Η τακτική και το κίνητρο (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Αν υπάρχει μια ομάδα, φτιαγμένη μεθοδικά θαρρείς, για να δημιουργήσει προβλήματα στον Παναθηναϊκό, αυτή είναι η φετινή ΑΕΚ. Φέτος έχει παίξει ήδη τρία ματς με τον ΠΑΟ και έχει δύο νίκες και μία ισοπαλία: αν το αυριανό ντέρμπι γινόταν σε μια άλλη στιγμή του φετινού πρωταθλήματος (και υπό άλλες συνθήκες), η ΑΕΚ δύσκολα θα έχανε.
Από σατανική σύμπτωση (;) η ΑΕΚ τακτικά είναι ένα άλυτο σταυρόλεξο για τον ΠΑΟ. Στο κέντρο της άμυνας έχει ψηλά και γρήγορα παιδιά, ικανά να περιορίσουν τη μεγαλύτερη επιθετική απειλή του ΠΑΟ, που είναι ο Μιχάλης Κωνσταντίνου. Ο Σάντος παίζει κόντρα στον Παναθηναϊκό ουσιαστικά με τέσσερα μπλοκαρισμένα στόπερ, αφού ούτε οι ακραίοι μπακ κατεβαίνουν: οι πιθανότητες να βρουν χώρους οι ακραίοι του ΠΑΟ (όποιοι κι αν είναι αυτοί) είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Ανασταλτικά
Η μεσαία γραμμή της ΑΕΚ σε όλα τα προηγούμενα ματς αποσυντόνισε τον Παναθηναϊκό, ποντάροντας κυρίως στην παρουσία καλών ανασταλτικών μέσων. Ο Σάντος έπαιξε τον Γκονζάλες με τον Μόρα μαν του μαν στο ματς του Κυπέλλου που έγινε στη Λεωφόρο και, επειδή ο Αργεντινός γουστάρει να παίζει στα τρία τέταρτα του γηπέδου, τράκαρε συνεχώς πάνω σε έναν τοίχο. Ο Μπασινάς ήταν υποχρεωμένος να κοντρολάρει τον Κατσουράνη και βγήκε εκτός παιχνιδιού, ενώ ο Αντερσον στο μοναδικό παιχνίδι του με τη φανέλα του ΠΑΟ, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στον πρώτο γύρο, κατέληξε να κυνηγάει τον Ασουνσάο αντί να κάνει παιχνίδι.

Πρώτος
Το μεγάλο μπλέξιμο γίνεται στα άκρα. Ο Σέζαρ και ο Σοάρες ξεκινώντας από πολύ μακριά μπορούν να κάνουν δύσκολη τη ζωή του Χαραλαμπίδη και του Βόουτερ (που πρέπει ανάμεσα στα άλλα και να ασχοληθούν μαζί τους). Ταυτόχρονα, με την προσθήκη του Λυμπερόπουλου μπορούν να μπλέξουν την τριάδα των μπακ της άμυνας του ΠΑΟ, αφού κανένας τους δεν είναι στατικός παίκτης. Οποιος είδε τη δυσκολία της άμυνας του ΠΑΟ στην Τούμπα να σταματήσει τον Φουτσίνι και τον Σαλπιγγίδη ας φανταστεί ότι αυτό κόντρα στην ΑΕΚ είναι διπλά δύσκολο, γιατί θα λείπει από το γήπεδο ο Μίετσελ, ο οποίος για τον Γκούμα ήταν σημείο αναφοράς. Είναι εύκολο να λέει κανείς «μαρκάρουμε χώρο». Οταν ο αντίπαλος επιθετικός έχει πάντα την μπάλα στα πόδια του γιατί ξεκινάει από μακριά, ο χώρος άμυνας είναι απροσδιόριστος: μην ξεχνάμε ότι η βασική αρχή της άμυνας είναι να φτάνεις στην μπάλα πρώτος.

