα αποτελέσματα θα είναι ευεργετικά.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x