Τον εαυτό της και το τρόπαιο…

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Η Εθνική μας γνώρισε την ήττα την Κυριακή από τη Ρωσία και πλέον μπορεί να τερματίσει είτε πρώτη, είτε δεύτερη είτε -στη χειρότερη περίπτωση- τρίτη. Το παιχνίδι μας με την Γαλλία θα κρίνει πολλά ενώ θα –πρέπει να- δούμε και τι θα γίνει στο ματς της Ρωσίας με την ΠΓΔΜ.

Το τουρνουά μπαίνει στην τελική του ευθεία και το ιδανικό θα ήταν η ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας να προσπαθήσει για ό,τι καλύτερο κοιτώντας μόνο τα του οίκου της. Από το βράδυ του Σαββάτου, όταν οι Ισπανοί γνώρισαν την ήττα από την Τουρκία και βρέθηκαν στην τέταρτη θέση του έκτου ομίλου, άρχισε μια συζήτηση για το αν θα….πρέπει να τερματίσουμε πρώτοι ή όχι.

Όταν δε, ηττηθήκαμε από τη Ρωσία, πολλοί απόρησαν και αναρωτήθηκαν μήπως το κάναμε για να μπερδέψουμε τους…απέναντι. Μα είναι δυνατόν; Τι να είπαν δηλαδή οι παίκτες και ο προπονητής; «ας ηττηθούμε για να αποφύγουμε τους Ισπανούς». Αδύνατον!

Πρέπει να καταλάβουμε πως υπάρχουν και άσχημες βραδιές. Μια τέτοια ήταν αυτή κόντρα στην Ρωσία. Ίσως και αυτή κόντρα στη Γαλλία να είναι ανάλογη. Το θέμα, όμως, είναι να παρουσιαστούμε έτοιμοι όταν πρέπει. Δηλαδή στο «χιαστί» ματς. Τότε κανένας δεν θα θυμάται την ήττα από την Ρωσία και την μέτρια εμφάνιση κόντρα στη Γερμανία.

Η Εθνική μας θα κάνει κόντρα στη Γαλλία το παιχνίδι της. Θα παίξει μόνο για τη νίκη και από εκεί και πέρα ό,τι προκύψει στον δρόμο της καλοδεχούμενο. Η διαπίστωση «δεν έχει σημασία η κλήρωση και η σειρά, θα παίξουμε έτσι και αλλιώς με όλους» εδώ δεν βρίσκει εφαρμογή. Ποιος, όμως, μπορεί να πει με σιγουριά ποιος είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για την κορυφή; Κανείς.

Αν κάνουμε τέσσερις νίκες, φτάνουμε στο τρόπαιο. Ωραίος δρόμος ε;

Για απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com