Σιγουριά
Η ΑΕΚ έχει αποδείξει στα τρία προηγούμενα ματς ότι και αντέχει την επίθεση του ΠΑΟ και μπορεί να μπλέξει την άμυνά του: το γεγονός μάλιστα ότι ο ΠΑΟ του Μαλεζάνι είναι πιο δεδομένος από αυτόν του Σκάζνι (πιο ποιοτικός σίγουρα, αλλά και πιο προβλέψιμος) υπό άλλες συνθήκες θα μου δημιουργούσε τη σιγουριά ότι η ΑΕΚ θα πάρει αποτέλεσμα αύριο. Ομως το αυριανό ματς είναι πολύ ιδιαίτερο για να κριθεί στις τακτικές λεπτομέρειες.

Ελπίδα
Κόντρα λοιπόν στη λογική της αγωνιστικής πραγματικότητας, ο ΠΑΟ είναι φαβορί γιατί με μία νίκη κερδίζει (σχεδόν...) τον τίτλο, κάτι που δεν ισχύει για την αντίπαλό του. Η διαφορά του ΠΑΟ από την ΑΕΚ θα είναι αύριο ο τρόπος προσέγγισης του αγώνα: η ΑΕΚ κατεβαίνει έχοντας μια μεγάλη ελπίδα, ο ΠΑΟ κατεβαίνει για να σφραγίσει έναν τίτλο τον οποίο αισθάνεται ήδη δικό του.

Λεπτομέρεια
Αν η ΑΕΚ για να πάρει το ματς χρειάζεται να είναι για μία ακόμα φορά σύνολο οργανωμένο, θαρραλέο και μαχητικό, ο ΠΑΟ μπορεί να το πάρει ποντάροντας στον εγωισμό κάποιων ποδοσφαιριστών του που έχουν αποδείξει ότι είναι πρωταθλητές. Ο Μπασινάς, ο Γκούμας, ο Μινχ, ο Κωνσταντίνου, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έχουν περάσει ξανά ανάλογες δοκιμασίες: ξέρουν τι τους περιμένει στην περίπτωση που δεν θα κερδίσουν και αυτή η γνώση θα τους δώσει αυτό το κάτι παραπάνω, που στο συγκεκριμένο ματς χρειάζεται. Η ΑΕΚ έκαψε το μεγάλο της κίνητρο (ένα πρωτάθλημα έπειτα από έντεκα χρόνια και τι πρωτάθλημα!) στην γκέλα με τον Ιωνικό. Ενώ το ματς πλησιάζει, αυτό μου φαίνεται καθοριστική λεπτομέρεια…

Καταλυτικά
Φυσικά, έχουν συμβεί κατά καιρούς εκπλήξεις. Η Ρόμα κάποτε έχασε ένα πρωτάθλημα (σε ένα γήπεδο στο οποίο γιόρτασε την κατάκτησή του και περίμενε το τέλος του ενενηνταλέπτου για να γίνει η απονομή) από την ουραγό Λέτσε. Η Αρσεναλ κέρδισε μέσα στο «Ανφιλντ» ένα πρωτάθλημα από τη συνδιεκδικήτρια του τίτλου Λίβερπουλ το 1989 πετυχαίνοντας δύο γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχασε δύο πρωταθλήματα στην Τενερίφη και η Γιουβέντους κάποτε πνίγηκε στο βούρκο της Περούτζια. Αλλά αυτά είναι σπάνια γεγονότα και γι’ αυτό τα θυμόμαστε. Σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις το κίνητρο του φαβορί λειτούργησε καταλυτικά.

Κίνητρα
Πόσο μάλλον όταν σημαντικότατοι συντελεστές του ΠΑΟ έχουν κι άλλα κίνητρα. Ο Μινχ και ο Γκούμας θέλουν νέα συμβόλαια. Ο Μπασινάς και ο Κωνσταντίνου περιμένουν τις προτάσεις της διοίκησης και ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι ξέρει ότι εναντίον της ΑΕΚ παίζει όλες τις πιθανότητες της παραμονής του - κι ας τον διαβεβαιώνουν ότι η έκβαση του πρωταθλήματος δεν θα κρίνει τη δική του παρουσία. Στην ΑΕΚ, αντίθετα, κυριαρχούν ευτυχία και χαρά. Ο Ασουνσάο θα φύγει, ο Κατσουράνης ανανέωσε, ο Κωστένογλου τα έχει με τους κακούς δημοσιογράφους, άπαντες μοιάζουν χαρούμενοι για όσα πέτυχαν φέτος - και είναι λογικό. Μόνο που αυτή η στάση δεν μου φαίνεται η καλύτερη δυνατή εν όψει ενός τέτοιου είδους ματς.

