Το παιχνίδι με τη Μπάμπεργκ κύλησε ακριβώς όπως το περίμενε ο κάθε ψύχραιμος παρατηρητής που είχε αναλύσει σωστά πριν από το τζάμπολ τα δεδομένα. Ο Ολυμπιακός μετά τη μεγάλη νίκη στο ΟΑΚΑ είχε ορατό τον κίνδυνο αποπροσανατολισμού και χαλάρωσης, η επιστροφή του Χάκετ δημιουργούσε συνθήκες γιορτής και οι, έτσι και αλλιώς, μαχητικοί βαυαροί, άλλαξαν προπονητή πριν μερικές ημέρες. Όποιοι περιμένουν εύκολους περιπάτους ακόμα και κόντρα σε αδιάφορες βαθμολογικά ομάδες, ας δουν τι έπαθε την Πέμπτη η Χίμκι στη Μόσχα από το Μιλάνο.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η ουσία είναι πως η νίκη ήρθε, ήταν η πέμπτη συνεχόμενη και η δέκατη όγδοη συνολικά και το φως στο τούνελ του πλεονεκτήματος της έδρας είναι πλέον… εκτυφλωτικό. Χρειάζονται –υπό προϋποθέσεις- μία με δύο νίκες ακόμα για να εξασφαλιστεί και μαθηματικά, ώστε να απομένει να μάθουμε την θέση (1η έως 3η) που θα τερματίσουν οι «ερυθρόλευκοι» και κατ’ επέκταση τον αντίπαλό τους στον δρόμο προς ένα ακόμα Final Four. Απέναντι στη Μπάμπεργκ, ο Ολυμπιακός έπαιξε όσο έπρεπε για να πάρει αυτό που θέλει, με στόχευση στην αδυναμία της ομάδας του Λούκα Μπάνκι στη φροντ λάιν, ελέγχοντας στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα τον ρυθμό, κυρίως μέσω της αποτελεσματικότητάς του στην επίθεση.
Με μαέστρο για ένα ακόμα βράδυ τον Σπανούλη σε εκτέλεση και δημιουργία και δίπλα του τρεις ακόμα ψηλούς… σωματοφύλακες τους Μιλουτίνοφ, Πρίντεζη και ΜακΛίν, όσο και να προσπαθούσαν οι εξαιρετικοί Ράιτ (σ.σ. ενδιαφέρουσα περίπτωση παίκτη για το μέλλον), Χίκμαν και Λο, το αποτέλεσμα δύσκολα θα άλλαζε. Την ίδια ώρα, ο Κιμ Τιλί απέδειξε για μία ακόμα φορά πόσο αλλάζει προς το καλύτερο όλη την λειτουργία της ομάδας, αλλά και τον βαθμό αποδοτικότητας του ποιοτικά ξεκούραστου πλέον, Πρίντεζη. Το ματς κρίθηκε στην καλή αναλογία ασίστ-λαθών (17-12), στις 12 έξτρα κατοχές από επιθετικά ριμπάουντ και στο πολύ καλό 63% στα δίποντα. Η άμυνα, όταν χρειάστηκε με μπροστάρηδες και πάλι τους ψηλούς ήταν σε ετοιμότητα και οι 87 πόντοι με μόλις 5 εύστοχα τρίποντα, δείχνουν πολλά για την ολοένα και πιο μειωμένη εξάρτηση που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός από το μακρινό σουτ.
Υπήρχαν όμως και ειδήσεις που κρατούν (έτσι και αλλιώς βρίσκεται σε τέτοια) σε εγρήγορση τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του. Κάποιες στιγμές οι περιστροφές ήταν κακές με αποτέλεσμα να βγουν πανομοιότυπες φάσεις με σουτ από την αδύναμη πλευρά, η Μπάμπεργκ δημιούργησε θέματα στο ένας εναντίον ενός, αλλά και με πλαϊνά πικ εν ρολ, ενώ και στην επίθεση, όταν ο Σπανούλης ήταν στον πάγκο, τα επίπεδα δημιουργίας ήταν κάκιστα. Είναι χαρακτηριστικό, πως ο Ολυμπιακός έκανε τη17η και τελευταία όπως αποδείχθηκε ασίστ του στο ματς, ένα λεπτό πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου.
