Αν θέλαμε να είμαστε απόλυτα δίκαιοι στον τίτλο, είναι δεδομένο πως πρέπει να προσθέσουμε και ένα «δεν». Διότι πέρα από κάθε ανάλυση και ανάγνωση των παιχνιδιού του, ο φετινός Ολυμπιακός σίγουρα δεν τα έχει όλα. Το αντίθετο… Του λείπουν σημαντικοί παίκτες από την αρχή της σεζόν, του χτυπάνε και άλλοι, δεν έχει ενέργεια, δεν έχει πάρει, σταθερά, πράγματα από τους υγιείς, δεν έχει αθλητικό ψηλό που να βάζει την μπάλα στο καλάθι και σίγουρα δεν έχει την περυσινή αγωνιστική ταυτότητα. Μέσα σε όλα αυτά, που μαζί με τα όσα κάνει ο ίδιος λάθος είναι τα σπουδαιότερα, για την μέχρι ώρας εικόνα του, έχει παίξει ρόλο πως τον έχει εγκαταλείψει και η τύχη. Που σε αυτή την περίοδο την χρειαζόταν όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια.
Μετράει όμως δύο συνεχόμενες ήττες στην τελευταία κατοχή. Πριν μία εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη η μπάλα στο σουτ του Γκος έκανε δυο-τρεις αναπηδήσεις και δεν αναπαύθηκε στο διχτάκι, και χθες βράδυ, το υπό δύσκολες προϋποθέσεις σουτ του καταλληλότερου για την άμυνα να πάρει το τελευταίο σουτ, ΜακΙντάιρ, μπήκε χωρίς… δεύτερη συζήτηση. Αν η τύχη ήταν με το μέρος του Ολυμπιακού, μπορεί να είχε πανηγυρίσει δύο σημαντικότατες νίκες-χρυσάφι για την βαθμολογική του συγκομιδή και κυρίως την ηρεμία του. Θα άλλαζε κάτι στα δεδομένα προβλήματα που έχει και καλείται να διορθώσει άμεσα; Σε καμία περίπτωση. Αλλά αλλιώς προπονείται και προετοιμάζεται ψυχολογικά μια ομάδα με ρεκόρ 5-2 και αλλιώς με 3-4. Είναι διαφορετικό σε μέτριες προς κακές βραδιές σου να παίρνεις τα αποτελέσματα, και άλλη εντελώς κατάσταση να μην τα καταφέρνεις. Και μάλιστα στο τελευταίο σουτ.
Σε ένα παιχνίδι σχεδόν όμοιο με αυτό κόντρα στην Φενέρμπαχτσε, σε ο,τι αφορά την εξέλιξή του. Αυτή την φορά ήταν κάκιστο το δεύτερο δεκάλεπτο, και παρόλο που όλα άρχισαν ιδανικά, οι παίκτες του Μπαρτζώκα βρέθηκαν να κυνηγούν από το -18! Μπορεί να ακουστεί κάπως, αλλά το γεγονός πως κατάφεραν πάλι, με rotation επτά παικτών σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, να κάνουν την ανατροπή (σ.σ. αυτή την φορά και με προβάδισμα), μοιάζει με μικρή υπέρβαση. Το κοντέρ έγραψε όμως ξανά ήττα και αυτή ήταν η πρώτη κακή μέχρι τώρα στην διοργάνωση. Και αν στην Πόλη κράτησε την υπερπροσπάθεια, κόντρα στην Μπασκόνια η γεύση είναι ακόμα πιο πικρή, και τα «γιατί» να φτάνει εκεί το παιχνίδι, ακόμα περισσότερα. Εξηγήσεις όμως υπάρχουν, και ίσως έχουν αναλυθεί ήδη πολλές φορές.
Ιδανική αρχή, αλλά… ξεχάστηκε στην άμυνα
Ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ καλά στο παιχνίδι, κυκλοφόρησε ιδανικά την μπάλα και με τους Πίτερς και Κάναν να ευστοχούν, πήρε από νωρίς μικρά προβαδίσματα. Ανάγκασε με την άμυνά του σε 4 γρήγορα λάθη την Μπασκόνια, που από το 8ο λεπτό και μετά όμως είχε εμφανίσει σημάδια ανάκαμψης. Κυρίως χάρη στην αθλητικότητα του Μονέκε (σ.σ. αλήθεια ταίριαζε γάντι στον φετινό Ολυμπιακό), ο οποίος μαζί με τον Σεντεκέρσκις και τις πολύτιμες βοήθειες του Μαρίνκοβιτς, έβαλε τις βάσεις για το μόλις δεύτερο «διπλό» της ισπανικής ομάδας στα τελευταία δεκαεννέα (!) παιχνίδια στον Πειραιά. Το 26-16 λίγο πριν το τέλος του δεκαλέπτου, έγινε 28-30 στις αρχές του δεύτερου, καθώς για έναν ακατανόητο λόγο, η άμυνα έμεινε στον… πάγκο.
