Όχι μόνο για την πρόκριση, αλλά κυρίως για το μέλλον (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Στο ρεπό της Εθνικής μας η Ουγγαρία και η Μάλτα φρόντισαν να της κάνουν υπέροχα δώρα. Οι Ούγγροι έβαλαν τέλος στο όνειρο της Βοσνίας να διεκδικήσει την πρόκριση και οι φιλότιμοι Μαλτέζοι φρέναραν την Τουρκία του Τερίμ στο 2-2. Τι αποδεικνύουν αυτά τα αποτελέσματα; Τίποτα περισσότερο από το ότι η Εθνική μας βρίσκεται σε έναν όμιλο με ασταθέστατους αντιπάλους γεμάτους προβλήματα ή, για να το πω με απλά λόγια, σε έναν όμιλο της πλάκας! Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω ότι η Εθνική μας θα προκριθεί χαριστικά στα τελικά του Euro του 2008. Ισα ίσα πιστεύω ότι η Εθνική περνάει χάρη στην τεράστια επιτυχία της να κατακτήσει το προηγούμενο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Χάρη σε αυτή την επιτυχία βρίσκεται σε έναν τόσο εύκολο όμιλο και χάρη στο δικό της κατόρθωμα βρήκε τους τωρινούς αντιπάλους της. Ομως προσοχή μην κάνουμε το λάθος να πιστέψουμε ότι μια πιθανή πρόκριση θα είναι επιτυχία. Δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από την αποφυγή της μεγαλύτερης αποτυχίας στην ιστορία της Εθνικής ομάδας.

μ ε την πρόκριση σχεδόν εξασφαλισμένη, μένει να δούμε ποιος είναι ο στόχος στη συνέχεια. Αν η Εθνική μας αντιμετωπίσει τα ματς που ακολουθούν ως διαδικαστικά ματς καταφεύγοντας σε υπολογισμούς του είδους «με τρία "Χ" περνάμε κ.λπ.» θα έχει κάνει ένα εγκληματικό λάθος. Ο σκοπός του Οτο Ρεχάγκελ και των διεθνών του θα πρέπει να είναι να κεφαλαιοποιήσουν το δώρο εισπράττοντας το μάξιμουμ των βαθμών ώστε η Εθνική μας να είναι ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA και να τοποθετηθεί επικεφαλής ομίλου και στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ώστε να έχει και τότε μια βατή κλήρωση. Ελπίζω να είναι κατανοητό ότι όταν τοποθετείσαι σε έναν τόσο εύκολο και βατό όμιλο δεν παίζεις μόνο για να την πρωτιά αλλά και για το μέλλον σου. Η Εθνική έχει τη χρυσή ευκαιρία να γεμίσει με βαθμούς τον κουμπαρά της, να φτιάξει την προίκα της. Αν περιοριστεί στο να προκριθεί με 25 ή 27 βαθμούς, θα έχει κάνει επί της ουσίας ένα χαρακίρι χωρίς προηγούμενο.

Δεν φοβάμαι ότι μια πρόκριση στην πρώτη θέση μπορεί να έχει ως συνέπεια να καβαλήσουν κάποιοι το καλάμι. Τα πιο πολλά παιδιά της Εθνικής είναι σοβαρά, έχουν επίγνωση της αποστολής και του ρόλου τους, γουστάρουν την Εθνική ομάδα. Γνωρίζουν επίσης ότι στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας θα έχουν δυσκολότερους αντιπάλους από τη Βοσνία, τη Νορβηγία και την Τουρκία και ότι εκεί δεν υπάρχουν Μάλτες και Μολδαβίες. Το μόνο που με φοβίζει είναι μην πρυτανεύσει η λογική της σκοπιμότητας. Κι επειδή την έχουν λίγο στο αίμα τους αυτή τη λογική, καλό είναι, τώρα που έφυγε το άγχος, να την αποβάλουν.