Ζήσης: «Χρειάζεται νέο αίμα…»

Η αγάπη του για την Εθνική, που υπηρετεί ανελλιπώς από τα 15 του, είναι δεδομένη. Κι επειδή «πονά» γι’ αυτή, η γνώμη του Νίκου Ζήση για την επόμενη μέρα μιας ακόμη αποτυχίας έχει βαρύνουσα σημασία. Ο 30χρονος γκαρντ μιλώντας στο «ΒΗΜΑ» επωμίστηκε την ευθύνη που του αναλογεί χωρίς φόβο και τόνισε την ανάγκη ανανέωσης, αλλά και σωστών αποφάσεων, προκειμένου η επιστροφή στις επιτυχίες να γίνει το συντομότερο δυνατό.

Αναλυτικά ο Νίκος Ζήσης μίλησε για:

-την αποτυχία στο Ευρωμπάσκετ: «Σε αυτό το Ευρωμπάσκετ δεν είχαμε την απαιτούμενη διάρκεια για να πετύχουμε κάτι σπουδαίο. Καταλαβαίνω την αγανάκτηση του κόσμου. Όταν ακούς ότι η Ελλάδα χάνει από τη Φινλανδία είναι εύλογο να αισθανθείς απογοήτευση και θυμό. Σε ένα Ευρωμπάσκετ, όμως, όλα μπορούν να συμβούν. Η Ιταλία βρέθηκε σε τρομερό μομέντουμ και μας κέρδισε. Η Φινλανδία δεν είναι καμιά ομαδάρα κι αν την αντιμετωπίζαμε σε μια σειρά play offs δεν θα είχαν καμία τύχη. Στο ματς με τη Σλοβενία, όλα μα όλα πήγαν στραβά. Αποκλειστικά υπεύθυνοι είμαστε εμείς, οι πρωταγωνιστές, όσοι ήμασταν στο παρκέ και στον πάγκο. Η ομάδα απέτυχε, αλλά δεν άξιζε να μείνει κι εκτός οκτάδας».

-τον Αντρέα Τρινκιέρι και τις επιλογές του: «Ο προπονητής είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του. Εμείς είμαστε παίκτες και πρέπει να παίζουμε, είτε με τρία είτε με δεκατρία γκαρντ. Ως ένα βαθμό κάποιες απορίες ήταν λογικές. Η αλήθεια όμως είναι ότι ακόμη και με αυτό το σχήμα δείξαμε πως θα μπορούσαμε να είμαστε αποτελεσματικοί. Αλλά δεν ήμασταν».

-το πρόβλημα στην άμυνα: «Δεν το εντόπισα μόνο εγώ, αλλά όλη η ομάδα ότι δεν είμαστε πια η αμυντική μηχανή του παρελθόντος. Ας είμαστε ρεαλιστές. Για διάφορους λόγους τα τελευταία χρόνια η ομάδα δεν παίζει την ίδια άμυνα. Δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε παίκτες που σκόραραν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Η ουσία είναι ότι δεν είμαστε πια η καθαρά αμυντική ομάδα, αλλά κερδίζουμε παιχνίδια και από την επίθεση. Δυστυχώς, ειδικά στις μεγάλες διοργανώσεις, αυτή η προσέγγιση στοιχίζει».

