Δύο μήνες για μία απόφαση (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Περίμενα να περάσει σχεδόν μία εβδομάδα για να σας γράψω για τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι, o οποίος μετά την ισοπαλία του Παναθηναϊκού με τον Αρη περιγραφόταν ως περαστικός τουρίστας και μετά τη νίκη εναντίον του Ολυμπιακού έγινε ο πιο ευφυής τεχνικός που έχει περάσει από την Ελλάδα. Επειδή στο χαμό των «μπράβο» ό,τι έγραφα θα φαινόταν παράταιρο, έκανα λίγη υπομονή, μολονότι το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) γέμισε με παραινέσεις και απαιτήσεις να πάρω θέση. Υπάρχει μια στιγμή για όλα.

Ο Μαλεζάνι είναι προπονητής, κάτι που για τα δεδομένα της Ελλάδας δεν είναι και λίγο. Δεν δηλώνει προπονητής, ούτε παριστάνει τον τεχνικό: είναι. Δουλεύει συνεχώς εδώ και χρόνια, βελτιώνει ποδοσφαιριστές, φτιάχνει ομάδες ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πλάνο δουλειάς και έχει περάσει πολλές και διάφορες δοκιμασίες. Δούλεψε σε όλες τις ιταλικές επαγγελματικές κατηγορίες, ανέβασε ομάδες, έβγαλε άλλες στην Ευρώπη και έχει και μια σχετική (όχι μεγάλη) πείρα από ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στις αποσκευές του κουβαλάει γνώση και πείρα.

Σταθερές

Κουβαλάει όμως και μια σιγουριά που αγγίζει την ξεροκεφαλιά. Οπως όλοι οι προπονητές που έχουν κάνει μια διαδρομή, στηρίζει τη δουλειά του σε κάποιες σταθερές. Δουλεύει πολύ στην προπόνηση, δίνει υπερβολικό –ίσως– βάρος στην τακτική προετοιμασία και πιστεύει ότι η ορθή εφαρμογή ενός συστήματος (που στην περίπτωσή του είναι το πολυσυζητημένο 3-4-3) βοηθά την ομάδα να καλύψει σωστά το χώρο και να επιτεθεί και να αμυνθεί καλύτερα. Αυτό είναι και το όριό του: διδάσκοντας ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, ελπίζει ότι η ομάδα του θα αποκτήσει μηχανισμούς αμυντικής και επιθετικής έκφρασης που θα τη βοηθήσουν να παίξει καλά. Αν αυτό πετύχει, η ομάδα δείχνει προγραμματισμένη και οργανωμένη, όπως ακριβώς την περασμένη Κυριακή. Αν αυτό δεν πετύχει, δείχνει προβλέψιμη, κουρασμένη και κουραστική. Κυρίως γιατί δεν προβλέπεται ότι κάποιος ποδοσφαιριστής με τις πρωτοβουλίες του θα μακιγιάρει την αδυναμία.

Επιτυχία

Ο Μαλεζάνι δεν είναι διαχειριστής αγώνων, ούτε εμψυχωτής ούτε τύπος που πιστεύει ότι «τον προπονητή τον κάνουν μάγκα οι παίκτες». Κατάλαβε, βέβαια, σε χρόνο-ρεκόρ ότι ειδικά οι Ελληνες παίκτες βαυκαλίζονται όταν ο προπονητής ζητάει τη γνώμη τους – γιατί πιστεύουν ότι η δική τους γνώμη είναι η καλύτερη. Η προετοιμασία του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό υπό αυτό το πρίσμα ήταν άριστη: ο Ιταλός έψησε τους παίκτες του ότι αυτό που θα κάνουν είναι αυτό που θέλουν και η ομάδα –για πρώτη ίσως φορά– απέδωσε με απόλυτη επιτυχία όσα αυτός και μόνο είχε σχεδιάσει. Ο ΠΑΟ πήρε το ντέρμπι γιατί οι παίκτες του δεν πρόδωσαν το 3-4-3 του προπονητή τους.

Καταλληλότητα

Σε μια άλλη χώρα θα έλεγα ότι έπειτα από πολύ κόπο ο ΠΑΟ βρήκε τον προπονητή που έψαχνε, αλλά δεν το λέω. Οχι γιατί ο Μαλεζάνι δεν είναι καλός, αλλά γιατί ακόμα περιμένω να δω αν θα αποδειχτεί ο κατάλληλος. Η καταλληλότητα στην Ελλάδα μετράει, καλώς ή κακώς, περισσότερο από τις τεχνικές γνώσεις και την αξία.

