Δύο επιστροφές, πολλές επιλογές

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Εξηγούμαι εξ αρχής για να μην παρεξηγούμαι: το φιλικό της Εθνικής με την Κύπρο δεν προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα για τη δυναμικότητα της ελληνικής ομάδας. Όμως ακόμη και σε ένα εύκολο τεστ σαν κι αυτό μπορεί να διακρίνει κανείς τάσεις, προθέσεις και σχέδια του προπονητή. Ότι η επιστροφή Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή ισχυροποιεί την επίσημη αγαπημένη ήταν γνωστό. Αυτό που είδαμε στη Λευκωσία είναι ο τρόπος που σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τους δύο παίκτες ο Γιόνας Καζλάουσκας και η ευελιξία που του δίνει η παρουσία τους σε διάφορα σχήματα.

Το πρόβλημα στη θέση «3» είναι γνωστό από πέρυσι... Με τον Στράτο Περπέρογλου μοναδικό καθαρόαιμο «πλάγιο» παίκτη (όπως αρέσει στον φίλο Τόλη Κοτζιά να λέει), ο Λιθουανός τεχνικός της Εθνικής είχε καταφύγει σε αλχημείες με τη χρησιμοποίηση δύο «τεσσαριών», του Πρίντεζη και του Καϊμακόγλου, για να καλύψει το κενό. Φέτος, πέρα από τη «μετάθεση» παίκτη από πάουερ σε σμολ φόργουορντ, υπάρχει και η λύση των τριών γκαρντ. Στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας η περιφερειακή γραμμή ήταν κοντή και δεν υπήρχε η πολυτέλεια που έδινε τα προηγούμενα χρόνια η συνύπαρξη Διαμαντίδη και Παπαλουκά. Όμως φέτος, Διαμαντίδη παρόντος, θα δούμε πολλές φορές στην ίδια πεντάδα Ζήση, Σπανούλη και τον Καστοριανό γκαρντ, που μπορεί να παίξει από «1» έως «3» στην επίθεση και να μαρκάρει μέχρι και «4» στην άμυνα. Αυτονόητο κέρδος από την επιστροφή του Διαμαντίδη είναι και η απελευθέρωση του Σπανούλη από τα οργανωτικά του καθήκοντα και η αφοσίωσή του στο εκτελεστικό κομμάτι.

Αντιστοίχως, πληθώρα επιλογών προσφέρει στον προπονητή και η επάνοδος του Κώστα Τσαρτσαρή. Πέρα από τις βοήθειες που θα προσφέρει στη θέση «4», ο πολύπειρος πάουερ φόργουορντ είναι πιθανό-όπως τουλάχιστον φάνηκε και στο πρώτο φιλικό-να χρησιμοποιηθεί ως «πεντάρι». Δεδομένου ότι ο Σχορτσανίτης δεν χρησιμοποιείται για περισσότερα από 20 λεπτά και ο Βουγιούκας δεν έχει πολλές παραστάσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο, ο Τσαρτσαρής ίσως κληθεί να προσφέρει ως συμπλήρωμα του Μπουρούση. Τη θέση, άλλωστε τη γνωρίζει, μιας και αποτελεί εδώ και χρόνια αχώριστο δίδυμο με τον Μάικ Μπατίστ στον Παναθηναϊκό.

Θέμα προσαρμογής των δύο... νέων «παλιών» στην Εθνική δεν τίθεται. Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής έχουν την εμπειρία και την οξυδέρκεια για να αντιληφθούν αμέσως τις απαιτήσεις του νέου προπονητή και να προσαρμοστούν. Άλλωστε ο Γιόνας Καζλάουσκας, ορθά σκεπτόμενος, διατήρησε από την πρώτη στιγμή το βασικό και εδραιωμένο μετά από τόσα χρόνια εφαρμογής τρόπο αγωνιστικής λειτουργίας της Εθνικής (ειδικά στην άμυνα που παραμένει σταθερά η αφετηρία της ομάδας) και μετέφερε σε αυτή συνεργασίες που χρησιμοποιούν πολλοί παίκτες στους συλλόγους τους.

Συνεπώς, μιλάμε για δύο επιστροφές, που λειτουργούν σαν μεγάλες «μεταγραφές» δίνοντας πολλές επιλογές στον προπονητή και ακόμη περισσότερους πονοκεφάλους στους αντιπάλους.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com