Το «δίδυμο» και ο λιθοβολισμός (SportDay / Διονύσης Ελευθεράτος)

Προφανής η ομοιότητα: στο ΠΑΣΟΚ και στον Ολυμπιακό έγιναν «μύλος». Προφανέστερη η διαφορά: στο ΠΑΣΟΚ αυτό συμβαίνει επειδή υπέστησαν μια οδυνηρή ήττα. Στον Ολυμπιακό, όμως; Για τις αιτίες μπορούμε να εικάσουμε πολλά. Οι αφορμές-προσχήματα, πάντως, είναι για γέλια.

Στο «επικοινωνιακό» νταμάρι του επίσημου Ολυμπιακού ο Λεμονής λιθοβολείται με πέτρες μυτερές (Ιβιτς), αλλά και με χοντροειδείς κοτρόνες, οι οποίες θαρρείς πως αποσπάστηκαν από κάποιο μουσείο ειδών παλαιολιθικής εποχής (Θεοδωρίδης). Γιατί; Επειδή ο υπό διαμόρφωση –ούτε καν νεόδμητος– Ολυμπιακός δεν κέρδισε τα δύο επίσημα παιχνίδια που έδωσε έως τώρα; Επειδή σε αυτά παρουσίασε... ανατριχιαστική εικόνα;

Στη Λεωφόρο οι «ερυθρόλευκοι» ήταν, σε αδρές γραμμές, καλύτεροι των αντιπάλων τους. Δημιούργησαν ευκαιρίες, κινδύνεψαν μόνο μία φορά, από εκτέλεση φάουλ. Η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» γκρίνιαξε επειδή στο τελευταίο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης ο Λεμονής έδωσε προτεραιότητα στη διατήρηση του «Χ». Τέτοιο έγκλημα καθοσιώσεως! Το γεγονός ότι η ευκαιρία του αγώνα (Τοροσίδης), όπως κι ένα ακόμα καλό σουτ (Λεντέσμα), «σφράγισαν» το χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» αγωνίζονταν συντηρητικά προφανώς δεν σημαίνει τίποτε στην κρίση όσων «έβγαλαν» τον Παναθηναϊκό ισάξιο της Ανω Ραχούλας.

Τη Λάτσιο ο Λεμονής επιχείρησε να τη δαμάσει με «πνεύμα Μπάγεβιτς 2004». Προσεκτικά, λάου λάου, πάμε για το 1-0. Η επιλογή του θα φάνταζε λογική ακόμα κι αν είχε στα χέρια του έτοιμο συγκρότημα κι όχι την ομάδα του ενός μόλις επίσημου παιχνιδιού. Το μόνο που πρέπει να του προσαφθεί είναι απραξία όταν το κέντρο του Ολυμπιακού αδυνατούσε να κρατήσει μπάλα. Στοιχειωδώς. Εστω κι αν αντιμετώπιζε ένδεια λύσεων από τον πάγκο, ο Λεμονής κάποια «αλχημεία» θα όφειλε να σκαρφιστεί. Κάποιο «βότσαλο στη λίμνη» να πετάξει. Δεν το έκανε. Είναι λόγος αυτός να υφίσταται τις επιθέσεις του... άτυπου προπονητή Ιβιτς; Επειτα από μια ισοπαλία με την τρίτη ομάδα πέρυσι στο Καμπιονάτο; Αλλά ξέχασα, Ραχούλα ήταν κι αυτή. Από τη Βουδαπέστη μέχρι το Ανφιλντ, από το Μόλντε έως το Χέρενφειν κι απ' το Μεστάγια (όταν ο Ολυμπιακός έχανε κι ο Χούτος επιστρατευόταν στο 91') έως το 1-3 από τη Ρόζενμποργκ, τα... άπαντα του «ερυθρόλευκου» πάγκου διαθέτουν άφθονες σελίδες εμπνεύσεων-ανεκδότων κι απίστευτων ολιγωρών. Ο Λεμονής απορρίπτεται μετά την πρώτη ευρωπαϊκή εμφάνιση της παρούσης ομάδας; Ελεος!

Κύριοι, φαίνεστε... Εάν το νέο «γκουβέρνο» της ΠΑΕ ήθελε να ακυρώσει την επιλογή Λεμονή για τον πάγκο, ας έβρισκε τρόπους περισσότερο αξιοπρεπείς ή τουλάχιστον λιγότερο αποκαλυπτικούς για τις μύχιες προθέσεις του. Αυτό που γίνεται δεν εμπίπτει καν στην τακτική «την έχουμε στήσει στη γωνία περιμένοντας ν' αποτύχει». Στη γωνία του... ρινγκ τον έχουν στριμώξει οι ίδιοι και τον χτυπούν, λέγοντάς του μάλιστα συνεχώς αυτό που εκστόμιζε το 1974 ο Μοχάμεντ Αλί για να σπάσει τα νεύρα του Φόρμαν: «Δεν μπορείς καλύτερα; Ε; Δεν μπορείς;». Ανεξαρτήτως της γνώμης που έχει ο καθένας για το πόσο θα μπορούσε να «στρώσει» ο Λεμονής τον νέο Ολυμπιακό, η εναντίον του α λα Βυζάντιο μεθόδευση καταντά αποκρουστική. Αλλά και διασκεδαστική όταν βλέπεις τη νέα, «εκσυγχρονιστική» ηγεσία της ΠΑΕ να συντονίζεται με τον κυρ-Σάββα. Θα μου πείτε, κοτζάμ «εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ» του Σημίτη υποστηρίχτηκε από την «Αυριανή» –που αργότερα «έθαψε» τον Σημίτη για χάρη του Γιωργάκη και κατόπιν λάτρεψε τον Καραμανλή! Η «συγχορδία» Ιβιτς - Σάββα μας μάρανε; Σωστό κι αυτό...