Γρανάζι

Ο Ιταλός παρουσίασε τον ΠΑΟ όπως τον ήθελε, κυρίως γιατί ακόμα δεν έχει μπλέξει στο γρανάζι που λέγεται ελληνική πραγματικότητα. Αδιαφόρησε για την τάχα ασταμάτητη αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού και έπαιξε μόνο με τον Χαραλαμπίδη. Αφησε εκτός ενδεκάδας τον φρέσκο διεθνή Λουκά Βύντρα. Προτίμησε να αλλάξει τους δύο που έπαιζαν στις πτέρυγες και όχι κάποιον από τους επιθετικούς, ρίχνοντας στο ματς π.χ. τον φρέσκο Ολισαντέμπε, και κράτησε τον Γκονζάλες πολύ πίσω, όπως ακριβώς προβλέπει το σχήμα του. Αν ο ΠΑΟ δεν κέρδιζε, όλα αυτά θα ήταν κατηγορίες στις οποίες θα καλείτο να απαντήσει. Κι άντε να προσπαθούσε να εξηγήσει ότι παρέταξε την ομάδα με βάση το σχήμα που (ξέρει να) διδάσκει.

Φιλικά

Αυτό είναι μια λεπτομέρεια την οποία η διοίκηση του ΠΑΟ πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά. Το ντέρμπι κατέδειξε ότι ο συγκεκριμένος προπονητής μπορεί ακόμα να μη γνωρίζει την ομάδα, αλλά έχει μια ιδέα για το πώς πρέπει να τη διαχειριστεί. Θέλει η διοίκηση του ΠΑΟ μια τέτοιου τύπου ομάδα; Που για παράδειγμα δεν παίρνει την πρωτοβουλία, αλλά πρεσάρει για να φύγει στην κόντρα. Που δεν έχει έναν προπονητή που επιτρέπει στους σολίστες να κάνουν ό,τι τους γουστάρει, αλλά κάποιον που τους περνάει χαλινάρια. Που υπεραμύνεται του 1-0 και δεν ψάχνει τρόπους να το διευρύνει. Που θα παίζει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς στη Λεωφόρο ακόμα και στα φιλικά του καλοκαιριού. Αν τον θέλει, τον βρήκε.

Ελκυστικό

Ο Τζίγκερ έχει περίπου δύο μήνες μπροστά του να αποφασίσει. Το ότι ο ΠΑΟ βρέθηκε να κάνει πρωταθλητισμό δεν λέει τίποτα: το θέμα είναι αν η διοίκηση βρίσκει αποτελεσματικό, ελκυστικό και αποδοτικό το σχέδιο του Μαλεζάνι, αν βλέπει σε αυτήν την ομάδα, που κέρδισε τον Ολυμπιακό την περασμένη Κυριακή, μια σοβαρή προοπτική βελτίωσης. Αν πιστεύει σε αυτήν την ομάδα, θα πρέπει να διασφαλίσει στον Ιταλό την παρουσία όλων εκείνων των ποδοσφαιριστών που αυτός εκτιμά. Αν κρίνω από τις ενδεκάδες που μέχρι τώρα έχει παρατάξει, παίκτες σαν τον Μπασινά, τον Γκούμα, τον Κωσταντινίδη και τον Κωσταντίνου μάλλον δεν θα ήθελε να τους αποχωριστεί. Ιδού η Ρόδος κ.λπ.

Τυφλά

Εναν προπονητή σαν τον Μαλεζάνι πρέπει να τον ακολουθήσεις τυφλά και να τον υπερασπιστείς ουκ ολίγες φορές, ακριβώς γιατί στην Ελλάδα είναι εύκολος στόχος. Το παιχνίδι του είναι σύνθετο, οι ιδέες του έτσι κι αλλιώς συζητήσιμες και οι επιλογές του όταν δεν βγαίνουν (θα) μοιάζουν εγωιστικές. Για την ώρα ο ΠΑΟ δεν έχει καταφέρει να του βρει ούτε μία μεταφράστρια που να αποδίδει σωστά τα λόγια του. Αν δεν τον υποστηρίξει επικοινωνιακά, αν τον αφήσει χωρίς έναν τεχνικό διευθυντή που τον ακολουθεί και τον πιστεύει και αν του φορτώσει διοικητικές –κυρίως– επιλογές (μεταγραφές, αποδεσμεύσεις, μη ανανεώσεις κ.λπ.), θα τον κάψει. Και αυτοί που έλεγαν ότι ο Ιταλός πήρε το ντέρμπι, θα λένε αύριο ότι ο Φυλακούρης είναι το μυστικό που πώρωσε τους παίκτες.

