Tη διαφήμιση με τα ξυραφάκια τη θυμάστε...

Ασχετα από τις ικανότητες του κ. Σεγούρα, ο Ιβιτς που χρεώθηκε
την επιλογή του θα χρεωθεί τώρα και την πορεία του

Ωστε λοιπόν ο Σεγούρα προπονητής και ο Μπάντοβιτς βοηθός του. Μόνο όσοι πάσχουν από βαρύ σύνδρομο αφέλειας είναι έτοιμοι να το πιστέψουν. Για όσα ματς απομένουν ουσιαστικός προπονητής του Ολυμπιακού είναι ο Ιλια Ιβιτς. Το γράφω μετά λόγου γνώσεως χωρίς να ισχυρίζομαι ταυτόχρονα ότι ο Σέρβος τεχνικός διευθυντής επιδίωξε να διώξει αυτόν τον καιρό τον Τάκη Λεμονή. Στις αρχές της σεζόν το προσπάθησε έχοντας σύμμαχό του τον Πέτρο Κόκκαλη. Τα σχέδια προσέκρουσαν στην άρνηση του Σωκράτη Κόκκαλη, του μόνου με δικαίωμα «δεσμείν και λύειν» στον Ολυμπιακό...

Προσωπικά αποφεύγω να βάλω το χέρι μου στη φωτιά ότι ο Λεμονής ξέρει περισσότερη μπάλα από τον Ιβιτς. Οτι το μάτι του Τάκη κόβει στον πάγκο περισσότερο από του Ιλια. Ολοι ξέρουμε όμως ότι η ομάδα που έφτασε μέχρις εδώ και έκανε ό,τι έκανε είναι έργο Λεμονή. Εργο που το αμφισβήτησε στην αρχή ο τεχνικός διευθυντής (π.χ. επιμονή για Μορφέο, σκληρή κριτική μετά το πρώτο ματς με τη Λάτσιο).

Η κριτική του τεχνικού διευθυντή προς τον Λεμονή έπαιρνε κατά καιρούς διαστάσεις. Ο Λεμονής κόντραρε στα ίσα τον Ιβιτς έχοντας τις «πλάτες» του προέδρου. Ο πρόεδρος περισσότερο από τον Λεμονή συμπαθεί τα αποτελέσματα. Η αρχή αυτή ισχύει σαν αξίωμα, όπως λέμε στα μαθηματικά, για όλους. Από τα παιδιά του προέδρου, τους πιο έμπιστους και ικανούς συνεργάτες στις επιχειρήσεις του, αυτούς που κατά καιρούς νόμιζαν ότι είναι επιστήθιοι φίλοι του... Ο πρόεδρος είναι πάντα με το αποτέλεσμα. Οταν λοιπόν τα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα στράβωσαν τόσο που «έφεραν» τον Παναθηναϊκό στην κορυφή, στράβωσε και ο πρόεδρος. Οποιαδήποτε παραίνεση περί του αντιθέτου, είτε προερχόταν από τον γιο του, Πέτρο, είτε από τον Ιβιτς, πήγαινε περίπατο. Η επιλογή Σεγούρα μπορεί να φαντάζει αναγκαστική, έχει όμως ισχυρό συμβολισμό. Ο κ. Σεγούρα ήταν συνεργάτης του Φερέρ στην ΑΕΚ και γνωστός του Ιβιτς από εκείνη την εποχή. Αυτός τον έφερε στον Ολυμπιακό και τον τοποθέτησε λόγχη στα πλευρά του Λεμονή. Επρόκειτο για τις σπάνιες φορές που προπονητής στερήθηκε του δικαιώματος να επιλέξει τον βοηθό του.

Ασχετα από τις ικανότητες του κ. Σεγούρα, ο Ιβιτς που χρεώθηκε την επιλογή του θα χρεωθεί τώρα και την πορεία του. Λιγάκι άδικο για τον τεχνικό διευθυντή, άδικο και για τον νεόκοπο προπονητή. Ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται. Στον λάκκο που είχε στήσει τότε ο Ιβιτς για τον Λεμονή, κινδυνεύει τώρα να πέσει μέσα. Ισως αυτός είναι ο λόγος που ο Ιβιτς «περνούσε» προς τα έξω ότι δεν ήταν σύμφωνος με την αντικατάσταση του Λεμονή. Ωστόσο τη φωνή του δεν την ακούσαμε. Τη δημόσια τοποθέτησή του δεν τη γνωρίσαμε. Τώρα υποχρεώνεται να «λουστεί» τη συμπεριφορά του Κόκκαλη. Επειδή δεν πάσχει από αφέλεια, ξέρει ότι για τον Κόκκαλη ισχύει το παλιότερο σλόγκαν για το ξυραφάκι BIC: «Οσο σε ξυρίζει το κρατάς και μετά το πετάς»...