Ασφαλώς, αυτό οφείλεται και στο θέμα που έχει να λύσει στο εξής ο κόουτς των δευτεραθλητών Ευρώπης και δεν είναι άλλο από την παρουσία πέντε γκαρντ πρώτης γραμμής στην δωδεκάδα. Είναι δεδομένο πως ο Ρόμπερτς ψάχνει να βρει σταθερότητα στην απόδοσή του, ο Μπράουν ακόμα μαθαίνει, ενώ οι Μάντζαρης και Στρέλνιεκς συνεχίζουν να μην βοηθούν σχεδόν καθόλου. Ασφαλώς και η ύπαρξη τόσο πολλών λύσεων είναι προτιμότερη και κάνει πιο απρόβλεπτους τους «ερυθρόλευκους», όμως είναι δεδομένο πως στα επόμενα παιχνίδια μέχρι τα κρίσιμα των πλέι οφ, οι ρόλοι και τα δίδυμα «κοντών» μέσα στο παρκέ πρέπει να είναι καθαρά και… ξάστερα. Μέχρι και σχήματα με τρεις κοντούς δοκίμασε για λίγο ο κόουτς, δείγμα πως και αυτός ακόμα, φυσιολογικά, τεστάρει τις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν.
Το θετικό, είναι πως υπάρχει αρκετός χρόνος και παιχνίδια χωρίς μεγάλη πίεση για το αποτέλεσμα, ενώ η μετάβαση-προσθήκη των Μπράουν-Τιλί έγινε ομαλά και χωρίς μπερδέματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η λογική, λέει πως ο υγιής Ολυμπιακός, μόνο καλύτερος μπορεί να γίνεται μέρα με τη μέρα. Εφόσον το καταφέρει, πολύ δύσκολα δε θα… αναπνεύσει σέρβικο αέρα στα μέσα Μαΐου…
Υ.Γ.1: Ήταν δεδομένο πως θα αποθεωθεί, είναι δεδομένο πως αγάπησε και αγαπήθηκε. Όμως κανείς δε μπορούσε να φανταστεί πως ο Ντάνιελ Χάκετ θα σκύψει στο κέντρο του γηπέδου για να φιλήσει το σήμα της ομάδας. Η σκηνή ήταν… ανατριχιαστική και αντάξια του «δεσίματος» του Ιταλοαμερικανού με την ομάδα και την Ελλάδα. Κάποιοι αποχώρησαν για μερικές χιλιάδες δολάρια παραπάνω και ορθώς έπραξαν επαγγελματικά.
Μπορεί να πρόσφεραν περισσότερα και να είναι καλύτεροι παίκτες από τον Χάκετ, όμως δεδομένα αυτός είναι πιο ευτυχισμένος και ψηλότερα στις συνειδήσεις του κόσμου που δύσκολα λαθεύει. Όσο για το μέλλον; Η δήλωση του Γιώργου Πρίντεζη τα λέει όλα: «Μακάρι να γυρίσει κάποια στιγμή». Τα υπόλοιπα… περιττεύουν.
Υ.Γ.2: Μία ακόμα «τομή» που έχει κάνει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στο κοουτσάρισμά του, είναι πως δεν αλλάζει τις πεντάδες που πάνε καλά. Στο τρίτο δεκάλεπτο δεν έγινε σχεδόν καμία αλλαγή!
Υ.Γ.3: Υπερασπίστηκε τον συμπαίκτη, αρχηγό και φίλο του επειδή τον έβρισε αντίπαλος και λοιδορήθηκε-στοχοποιήθηκε, όχι τυχαία, λες και είναι ο μόνος που πάνω στην ένταση των αγώνων και στην αδρεναλίνη ενεργεί λίγο πιο παθιασμένα, πολλές φορές κάνοντας κακό πιο πολύ στον εαυτό του. Αλλάξτε πρώτα έστω και μία κουβέντα μαζί του και μετά βγάλτε ετυμηγορία για τον τύπο της παρακάτω φωτογραφίας…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
