Pick & Roll

Ένα μάθημα... δωρεάν

Ασφαλώς κανείς δεν χαίρεται όταν χάνει και σίγουρα σε κανέναν δεν άρεσε η εμφάνιση της Εθνικής απέναντι στη Ρωσία, με εξαίρεση το τρίτο δεκάλεπτο και ένα δίλεπτο στο τέλος όπου λίγο έλειψε να γίνει της... Σλοβενίας (2007) ή της... Γαλλίας (2005). Όμως πολλές φορές μία ήττα μπορεί να έχει περισσότερα οφέλη από μία νίκη.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ασφαλώς κανείς δεν χαίρεται όταν χάνει και σίγουρα σε κανέναν δεν άρεσε η εμφάνιση της Εθνικής απέναντι στη Ρωσία, με εξαίρεση το τρίτο δεκάλεπτο και ένα δίλεπτο στο τέλος όπου λίγο έλειψε να γίνει της... Σλοβενίας (2007) ή της... Γαλλίας (2005). Όμως πολλές φορές μία ήττα μπορεί να έχει περισσότερα οφέλη από μία νίκη. Στο χέρι της ελληνικής ομάδας είναι να μετατρέψει το ματς απέναντι στη Ρωσία σε απλώς μία κακή παρένθεση στο δρόμο προς τη δόξα και να γίνει σοφότερη από τα διδάγματα αυτού του στραβοπατήματος.

Η Ρωσία «θύμισε» σε όλους εμάς και πιθανώς αποκάλυψε στους υπόλοιπους ανταγωνιστές τις μεγάλες αδυναμίες της Εθνικής, οι οποίες και είναι αλληλένδετες: το πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ και την προβληματική σε πολλές περιπτώσεις λειτουργία της επίθεσης στο πέντε εναντίον πέντε. Το παιχνίδι δηλαδή στο οποίο υποχρεώνεται η Εθνική να καταφύγει όταν δεν έχει εύκολο ριμπάουντ και δεν μπορεί να τρέξει στον αιφνιδιασμό. Για να φτάσει ψηλά η ελληνική ομάδα θα πρέπει να βελτιωθεί στον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας και να μάθει να λειτουργεί καλύτερα στο σετ παιχνίδι, ιδιαίτερα δε κόντρα σε άμυνα ζώνης. Γιατί όσο προχωρά η διοργάνωση, το επίπεδο των αντιπάλων ανεβαίνει και τα παιχνίδια θα γίνονται πιο «κλειστά».

Συνήθως για να καταπολεμηθούν οι αδυναμίες και να καταδειχθούν σε όλο τους το μέγεθος πρέπει να επισφραγίζονται από ήττες, γιατί όσο μία ομάδα κερδίζει-ακόμη και όταν δεν είναι καλή-τα προβλήματα ξεχνιούνται. Η ήττα από τη Ρωσία ήρθε στην κατάλληλη χρονική στιγμή, λίγο πριν από τον προημιτελικό όπου η ήττα απαγορεύεται και αρκετά νωρίς για να θυμίσει σε όλους (με πρώτα και καλύτερα τα ΜΜΕ) πως η Εθνική δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη υπερομάδα ούτε φυσικά είναι ανίκητη. Επειδή όμως δεν υπάρχουν τέλειες και ανίκητες ομάδες, αυτές που φτάνουν στο στόχο τους είναι εκείνες που «καμουφλάρουν» καλύτερα τις αδυναμίες τους. Και η Εθνική δεν το καταφέρνει πάντα αυτό.

Η ήττα από τη Ρωσία ήταν ένα μάθημα... δωρεάν. Ένα πάθημα δίχως βαθμολογικό κόστος και αυτό ήταν ευχής έργον για την ομάδα μας. Αν στόχος είναι η πρώτη θέση του ομίλου, με το ρίσκο αναμέτρησης με την Ισπανία στα προημιτελικά, η ήττα από τη Ρωσία δεν θα έχει στοιχίσει στο ελάχιστο εφόσον η Ελλάδα νικήσει τη Γαλλία την Τρίτη. Αν στόχος είναι να περιμένουμε τα αποτελέσματα της Δευτέρας στον Στ’ Όμιλο προκειμένου να «επιλέξουμε» αντίπαλο για τα προημιτελικά-με όσο ρίσκο ενέχει αυτό-το αποτέλεσμα της Κυριακής και πάλι δεν στοιχίζει. Έτσι το μοναδικό πιθανό κόστος είναι να βρεθεί η Ελλάδα ως τρίτη να παίζει προημιτελικό την Παρασκευή και όχι την Πέμπτη (όπως θα συμβεί αν τερματίσει στις δύο πρώτες θέσεις).

Πάντως το βασικό ζητούμενο στο προσεχές διάστημα δεν είναι ποιος θα είναι ο αντίπαλος, αλλά ποια θα είναι η Εθνική. Γιατί η καλή Εθνική δεν έχει να φοβηθεί τίποτα ακόμη και απέναντι σε Ισπανία, Τουρκία ή Σλοβενία, ενώ η μέτρια ή κακή Εθνική μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα από τη Γερμανία και να χάσει από τη Ρωσία.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x