Χωρίς ακρότητες

Θαμπωμένοι ακόμα από τη λάμψη του Θανάση Μπριάκου, που μετέτρεψε σε προσωπική πασαρέλα το ντέρμπι της Λεωφόρου, οι διαιτητές της 26ης αγωνιστικής ονειρεύονται να ακολουθήσουν τα βήματά του.

• Βασσάρας (Εργοτέλης - Παναθηναϊκός): ο Κύρος ήταν στο Χαλκηδόνα - ΠΑΟ 0-2 και στο Καλλιθέα - ΠΑΟ 0-2. Δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα: η παρουσία του αρκεί για να είναι ήρεμος ο Παναθηναϊκός. Δεν του αρέσουν και ιδιαίτερα οι εκπλήξεις, οπότε...

• Μπριάκος (Πανιώνιος - Ηρακλής): ο σούπερ σταρ των ημερών πήρε για τρίτη συνεχή εβδομάδα παιχνίδι, κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και δύο χρόνια με κανέναν άλλον διαιτητή. Αναμένεται να διευθύνει ένα ήρεμο ματς, χωρίς ακρότητες, όπως σχεδόν όλα με τον Αχιλλέα οικοδεσπότη. (Φυσικά, πλάκα κάνω). Επειδή λείπει ο Ρέμος, που θα πάει να δει Λάρισα - Ολυμπιακός Βόλου, ίσως πάω εγώ, για να έχει έναν Αντώνη στην εξέδρα ο Ηρακλής. Μπορεί να με συλλάβει και η Αστυνομία, όπως σε ένα αντίστοιχο ματς παλιότερα.

• Μαζαράκος (Κέρκυρα - Καλλιθέα): πρέπει να έχει χιούμορ ο Γερμανάκος που έστειλε στον Σπύρο αυτόν που του θυμίζει περισσότερο από όλους τον Μαζαράκη, που εναντίον του εγκλημάτησε! Ελπίζω να έχει καταλάβει και ο κόσμος ότι άλλο Μαζαράκος, άλλο Μαζαράκης. Θα φανεί και στο γήπεδο.

• Βασιλείου (Χαλκηδόνα - Ιωνικός): έχει να παίξει από τη μέρα που αδίκησε τον ΠΑΟ στην Ξάνθη. Θα είναι λίγο ντεφορμέ, δεν έχει φέρει «διπλό» φέτος και μάλλον θα σφυράει και πολύ. Οποιος αντέξει.

• Τσαχειλίδης (Αιγάλεω - Αρης): ο Αρης έχει τρομερά παράπονα φέτος από τους διεθνείς. Αλλά σε αυτό το ματς θα παίξει λογικά ρόλο η διπλωματία και όχι η διαιτησία. Η εξέδρα, που έχει στην μπούκα τον «Ντούμι», δεν αποκλείεται αν δει τίποτα παράξενα να εξεγερθεί. 1Χ2, διακοπή;

• Τσίκινης (ΑΕΚ - Ξάνθη): για την κλάση του δεν σφυρίζει πολύ φέτος - λες και τον έκαναν διεθνή και τον ξέχασαν. Εχει φέρει τέσσερα «Χ» στα έξι ματς που έχει διευθύνει, απόδειξη ότι είναι πολύ του 50 -50. Στο παρελθόν έχουν γκρινιάξει πολύ εναντίον του και οι δύο.

• Κασναφέρης (Καλαμαριά - Ολυμπιακός): αυτοπείσθηκε ή τον ψήσανε (δεν έχει διαφορά) ότι η ΕΠΟ, δηλαδή ο Γκαγκάτσης, δηλαδή ο Ολυμπιακός, φταίνε που χάλασε η μεταγραφή του στην Αργολίδα και τον γύρισαν στην Αθήνα. Θα παίξει γι' αυτό Καλαμαριά; Δεν το νομίζω. Φέτος πάντως –απίστευτο κι όμως αληθινό– δεν έχει φέρει ακόμα «διπλό»!

• Κάκος (ΠΑΟΚ - ΟΦΗ): δεν είναι εδράκιας, μολονότι φέτος φιλοξενούμενος μαζί του δεν έχει κερδίσει. Συνήθως όταν δεν παίζει Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό (και δεν τον πρήζουν όλη την εβδομάδα) δίνει ρεσιτάλ. Ετσι περιμένω να συμβεί και στην Τούμπα.