Μην μπερδέψει τον ΟΦΗ με τη Βέρντερ (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Η εύκολη κριτική μετά το ματς του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ θα ήταν ότι αποδείχτηκε το λάθος του Λεμονή στο ματς με τη Λάτσιο. Οτι αν ο Ολυμπιακός (όπως είπε και ο Σάββας) έπαιζε από την αρχή με δύο φορ, σχήμα που είναι στο πετσί της ομάδας και άλλα μεταφυσικά, η ομάδα θα είχε σκοράρει, θα είχε ξεκινήσει με το δεξί το Τσάμπιονς Λιγκ και όλα τα επιμορφωτικά και ευχάριστα. Αντίθετα, νομίζω ότι το χθεσινό ματς δικαιώνει τον Λεμονή.

Αν με τη Λάτσιο ο Ολυμπιακός είχε παίξει μπάλα σε τέτοιο στυλ, μπορεί και να είχαμε σκορ α λα Γιουβέντους. Γιατί το 5-1 του πρώτου ημιχρόνου δείχνει ότι η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού μπορεί να διασύρει κάθε μικρομεσαία αμυντική γραμμή. Αλλά για να «πέσει» η πεντάρα πρέπει οι δύο πλάγιοι της αντίπαλης ομάδας να βλέπουν τους παίκτες του Ολυμπιακού σαν θεότητες επί γης, όπως ο Σφακιανάκης, ο Μπαρκαουάν και ο Πίτσος αντιμετώπιζαν τους Γκαλέτι, Κοβάσεβιτς και Τζόρτζεβιτς. Κάτι που αμφιβάλλω ότι θα έκαναν οι Ντε Σιλβέστρι, Κριμπάρι, Ζάουρι. It takes two to tango και για να συμβεί ό,τι συνέβη στο Καραϊσκάκη, εκτός από τον Τζόρτζεβιτς, έβαλε το χεράκι του και ο Πίτσος.
Το ισχυρότερο όμως επιχείρημα είναι τι συνέβαινε στην άμυνα του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ντιντιέ Ντομί, όπως γράφτηκε στο ρεπορτάζ, μπορεί να ικανοποιεί στο έπακρο τον Τάκη Λεμονή, αλλά υποθέτω σε σχέση με την προηγούμενη απόδοσή του. Γιατί πλάγιο μπακ που να μπορεί να πάει πισωπεταλιά 10-15 μέτρα, ώστε να μη βγει στον αντίπαλο και φάει την ντρίμπλα, δείχνει περισσότερο καιροσκόπος από συνετός. Ετσι χαρίζει τη σέντρα στον αντίπαλό του, αφήνοντας στα στόπερ ή στα αμυντικά χαφ να καθαρίσουν τη φάση. Είναι ένα στρατήγημα που ο Ντομί το έχει αναγάγει σε τέχνη, μια τεχνική με την οποία μπορείς να βγάλεις το ματς χωρίς πολλές ζημίες, αλλά όχι και η υπόλοιπη άμυνα, που θα πρέπει να καθαρίζει.

Στην υπόλοιπη άμυνα δεν θα σταθώ, αφού το δίδυμο Μπράβο - Σέζαρ έπλεε στο κέντρο της περιοχής με σημαία ευκαιρίας. Θα σταθώ όμως στις στιγμές που το δίδυμο πατώνει, με χαρακτηριστικότερη τη φάση που η μπάλα στο ριμπάουντ φτάνει στα πόδια του Γκέμπερ, ο οποίος μόνος του στη γραμμή της μικρής περιοχής με τον Νικοπολίδη ξαπλωμένο μπλέκεται, κολλάει στην κίνηση και αποφασίζει να πλασάρει πατώντας την μπάλα σαν κατσαρίδα και στέλνοντάς την άουτ. Με τα άκρα του Ολυμπιακού να παίρνουν όλο το επιθετικό βάρος και την άμυνα του ΟΦΗ να παίζει ψηλά φάνηκε και η ιδιότυπη αξία του Λεντέσμα. Ο οποίος δεν έχει σαν ισχυρό σημείο το ότι μπορεί να κόβει χωρίς να κάνει τάκλινγκ, αλλά το ότι μένοντας όρθιος μπορεί να πασάρει γρήγορα. Μια κίνηση που ο Λεντέσμα έχει τελειοποιήσει. Περισσότερες από τρεις φορές σε ένα ημίχρονο ο Λεντέσμα έβγαλε την μπαλιά-τρύπα. Το μόνο που απαιτείται για να γίνει η πάσα ευκαιρία είναι η πίστη του φορ ότι ο Λεντέσμα θα την κάνει την κίνηση και ο Λούα Λούα την έχει περισσότερο από όσο την είχε ο παράλυτος στον Χριστό τη στιγμή που του έλεγε να σηκωθεί.

Λίγο πριν από το ματς του Ολυμπιακού με τη Βέρντερ, ο Σάββας και οι απανταχού του Ρέντη «Σαββιστές» θα αρχίσουν το ψηστήρι. «Είδατε, ρε, που τα λέγαμε; Επαιξε ο Ολυμπιακός με δύο στην επίθεση και τον ξέσκισε τον ΟΦΗ. Ας παίξει έτσι και με τη Βέρντερ και θα δείτε τι θα πάθουν οι Γερμανοί». Τίποτα δεν θα πάθουν οι Γερμανοί. Αντίθετα, αυτός που θα κινδυνεύει να πάθει θα είναι ο Ολυμπιακός, που έτσι και νομίσει ότι η Βέρντερ είναι ΟΦΗ, εύκολα θα βρεθεί στη θέση του δεύτερου.