Οι φιλοξενούμενοι ένιωθαν άνετα, μοίραζαν την μία ασίστ μετά την άλλη, βρήκαν μεγάλα σουτ, και έπαιζαν το ματς στον αγαπημένο γρήγορο ρυθμό τους. Οι… ενέσεις αθλητικότητας του Μονέκε ο οποίος ήταν αδύνατο να περιοριστεί, ο,τι και αν δοκίμασε πάνω του ο Μπαρτζώκας, την βοήθησαν σημαντικά. Έτσι, έβαλε 48 (!) πόντους σε 16 λεπτά, δέχθηκε μόλις 22 γιατί οι «ερυθρόλευκοι» έχαναν πάλι λέι απ και έκαναν λάθη, με αποτέλεσμα να προηγηθούν 50-35. Σημαντική σημείωση: Όλα αυτά, με μόλις δύο λάθη από το 4ο λεπτό μέχρι να πάνε οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια! Για να καταλάβει κανείς πόσο άνετα σκόραραν οι παίκτες του Ιβάνοβιτς, είχαν 12/16 δίποντα στο πρώτο μέρος, με 14 ασίστ! Δύο λιγότερες απ’ όσες μοιράζουν μέσο όρο φέτος. Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός είχε ποσοστό κάτω του 50% εντός πεδιάς και μόλις ένα κλέψιμο, δείγμα της χαμηλής πίεσης που ασκούσε.
Βρέθηκαν με κόπο και ιδρώτα οι λύσεις, όμως…
Ήταν αδύνατο οι γηπεδούχοι να συνεχίσουν να… κοιτάνε στα μετόπισθεν και αυτό αποτυπώθηκε στους μόλις 25 πόντους που δέχθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο. Παίζοντας πλέον πιο σκληρά, βάζοντας το κορμί τους καλύτερα, θωρακίζοντας το αμυντικό ριμπάουντ και βουτώντας για μπάλες, ανάγκασαν την Μπασκόνια σε οικτρά ποσοστά. Συγκεκριμένα, είχε 7/17 δίποντα και 2/11 τρίποντα με μόλις 4 τελικές πάσες για 8 λάθη. Εύλογα όμως, όταν παίζεις τόσο δυναμικά στην άμυνα για να γυρίσεις από το -18 και έχοντας μόλις επτά παίκτες στο παρκέ, δεν γίνεται να τα κάνει όλα τέλεια στην επίθεση. Και αυτό, ήταν ξεκάθαρα θέμα δυνάμεων και «καθαρού» μυαλού. Οι τριποντάρες και οι άμυνες του Κάναν (σ.σ. ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα στην Ευρωλίγκα), ο πολύ καλός στη μια πλευρά του παρκέ Πίτερς και η αυτοθυσία του Φαλ (σ.σ. είχε 7 από τις 20 ασίστ), έφεραν σταδιακά την ανατροπή. Σε μια βραδιά που Γουόκαπ και Γκος ήταν κακοί και πρόσφεραν μόλις τέσσερις πόντους, αναζητούνταν μια ακόμα λύση.
Την έδωσε έστω και καθυστερημένα ο Λαρεντζάκης, αλλά δεν έφτασε. Με τον συγκινητικό Γάλλο σέντερ να μην έχει ανάσες έχοντας παίξει 37 λεπτά και αγγίξει δεύτερο συνεχόμενο τριπλ νταμπλ μετά την Πυλαία, οι πάσες του ήταν λάθος στην επίθεση. Ο Μιλουτίνοφ εκτός από την τενοντίτιδα στο γόνατο, έσπασε όπως αποκαλύφθηκε μετά το ματς και δάκτυλο του ποδιού του πριν τρεις μέρες, και ήταν αδύνατο να προσφέρει. Είπαμε, εκτός όλων των άλλων, τον έχει εγκαταλείψει και η τύχη τον Ολυμπιακό. Δύο σημαντικά λάθη στην επίθεση έκαναν σε ντρίπλες και οι Γκος-Παπανικολάου, οι κατοχές χάθηκαν, μαζί και πολύτιμοι πόντοι. Όταν στην τελευταία επίθεση λόγω της καλής over play άμυνας, η μπάλα δεν έφυγε από τα χέρια του ΜακΙντάιρ (σ.σ. παρά την εντολή του Ιβάνοβιτς να πάει σε Μονέκε ή Χάουαρντ), η λογική, έλεγε πως το ροζ φύλλο θα μείνει στον Πειραιά.
