Κατάντια…

Με μια λέξη… κατάντια! Μόνο αυτό βγαίνει από τα χείλη μας, αλλά και εκείνων, των υγιώς σκεπτόμενων φίλων του Παναθηναϊκού μετά τα όσα απαράδεκτα και καταδικαστέα έγιναν στον τέταρτο τελικό της Basket League, ο οποίος δεν τελείωσε ποτέ επί του παρκέ.

Το «τριφύλλι» ολοκλήρωσε τη χειρότερη σεζόν των τελευταίων 30 ετών με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, αφού παραδόθηκε στις ορέξεις του ανώτερου Ολυμπιακού σε αγωνιστικό επίπεδο και εξωαγωνιστικά σε εκείνες των «τυφλωμένων» οπαδών του, που φρόντισαν να προκαλέσουν μεγάλης έκτασης καταστροφές στο κλειστό του ΟΑΚΑ και να οδηγήσουν στη διακοπή του αγώνα.

Πάμε και στην ουσία του θέματος. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός βρίσκεται στην… εντατική και έχει απωλέσει τελείως τον μοναδικό χαρακτήρα που είχε χτίσει ως ομάδα και ως «οργανισμός» στα χρυσά του χρόνια. Δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα τον «εξάστερο», που τόσοι πολλοί φίλοι του (και όχι μόνο) λάτρεψαν, συνδέθηκαν και μεγάλωσαν μαζί του. Τον «εξάστερο» που παραδέχονταν και σέβονταν εντός κι εκτός γηπέδου ακόμα και «εχθροί».

Η ευθύνη για τη μαύρη σεζόν που βιώσαμε, βαραίνει άπαντες στην ΚΑΕ και κατά κύριο λόγο τον ιδιοκτήτη της, που επέλεξε ανθρώπους ακατάλληλους για τον σχεδιασμό του ρόστερ και το χτίσιμο του φετινού «εκτρώματος», ενώ να θυμίσουμε ότι είχε προηγηθεί η διετία των «εσόδων-εξόδων», η οποία είχε καταστροφικές συνέπειες σε πολλά επίπεδα.



Εδώ και μια τριετία λοιπόν παρακολουθούμε μια ομάδα που μόνο ελάχιστες εκλάμψεις έχει στην απόδοσή της και δεν παρουσίασε κάποιο σχέδιο σε μπασκετικό επίπεδο, μια ομάδα που βολόδερνε στα χαμηλά στρώματα της Ευρωλίγκας, μια ομάδα που γινόταν η χαρά κάθε… πικραμένου, μια ομάδα που έχασε τα αυγά και τα πασχάλια από τον αιώνιο αντίπαλο, μια ομάδα που άλλαζε παίκτες και προπονητές σαν τα πουκάμισα και κυρίως μια ομάδα που σε επίπεδο ποιότητας «χτύπησε» limit down.

Ειλικρινά δείτε τι παίκτες (όχι όλοι προφανώς) έχουν περάσει από τους «πράσινους» την τελευταία τριετία και θα αντιληφθείτε του λόγου το αληθές και την κατάντια που λέγαμε. Ακόμα και τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, έγιναν μπασκετικά «εγκλήματα» (σ.σ. τα έχουμε καταγράψει πολλάκις), παρότι δαπανήθηκαν περισσότερα χρήματα απ’ όσα δόθηκαν τις δύο προηγούμενες σεζόν. Από που να πιάσεις και που να το αφήσεις…

Το ακόμα πιο καταστροφικό όμως είναι η υπάρχουσα νοοτροπία, που κατατρώει τα σωθικά του συλλόγου και δεν δημιουργεί κάποιο όραμα για την επόμενη μέρα. Μια νοοτροπία που δεν επιτρέπει να αναπτυχθεί κάτι υγιές, μια νοοτροπία που έχει καταργήσει κάθε μπασκετική λογική και οφείλει να αλλάξει άρδην και άμεσα. Κυρίως πρόκειται για μια νοοτροπία που ουδεμία σχέση έχει με το ένδοξο παρελθόν του «οργανισμού».