-τον τραυματισμό του Σπανούλη: «Μας αποσυντόνισε και αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε σε αλχημείες. Ουσιαστικά μείναμε με δύο γκαρντ για δύο παιχνίδια και δεν έπρεπε να κάνουμε φάουλ, ώστε να μην αποβληθεί κάποιος και χρειαστεί να πέσει το βάρος στον Περπέρογλου και τον Μπράμο, που δεν είναι πλέι μέικερ. Αλλάξαμε πολλά επιθετικά συστήματα σε ένα πρωί κι αυτό λειτούργησε προσωρινά, γιατί υπήρχε μεγάλη πίεση και επιθυμία για νίκη επί της Τουρκίας. Όλα αυτά αρκούν για να μπερδέψουν ένα σύλλογο που δουλεύει όλο το χρόνο. Πόσω μάλλον την Εθνική. Ο Βασίλης γνωρίζοντας την κρισιμότητα του αγώνα με τη Φινλανδία αγωνίστηκε ανέτοιμος. Αν βλέπατε το πόδι του, θα διαπιστώνατε πόσο πρησμένο ήταν και με τι αυταπάρνηση έπαιξε. Επί μιάμιση μέρα ήταν στο κρεβάτι με το πόδι ψηλά και με πάγο. ‘Εγώ ήρθα εδώ για να κερδίσω’, μου έλεγε. Όπως κι ο Μαυροκεφαλίδης που με την ίδια αυταπάρνηση έπαιξε απέναντι στην Ισπανία και η κατάστασή του χειροτέρεψε».

-την απουσία του Διαμαντίδη: «Τι να πω; Δεν ξέρω. Είναι μεγάλος παίκτης και μας λείπει. Είναι όμως γεγονός και ειδικά μετά τις αποτυχίες ότι οι καλύτεροι παίκτες είναι αυτοί που δεν παίζουν. Αύριο-μεθαύριο δεν θα παίζει ο Σπανούλης και θα είναι άδικο για τους παίκτες που θα είναι από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας να τον αναπολούν ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι. Υπάρχουν παίκτες που έχουν προσφέρει τα πάντα στην Εθνική, αλλά από κάποια στιγμή κι έπειτα δεν ανήκουν στην ομάδα. Δεν το λέω αυτό για το Δημήτρη. Αύριο-μεθαύριο μπορεί να είναι ο Βασίλης, ο Μπουρούσης, ο Φώτσης, εγώ… Ο κόσμος πρέπει να θυμάται τις ευχάριστες στιγμές, αλλά και να ενθαρρύνει τους επόμενους».

-τα περί… ξεσκαρταρίσματος: «Όταν μια ομάδα έχει την ίδια μορφή για δύο συνεχόμενα καλοκαίρια και αποτυγχάνει, είναι δεδομένο ότι πρέπει να γίνει κάποιο ξεκαθάρισμα, ξεσκαρτάρισμα, όπως θέλετε πείτε το. Η λέξη αυτή δεν ειπώθηκε για να προσβάλει, αλλά με 500 σφυγμούς μετά από μία οδυνηρή ήττα. Για αυτή τη διαδικασία υπεύθυνος είναι ο προπονητής σε συνεργασία με την ομοσπονδία. Φαίνεται ότι η Εθνική έχει ανάγκη από νέο αίμα. Είδαμε ότι σε αυτό το Ευρωμπάσκετ οι ομάδες στηρίζονται στην ενέργεια, στη δύναμη, στην ταχύτητα και αυτά τα στοιχεία έλειψαν από τη δική μας ομάδα».

-τη νέα γενιά: «Το ελληνικό μπάσκετ έχει αναδείξει πολλά παιδιά. Φέτος έλειπαν ο Καλάθης και ο Μάντζαρης που θα μας έδιναν τρομερή ενέργεια στην περιφέρεια. Έλειπε ο Κουφός, ένας παίκτης με συγκεκριμένα στοιχεία που δεν διαθέτουμε. Ο Αντετοκούνμπο, που σίγουρα θα βελτιωθεί στο ΝΒΑ. Ο Παπαπέτρου και ο Αγραβάνης, που ανήκουν πλέον στον Ολυμπιακό. Ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς που είναι στον Παναθηναϊκό και συμμετείχαν στην προετοιμασία της Εθνικής. Αυτό όμως είναι δουλειά της ΕΟΚ και του προπονητή κι έχει να κάνει με το πώς σκέφτονται την επόμενη μέρα της Εθνικής, που βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά είμαι σίγουρος ότι με τις απαραίτητες κινήσεις θα ξανακάνει σύντομα τους Έλληνες περήφανους».