Ο συνήθως άστοχος φέτος Αμερικανός (σ.σ. πριν το σουτ της νίκης είχε 14/50!), παρά την καλή προσπάθεια του Κάναν, βρήκε στόχο και η Μπασκόνια πήρε την μεγάλη νίκη. Ακόμα και αν είχε βρει σίδερο, η αλήθεια είναι αρκετά σκληρή για τον Ολυμπιακό, που περνάει δύσκολη περίοδο δοκιμασίας μετά την εξαιρετική του μπασκετικά διετία. Το θέμα συνεχίζει να είναι ποσοτικό στο ρόστερ και κανείς δεν εγγυάται πως, όταν θα επιστρέψουν οι ΜακΚίσικ και Σίκμα που ορθώς στηρίζει ο προπονητής, θα είναι οι υπόλοιποι υγιείς για να δούμε την ομάδα πλήρης. Με τον Γουόκαπ εμφανώς καταπονημένο, τον Μπραζντέικις να μην έχει μπει σταθερά στην νοοτροπία της ομάδας και τους υπόλοιπους κουρασμένους και χωρίς σταθερό ρόλο και χρόνο, η εικόνα δύσκολα θα αλλάξει, τουλάχιστον άμεσα.
Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από έναν φόργουορντ/σέντερ με αθλητικότητα και αν είναι δυνατόν και με δυνατότητα να σκοράρει, ακόμα και αν ο Σίκμα όταν θα επιστρέψει κάνει στο παρκέ όλα αυτά για τα οποία αποκτήθηκε. Ασφαλώς και στην αγορά δεν υπάρχει πλειάδα επιλογών, πόσο μάλλον από την στιγμή που -ορθώς- ο προπονητής προτιμά παίκτη με εμπειρία Ευρωλίγκας. Δεδομένα λοιπόν θα χρειαστεί μπόλικη υπομονή από όλους, ενότητα, παραδοχή των διαφορετικών δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί, εύστοχη και όσο το δυνατόν πιο γρήγορη επιλογή ενίσχυσης και τύχη. Διότι κανείς δε μπορεί να του εγγυηθεί, όποιος και αν θα είναι ο εκλεκτός, πως θα «δέσει» με τους υπόλοιπους και θα βοηθήσει άμεσα. Ανάσες και περισσότερες επιλογές όμως, σε πρώτη φάση, θα δώσει, και αποδείχθηκε ΚΑΙ το βράδυ της Πέμπτης πως αυτές είναι αναγκαίες.
Ειδάλλως, ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να ακροβατεί και να ρισκάρει. Και με τα αποτελέσματα που έχουν «πρέπει», αλλά και με την υγεία των παικτών του. Όσο για τους στόχους, σίγουρα αυτοί κρίνονται αργά και σε μήνες που η εικόνα ενδέχεται και ίσως να είναι εντελώς διαφορετική προς το καλύτερο. Όμως με τα υπάρχοντα δεδομένα, οι πιθανότητες ψαλιδίζονται…
Υ.Γ. Εκπληκτική η στήριξη από τους 8000 φίλους της ομάδας που πήγαν στο ΣΕΦ. Δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο να «σπρώχνουν» προς την ανατροπή και να ενθαρρύνουν ακόμα και στα πιο άσχημα σημεία του παιχνιδιού. Περνούν και αυτοί δοκιμασία μαζί με την ομάδα και αξίζουν να βλέπουν κάτι καλύτερο.
Υ.Γ.2: Ο Ολυμπιακός ενδέχεται να βγει πιο δυνατός από αυτή την δύσκολη περίοδο. Έτσι μας έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, γι’ αυτό και όποιος τον ξεγράψει από την 7η «στροφή» του μαραθωνίου, κινδυνεύει να εκτεθεί. Αρκεί να βοηθήσει και ο ίδιος λίγο τον εαυτό του…
Υ.Γ.3: Έρχεται παιχνίδι με τον πολύ καλό Προμηθέα Πάτρας σε λιγότερο από 48 ώρες. Η ομάδα είναι κουρασμένη. Πάλι οι ίδιοι όμως θα παίξουν, διότι αρχικά Πάπας και Τανούλης δεν μπορούν για την ώρα να βοηθήσουν ούτε στο ελληνικό πρωτάθλημα που έχει δυσκολέψει αρκετά και δευτερευόντως, ο πιο έμπειρος Λούντζης δεν έχει κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του προπονητή. Με δεδομένο πως ήταν γνωστή η κόπωση από την συμμετοχή επτά παικτών στο Μουντομπάσκετ, ίσως να ήταν αναγκαία το καλοκαίρι η απόκτηση δύο παιγμένων και έμπειρων Ελλήνων παικτών (σ.σ. από το πιο κάτω ράφι) για να δίνουν πράγματα στην Basket League και να μην χρειάζονται τριαντάλεπτα π.χ. από Γουόκαπ και Παπανικολάου σε αυτά τα ματς. Σύμφωνοι, δεν θα έλυναν το πρόβλημα, αλλά σίγουρα θα το βοηθούσαν…
Follow @ ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
