Καλή αρχή και ευχαριστούμε!

Το καλοκαιράκι πέρασε και τώρα που οι διακοπές τελείωσαν (για τους περισσότερους τουλάχιστόν, αφού υπάρχει αυτή η σπάνια «φυλή ανθρώπων» που απολαμβάνει τις εξορμήσεις του Σεπτεμβρίου) απαντήστε μου με το χέρι στην καρδιά. Ποιοι από εσάς ξετρελαίνεστε με το γεγονός της έναρξης του πρωταθλήματος; Αν τα χέρια που σηκώθηκαν είναι λίγα, καλώς. Μιλάω σε πολύ κόσμο. Αν όχι, παίρνω τους λίγους φίλους που μου απέμειναν και συνεχίζω.

Όχι δεν μεμψιμοιρώ, όποιος ανακάλυψε τη γκρίνια θα πρέπει να καταδικαστεί σε ισόβιο ακρόαση lounge μουσικής, αλλά ελάτε τώρα, ας μιλήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας για λίγο. Αφαιρούμε τον οπαδισμό που σε όλους φουντώνει κάποια στιγμή, αφαιρούμε και τη νοσταλγία της ποδοσφαιρικής Κυριακής, που όλοι θα παίρναμε τα παιδιά μας και θα πηγαίναμε στα γήπεδα. Τι απομένει;

Συνεχίζουμε με μια αποκλειστικότητα. Για πρώτη φορά λοιπόν θα μάθετε από εδώ, από αυτό το κείμενο που διαβάζετε, την αλλαγή που έφερε η Σούπερ Λιγκ στη διετή της παρουσία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είστε λοιπόν έτοιμοι να βιώσετε μια «Life changing experience» που λένε και στο χωριό μου στη Γαλλία; Η αλλαγή λοιπόν που έφερε η Σούπερ Λίγκα, είναι ότι έχουμε εγκαίρως το πρόγραμμα των αγώνων τουλάχιστον για δέκα αγωνιστικές μπροστά. Διακρίνω κάποια χλιαρά χειροκροτήματα. Μάλλον δεν υπήρξε ο ανάλογος ενθουσιασμός. Και αυτή η αντίδραση σας, μου φαίνεται λογική αν και εγώ στη θέση σας θα πέταγα στον συντάκτη (εμένα δηλαδή) ότι ζαρζαβατικό θα έβρισκα μπροστά μου, για το χάσιμο του χρόνου μου.

Περνάμε από θέμα σε θέμα με ρυθμούς ανθρώπου που τον κυνηγάει η τράπεζα για δεκαήμερη απλήρωτη δόση. Επόμενη μας πρόκληση είναι η αντιμετώπιση της περιέργειας. Περιέργεια για το τι θα παρουσιάσουν τις πρώτες αγωνιστικές οι ομάδες που δεν παρακολουθήσαμε πολύ το καλοκαίρι, στην προετοιμασία. Όχι δηλαδή Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Άρης που έπαιξαν ποδόσφαιρο αξιώσεων στην Ευρώπη, που τους απέφερε τρεις αποκλεισμούς και μια πρόκριση για τους «πράσινους» σε αγώνα κόντρα στη Σπάρτα που και να σε πλήρωναν δεν τον έβλεπες. Εκτός βέβαια και αν είσαι φίλαθλος του Παναθηναϊκού και ξυπνάς το πρωί με τη φωνή του Γιώργου Βογιατζή στα αφτιά σου.

Θέλουμε να δούμε τον ΠΑΟΚ των πολλών νέων παικτών, θέλουμε να δούμε τον Ηρακλή, που θα έχει πλέον και τον Μιχάλη Κωνσταντίνου στην χαρούμενη παρέα του Πεντράθα, θέλουμε να δούμε τους νεοφώτιστούς Π.Π.Θ. (Πανσερράϊκό, Πανθρακικό, Θρασύβουλο) και το τι μπορούν να κάνουν στο λάκκο με τα «μεγαθήρια» (εντάξει υπερβάλλω για να ανέβει λίγο το σασπένς). Θέλουμε να δούμε και τον Αστέρα Τρίπολης που έχασε πέρυσι στο «τσακ» την είσοδο στην πεντάδα. Θέλουμε να δούμε αυτούς και όλους τους υπόλοιπους, απλά γράφω με αυτά που έρχονται στο μυαλό χωρίς διάθεση να αφήσω κάποιον απ’ έξω.

Αλλά αν αφήσουμε την περιέργεια απ’ έξω τι μένει αγαπητέ φίλε; Μετατρέπω το ερώτημα σε ρητορικό για να μην σε φέρω σε δύσκολη θέση. Κάνω την καρδιά μου πέτρα και αποφασίζω να παρακολουθήσω τελικά το πρωτάθλημα από την πρώτη μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Καλή αρχή λοιπόν Σούπερ Λίγκα και σε ευχαριστούμε προκαταβολικά για όλες αυτές τις συγκινήσεις που είσαι έτοιμη να μας χαρίσεις. Καλή αρχή και σε ευχαριστούμε ξανά που θα μας κάνει να ξεχάσουμε όλες τις έγνοιες της καθημερινότητας. Καλή αρχή και μην ανησυχείς, μέσα από όλα σου τα στραβά εμείς πάλι κάτι θα βρούμε να αναδείξουμε. Καλή αρχή, γλυκιά φθινοπωρινή αγαπημένη, Σούπερ Λίγκα.

Υ.Γ. Νομίζω δεν χρειάζονται λεπτομέρειες για να δικαιολογηθούν τα παραπάνω. Από το να αρχίσουμε τις αναφορές σε CAS, διαιτησίες, βία κτλ. η αφαιρετική διάθεση και η γενίκευση των πραγμάτων μας φέρνει πιο μαλακά στην πραγματικότητα. Καλή αρχή Σούπερ Λίγκα.