Δεν είναι ξεφτίλα σαν την... Εστερσουντ, αλλά, είναι νίλα να χάνεις δυό φορές από κάποια Βίντι

zahariadis@hotmail.com
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Θα έρθουν και άσχημα αποτελέσματα. Θα έρθουν δύο και τρία μαζεμένα. Θα πρέπει να τα διαχειριστείς και να κάνεις επανεκκίνηση. Να βρεις το θάρρος να πεις ότι, «ναι, ήμουν ελαφρώς εκτός πραγματικότητας όταν έλεγα ότι δεν με ενδιαφέρει που η ομάδα δεν παίζει τόσο καλά, αλλά, κερδίζει».

Θα πρέπει να συμπληρώσω σήμερα, ότι εκτός από την ευθύνη μιας ακόμη προβληματικής εμφάνισης, η ομάδα ήταν τυχερή σε ορισμένα από τα προηγούμενα παιχνίδια και μας κάθισαν τόσο καλά, με το περιβόητο αήττητο που νομίσαμε ότι τελικά θα κερδίζουμε ακόμη κι όταν είμαστε χώμα…

Λέω εγώ, τώρα, που λέγομαι Λουτσέσκου.

Σας είχα πει ότι εκείνο το «δεν με ενδιαφέρει που η ομάδα δεν παίζει καλά», θα το πληρώσει. Όταν τον ρώτησαν για τον παράγοντα τύχη, που τον ευνοεί όταν δεν είναι ο ΠΑΟΚ κανονικός, αλλά, παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα, δεν έδειξε την ευαισθησία που θα περίμενε κανείς για να αποκρυπτογραφήσει και δημόσια την εικόνα ομάδας εκατομμυρίων που δεν κάνει τελική.

Και στη Βουδαπέστη, με ομάδα σαν τον… Πανιώνιο, βαριά βαριά, πάλι δεν έκανε τίποτε ουσιαστικό και αν έχασε με ένα γκολ είναι κι αυτό τύχη…

Το να παίζεις με κάποια Βίντι από την Ουγγαρία, να έχεις μεγάλο κίνητρο να περάσεις στην επόμενη φάση και να σε κερδίζεις δυό φορές, δεν το λες και πατατράκ σαν εκείνο της Εστερσουντ. Αλλά, το λες και λίγο ξεφτίλα.

Το χειρότερο είναι ότι έρχεται να δέσει με μια σειρά από εμφανίσεις που έχουν ομοιότητες στο τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή, δεν είναι το επιθυμητό. Έχει ομοιότητες και στην εικόνα της ομάδας, που παρουσιάζεται ελαφρώς απροετοίμαστη σε όλους τους τομείς και κυρίως στην λογική ότι πρέπει να μεταφέρουν το παιχνίδι μπροστά, εκεί που τους… έχουν τους αντιπάλους και μπορούν να τους τελειώσουν με δυό κινήσεις. Κάτι σαν αυτό που έγινε στο Χαριλάου, που δεν είχε διάρκεια, δεν πειράζει, είχε αποτελεσματικότητα.

Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που δεν θα πρέπει να έχει υποχωρήσει απέναντι σε μεγέθη και ποιότητες όπως η Βίντι ή η Μπάτε, όπως είναι λογικό συγκρίνοντας απλά και μόνο τα ρόστερ.

Ωστόσο, ούτε και στην Ευρώπη, ούτε και σε ένα μεγάλο κομμάτι της φετινής σεζόν, έχει δικαιολογήσει τις προδιαγραφές του. Αντιθέτως, έχει παίξει λίγο ή πολύ λίγο για να ικανοποιήσει.

Είναι αποτελεσματικός βάσει της κατάταξης στο πρωτάθλημα και δεν του αφαιρεί κανείς όσα έχει καταφέρει. Αλίμονο…

Αλλά, αν ρωτήσουμε δέκα ΠΑΟΚτσήδες, οι εννέα δεν θα πουν κάτι διαφορετικό, θέλουν να δουν μπάλα. Προφανώς το αποτέλεσμα είναι η ουσία, αλλά, πότε επιτέλους θα δούμε πόσο όμορφα μπορούν να αποδώσουν αυτοί οι περιβόητοι παικταράδες…

Η Ευρώπη είναι και φέτος μια υπόθεση που πονά επειδή έφτασε κοντά σε μια πρόκριση, όπως προβλεπόταν, αλλά αποδεικνύεται ότι πρέπει να προσπαθήσει κι όχι να ρίξει τις… φανέλες στο γήπεδο, περιμένοντας να κερδίσουν. Ή να περιμένουν ένα αποτέλεσμα στην Τούμπα, επειδή έχει κόσμο και θα πιέσει τον αντίπαλο.

Η επόμενη στιγμή της νέας ήττας από τη Βίντι είναι θέμα για ν α το συζητήσουν παίκτες και προπονητής. Εφόσον υπάρχει επαφή, υπάρχει στενή σχέση, θα πρέπει να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη που θα τους καθιστά όλους απαραίτητους και κυρίως εναρμονισμένους με τα θέλω μιας μεγάλης ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ, με τις εμφανίσεις του, δεν είναι ότι δεν πείθει. Είναι ότι εμφανίζεται τόσο κακός, που αν δεν μπορείς να δικαιολογήσεις ούτε γιατί δεν περνά η μπάλα στον Πρίγιοβιτς, ούτε γιατί δεν γίνεται γενικότερα επιθετικό το παιχνίδι του. Και να φανταστεί κανείς ότι είχε για μεγάλο διάστημα είχε την κατοχή. Και τι του χρησίμευσε;

Ο ΠΑΟΚ πονά χωρίς τον Μαουρίτσιο, κι όπως λένε οι φίλοι μου (ξέρουν αυτοί…) δεν υπάρχουν αλλαγές. Καλά, τόσα εκατομμύρια και ο τεχνικός διευθυντής δεν εξασφάλισε μια και δυό αλλαγές σε θέσεις που θα υπάρχουν κενά; Όπως όταν λείπει ο Βιεϊρίνια και ψάχνεσαι για τον επόμενο. Όπως όταν λείπει ο Βαρέλα και ποιον να βάλεις;

Να μην σου παίζει ο Ελ Καντουρί κι ο Πέλκας ακόμη… έρχεται και τότε βραχυκυκλώνεις.