Αυτό είναι που στοιχίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στους υγιώς σκεπτόμενους φίλους του «εξάστερου». Δεν στεναχωρήθηκαν τόσο πολύ που έχασαν δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα στη σειρά από τον Ολυμπιακό. Ή π.χ. που μπήκε τέλος στο σερί των 27 ετών με τουλάχιστον μία κατάκτηση τροπαίου. Πονάνε που βλέπουν το καμάρι τους να διασύρεται και να σέρνεται χωρίς να μπορεί να ορθώσει ανάστημα στους αντιπάλους του.

Όσον αφορά το αγωνιστικό σκέλος του τέταρτου τελικού της Basket League, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να πούμε. Από τη μία, είχαμε την ομάδα του Σερέλη που έβλεπε το καλάθι σαν… κουμπότρυπα (11/26 δίποντα και 4/19 τρίποντα) και δεν είχε το παραμικρό ψήγμα συγκέντρωσης και καθαρού μυαλού, ενώ κάθε πλάνο του 48χρονου προπονητή δεν απέδιδε. Από την άλλη, οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν ανέμελοι το παιχνίδι τους και έριχναν… βότσαλα στη λίμνη ευστοχώντας με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο (13/25 δίποντα, 11/17 τρίποντα!) στα 28 λεπτά που παίχτηκε μπάσκετ.



Το ακόμα χειρότερο είναι ότι έβλεπες τους περισσότερους «πράσινους» να μην έχουν την παραμικρή όρεξη να παλέψουν και να διεκδικήσουν κάτι από το ματς, έχοντας ξεμείνει από δυνάμεις και κουράγιο μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια. Ειδικά, οι 4 ξένοι του «τριφυλλιού» (κυρίως οι πολύτιμοι Λι και Γκριγκόνις) βρίσκονταν σε… άλλο γήπεδο: μέχρι τη διακοπή του αγώνα είχαν μόλις 12 πόντους συνολικά με 5/23 εντός παιδιάς και 5 λάθη! Ακόμα και ο σχεδόν παλαίμαχος Νίκος Παππάς προσέφερε περισσότερα στα 2,5 λεπτά που αγωνίστηκε. Τουλάχιστον σε επίπεδο διάθεσης…

Σε ένα τόσο κρίσιμο ματς, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε το γεγονός ότι δεν είχε ούτε έναν παίκτη του να βγει μπροστά και να αναλάβει ρόλο ηγέτη, ενώ υστερούσε σε επίπεδο μαχητικότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πρώτοι σκόρερ του (Μαντζούκας και Παπαγιάννης) είχαν από 6 πόντους έκαστος, την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε τρεις παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και δύο ακόμα στα πρόθυρα (από 8).

Από ‘δω και πέρα, όλοι στον «πράσινο» οργανισμό οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους, να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, να μάθουν από τα παθήματά τους και να ζητήσουν τουλάχιστον μια συγγνώμη από τον κόσμο της ομάδας που βιώνει μαρτυρικές στιγμές τα τελευταία χρόνια. Η επόμενη μέρα σίγουρα θα είναι πιο δύσκολη μετά τον οδυνηρό τρόπο που ολοκληρώθηκε η φετινή σεζόν και θα χρειαστεί καθαρό μυαλό για ορθολογικές αποφάσεις, ωστόσο άπαντες πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους για να επιστρέψει ο «εξάστερος» στον ίσιο δρόμο…

Υ. Γ. Ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 15 εύστοχα σουτ, αλλά έδωσε 14 ασίστ. Από τα στατιστικά παράδοξα του αγώνα…

Υ. Γ. 2 Μέσα σ' όλα, ο κύριος Κορομηλάς δεν εξάντλησε τα περιθώρια για να συνεχιστεί ο αγώνας και αποφάσισε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Αστυνομίας για την εκκένωση του γηπέδου.

Υ. Γ. 3 Κρίμα για τον Νίκο Παππά να ολοκληρώνει με αυτόν τον τρόπο την καριέρα του.

Υ. Γ. 4 Η παρακάτω φωτογραφία του Μαντζούκα τα λέει όλα. Κρίμα και για τον Λευτέρη, που είναι το μοναδικό -ίσως- κέρδος από τη φετινή κάκιστη σεζόν.