Tο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή είχε τελειώσει πριν αρχίσει. Το ματς δεν κρίθηκε στο 4', όταν ο Μελίσσης νίκησε τη μισή άμυνα του «Γηραιού» κι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ουσιαστικά είχε τελειώσει όταν πριν από περίπου δεκαπέντε μέρες ο Θοδωρής Ζαγοράκης αποφάσισε να δεχτεί την παραίτηση του Γιώργου Παράσχου και να προσλάβει στη θέση του τον Φερνάντο Σάντος. Αυτή η απόφαση αποδείχτηκε η καλύτερη που πήρε ως πρόεδρος του ΠΑΟΚ.
O Σάντος δεν έχει μαγικά ραβδάκια και ματζούνια και φυσικά δεν μεταμόρφωσε τον ΠΑΟΚ επειδή έκανε δώδεκα σκληρές προπονήσεις. Η παρουσία του ήταν, όμως, καθοριστική και χρήσιμη διότι επέτρεψε κάτι πολύ σημαντικό σε μια ομάδα: τη διάκριση των ρόλων. Στον ΠΑΟΚ, χάρη στην παρουσία του Σάντος, υπάρχει πλέον μια νορμάλ ιεραρχία, μια ιεραρχία που ο καλός επαγγελματίας Γιώργος Παράσχος δεν μπορούσε να εγγυηθεί. Σε ολόκληρο το διάστημα της προετοιμασίας η εντύπωση που είχε δημιουργηθεί ήταν ότι ο ΠΑΟΚ θα πορευτεί σαν μια μεγάλη παρέα φίλων του Ζαγοράκη: δεν υπήρχαν ούτε διοικητικοί παράγοντες ούτε ποδοσφαιριστές, όλοι έμοιαζαν και ήταν φίλοι. Οταν ρωτούσες γιατί αποκτήθηκε ο Λάκης ή γιατί γύρισε ο Βρύζας ύστερα από ένα μετριότατο πρωτάθλημα με την Ξάνθη, η απάντηση που έπαιρνες ήταν ότι πρόκειται για φίλους που ο Θοδωρής εκτιμάει βαθύτατα. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα γίνονται συχνά στο όνομα των καλύτερων προθέσεων: η ενδεκάδα της πρώτης αγωνιστικής ήταν βασισμένη στην ανάγκη να παίξουν αυτοί που αγωνιούσαν για τον «Ζαγόρ» και το φιλόδοξο σχέδιό του πιο πολύ. Πριν γίνει το χειρότερο, ήρθε ο Σάντος, ο οποίος παρουσίασε εναντίον του Ηρακλή όχι την καλή παρέα που έπαιξε στην Ξάνθη, αλλά μια ομάδα που ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο, αποτελούμενη από παίκτες που βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση. Μια ομάδα που, παίζοντας νορμάλ ποδόσφαιρο, νίκησε εύκολα 3-0.
Aυτό το νορμάλ ποδόσφαιρο δεν το παίζει για την ώρα ο Ηρακλής. Η ήττα του «Γηραιού» δεν αποτελεί καταστροφή: εδώ και πέντε χρόνια ο Ηρακλής στην Τούμπα χάνει κάπως έτσι. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι δεν υπήρξε στη διαχείριση του αγώνα τίποτα το λογικό. Ο Ηρακλής βρέθηκε να χάνει νωρίς με 1-0 και μολονότι είχε σημαντικά προβλήματα ανάπτυξης, κατάφερε υποτυπωδώς να πιέσει για περίπου είκοσι λεπτά. Η λογική έλεγε ότι στο δεύτερο ημίχρονο ο Γιοβάνοβιτς θα αντικαθιστούσε τον τραγικό Μαλαγένιο και ίσως κάποιον από τους Τσίνεγκε και Εμερσον, που είχαν ελάχιστη συνεισφορά στο ματς. Κι όμως, όλοι αυτοί έμειναν κανονικά στο γήπεδο, για να αντικατασταθούν ο Πουρσανίδης, ο Παπαδόπουλος και ο Νικολόπουλος, για ανεξήγητους για μένα λόγους. Αν ο σκοπός του Γιοβάνοβιτς είναι να αποκτήσουν εμπειρίες οι παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι, ο Ηρακλής θα μπλέξει άσχημα, διότι το πρωτάθλημα έχει αρχίσει, οι βαθμοί μετράνε και οι δοκιμές είναι για τα φιλικά ματς προετοιμασίας. Ο κόουτς του Ηρακλή μοιάζει να προσπαθεί να αποδείξει ότι το υλικό της ομάδας είναι καλό και όχι ότι παιδεύεται να φτιάξει μια νορμάλ ομάδα. Δεν κατανοώ την ανασφάλειά του: αν νιώθει προσωρινός, γιατί, όπως λένε στη Θεσαλονίκη, ο Ξανθόπουλος θέλει να φέρει τον Αναστασιάδη, νομίζω ότι ταλαιπωρείται άδικα. Ο ρόλος του προπονητή είναι δύσκολος, αλλά όποιος τον έχει οφείλει να τον ερμηνεύει άψογα.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
