Λίγο η διαιτησία, λίγοι εμείς

Γράφει από την Κωνσταντινούπολη, ο Χρήστος Ρομπόλης

Η Εθνική μπορεί να είναι περήφανη για τον αγώνα που έδωσε στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Αλλά μόνο για αυτόν. Οι δύσκολες νίκες-παρά τη λειψανδρία-επί Κίνας και Πουέρτο Ρίκο, η εύκολη επί της ανίσχυρης Ακτής Ελεφαντοστού και οι ήττες από Τουρκία και περισσότερο από Ρωσία είναι αυτές που χαλούν την εικόνα. Γιατί αν ο απολογισμός γινόταν μόνο βάσει του αγώνα απέναντι στην Ισπανία, κανείς δεν θα έριχνε ευθύνες στους διεθνείς.

Κατέθεσαν την ψυχή τους στο παρκέ, έπαιξαν καλύτερη άμυνα από ποτέ σε αυτή τη διοργάνωση, αλλά προδόθηκαν από τις δυνάμεις τους και από την γκρίζα βοήθεια που είχαν οι αντίπαλοι. Βοήθεια τόσο εξόφθαλμη, που δεν χωρά αμφιβολία. Δυστυχώς όμως για αυτούς, από αυτό το καλοκαίρι οι περισσότεροι δεν θα κρατήσουν τη μεγάλη εμφάνιση απέναντι στην Ισπανία, αλλά τις πικρές-για διαφορετικούς λόγους-ήττες από Τουρκία και Ρωσία.

Ασφαλώς η διαιτησία δεν είναι ο μόνος λόγος της ήττας. Η Εθνική δεν ήταν λίγη μπροστά στους Ισπανούς, ήταν όμως λίγοι οι παίκτες της. Ο Γιόνας Καζλάουσκας έδειξε να μην εμπιστεύεται τον πάγκο του και όλο το ματς βγήκε με έξι παίκτες. Σε παιχνίδι με τόσο μεγάλη ένταση σε άμυνα και επίθεση, φυσικό ήταν να μείνουν από καύσιμα ο Διαμαντίδης των 38 λεπτών, ο Σπανούλης των 36 και ο Ζήσης των 35, ενώ σε μικρότερο βαθμό το ίδιο ισχύει και για τον Σχορτσανίτη των 26 και τον Μπουρούση των 18 λεπτών. Πέραν των έξι αυτών των παικτών, οι υπόλοιποι έπαιξαν ελάχιστα ως καθόλου. Ο αντίλογος λέει ότι στο διάστημα που οι βασικοί ξεκουράζονταν, οι αναπληρωματικοί τους δεν στέκονταν στο ύψος των περιστάσεων. Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση.

Η απόφαση του Δημήτρη Διαμαντίδη ήρθε να επιστεγάσει το εφιαλτικό βράδυ. Θαρρείς και διάλεξε να κάνει την εκπληκτική αυτή εμφάνιση στο τελευταίο του παιχνίδι με το εθνόσημο, έτσι... για να μας θυμίσει πόσο θα μας λείψει. Με τον Θοδωρή Παπαλουκά να μην δείχνει διατεθειμένος να ξαναφορέσει τα γαλανόλευκα και πιθανό το ενδεχόμενο να ακολουθήσουν και άλλοι, όλα δείχνουν πως ο κύκλος μίας μεγάλης ομάδας κλείνει. Κι ως είθισται, το μεταβατικό στάδιο είναι δύσκολο...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com