Κάποια στιγμή σπάει η στάμνα...

Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο να μη γυρίσει η στάμνα. Συμβαίνει να μη φτάνουν 25 λεπτά για να κάνεις όσα δεν έκανες στα 65 που προηγήθηκαν. Ετσι την «πάτησε» ο Παναθηναϊκός και τώρα κλαίει τη μοίρα του. Η παροιμία διδάσκει ότι των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν. Τόσο καιρό τώρα οι «πράσινοι»... μαγείρευαν αγχωτικές νίκες, γαρνιρισμένες με μέτριες εμφανίσεις. Περνούσε ο καιρός και όσοι επισήμαιναν το γεγονός έμπαιναν στο στόχαστρο ως εχθροί της ομάδας που δεν θέλουν να τη βλέπουν να νικάει. Κολοκύθια με τη ρίγανη (κατ' εξοχήν άνοστο φαγητό), που μας τα σέρβιρε ο σεφ... Πεσέιρο. Χθες, από το πρώτο γκολ του χαρισματικού Ρατζίνσκι, το μενού περιελάμβανε σέντρες κατά βούλησιν και πέραν τούτου σχεδόν ουδέν.

Η πιο σοβαρή ευθύνη μάλλον ανήκει στην τεχνική ηγεσία. Οι παίκτες έπαιξαν με πάθος, το πάλεψαν, ήθελαν να νικήσουν. Λίγο έλειψε να αναποδογυρίσουν την κατάσταση. Οι οπαδοί το εκτίμησαν, γι' αυτό με τη λήξη τούς χειροκρότησαν θερμά. Το ηρωικό παιχνίδι δείχνει ομάδα που θέλει να πάρει πρωτάθλημα. Οι απανωτές γιόμες δείχνουν αμηχανία, έλλειψη συστημάτων. Ισως και ικανότητας στο περίφημο «ένας εναντίον ενός». Με τον Αντρέας Ιβανσιτς εκτός παιχνιδιού μόνο ο Καραγκούνης τρόμαζε τους Ξανθιώτες κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα στα πόδια. Ακόμα κι όταν αποφάσιζε να σεντράρει, ο «τυπάρας» είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο για άλλη επιλογή.

Το φρούριο του Παναθηναϊκού, η συμπαγής άμυνα, εκπορθήθηκε νωρίς από τον δαιμόνιο Τόμας Ρατζίνσκι. Ενας καλός σέντερ φορ αξιοποίησε όλες τις πάσες που πήρε κι άφησε σύξυλο τον φορμαρισμένο Γκαλίνοβιτς. Η Ξάνθη δεν έπαιξε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο στα Πηγάδια ούτε προσπάθησε να πνίξει τον Παναθηναϊκό. Μετά το πρώτο γκολ μαζεύτηκε πίσω από τη μεσαία γραμμή κι έβγαινε με αρκετές πάσες στην αντεπίθεση. Πιθανότατα να μην πετύχαινε τα άλλα δύο γκολ αν τελικός αποδέκτης της μπάλας δεν ήταν ο βετεράνος Καναδός.

Ομως, μέχρι να ξυπνήσουν οι «πράσινοι» και να «βομβαρδίσουν» τα καρέ της, είχε ήδη ξεφύγει στο σκορ. Το αποτέλεσμα δείχνει ότι και ο Παναθηναϊκός είναι μέτριος, όπως ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Δείχνει ότι η χθεσινή ανατροπή δεν προδικάζει την τελική κατάταξη, διότι και ο Ολυμπιακός βρίσκεται αγωνιστικά στο ίδιο μήκος κύματος, με πιο δύσκολο πρόγραμμα.

Η ΑΕΚ εξεμέτρησε το ζην στην κούρσα διεκδίκησης του τίτλου. Ειρωνεία της τύχης ότι ο... πελάτης Ντούσαν Μπάγεβιτς της έβαλε την... ταφόπλακα. Τα 'χει αυτά η παλιόμπαλα. Ο Αρης στο πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ ήταν καλύτερος αλλά γκολ έβαλε ο Εντίνιο. Θα πείτε τώρα ότι κι ο ΟΦΗ φαινόταν καλύτερος στο Παγκρήτιο αλλά η ΑΕΚ του έριξε τέσσερα... Κι εδώ θα μπορούσαν να γραφούν δύο-τρεις κουβέντες για τη στάμνα που πάει και δεν γυρίζει. Μόνο θεωρητικές είναι πια οι ελπίδες του Κωστένογλου κι αυτές σίγουρα τις εναποθέτει στον Κύριο... Στην ΑΕΚ, έτσι όπως παίζει από τις αρχές του χρόνου, λίγα πράγματα μπορεί να εναποθέσει κανείς. Απαιτείται ψυχολογική ανάταση ώστε η ομάδα να σταθεί στο ύψος της τη μεθεπόμενη αγωνιστική στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

ΥΓ. 1: Η προσπάθεια του Εργοτέλη δείχνει τη σημασία που έχει και στις μέρες μας το αρχαίο ρητό «μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Ο Ογκουνσότο ανοίγει τον δρόμο.

ΥΓ. 2: Τώρα που τελειώνει το πρωτάθλημα «απελευθερώνονται» οι σπουδαίοι παίκτες που έχει στη διάθεσή του ο Γιώργος Δώνης. Το σύνθημα «Κύπελλο ξανά στον Πηνειό» είναι ότι -τώρα καθυστερημένα- μπορεί να διεκδικηθεί.

ΥΓ. 3: Εφόσον οι βαθύπλουτοι ιδιοκτήτες του Αστέρα Τρίπολης επιμείνουν να επενδύουν, αδιαφορώντας να πάρουν σύντομα τα λεφτά τους πίσω, ο Αστέρας μπορεί να γίνει τη νέα χρονιά ο πολιορκητικός κριός που θα γκρεμίσει την «Αγία Τριάδα» του κέντρου.