Κάζο
Η ΑΕΚ πάει στη Λεωφόρο χωρίς άγχος για να κάνει ένα χουνέρι. Λογικά η ανεμελιά της θα έπρεπε να την κάνει διπλά επικίνδυνη, αλλά η φετινή ΑΕΚ, αντίθετα π.χ. από την περσινή, δεν έχει μάθει να παίζει χωρίς το μαχαίρι στα δόντια. Και το χειρότερο γι' αυτήν είναι ότι έτσι αναμένεται να παίξει ο ΠΑΟ…
Ατυχία
Την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος οι διαιτητές ρίχνουν κατάρες στην ατυχία τους. Το πρωτάθλημα δεν έχει κριθεί, σχεδόν όλα τα ματς είναι κρίσιμα και κανένας δεν μπορεί να ηρεμήσει αφού τα τηλέφωνα χτυπάνε ασταμάτητα. Για να δούμε τι θα δούμε.
•Βασσάρας (Παναθηναϊκός – ΑΕΚ): θέλει να κλείσει με μια σπουδαία εμφάνιση την καλύτερη χρονιά του. Φέτος δεν έχει φέρει κανένα «Χ»! Ο ΠΑΟ έχει νικήσει τρεις φορές με αυτόν διαιτητή –όλες εκτός έδρας– και η ΑΕΚ δύο – όλες στην έδρα της! Είχε διευθύνει το πρώτο ματς, ήταν αψεγάδιαστος και, μολονότι έχει τινάξει στον αέρα ένα ματς του ΠΑΟ με την ΑΕΚ πριν από δύο χρόνια (που του είχε στοιχίσει μια σιωπηρή τιμωρία), δεν προκύπτει από κάπου ότι θα ευνοήσει τον έναν ή τον άλλον. Θυμίζω ότι δεν διστάζει να δείξει πέναλτι, ότι δύσκολα βγάζει κόκκινες και ότι κρατάει πολλές καθυστερήσεις.
•Τσίκινης (Ολυμπιακός – Πανιώνιος): δεν έχει παίξει κανένα ματς των δύο, ήταν να διευθύνει το ίδιο του πρώτου γύρου, αλλά μετά τα επεισόδια δεν το έκανε και παραλίγο να βρει τον μπελά του. Στον Ολυμπιακό δεν τον πολυγουστάρουν, αλλά ποτέ δεν τους έχει κάνει κάτι κακό.
•Σκουφίτσας (Ιωνικός – ΟΦΗ): διηύθυνε το αντίστοιχο ματς του πρώτου γύρου και άφησε τον Ιωνικό με εννέα παίκτες, μασώντας στις γκρίνιες των γηπεδούχων! Είναι λίγο εδράκιας, δεν νομίζω ότι θα γίνει Κάκος Νο 2 και ο Ιωνικός με αυτόν διαιτητή έχει κάνει και σημαντικές νίκες.
•Μπριάκος (Αρης – Ηρακλής): είναι κουρασμένος. Κακώς τον βάλανε να παίξει κι άλλο ματς και μάλιστα τόσο δύσκολο. Δύσκολα θα το βγάλει χωρίς λάθος.
•Νταμπώσης (Καλαμαριά – ΠΑΟΚ): παίζει 50 –50 έχοντας στο κεφάλι του συχνά την ισοπαλία. Που στο συγκεκριμένο ματς δεν έχει νόημα και δύσκολα θα έρθει.
•Στυλιαράς (Ξάνθη – Καλλιθέα): ένα «διπλό» έχει φέρει φέτος και αυτό στο πρώτο ματς των δύο, όταν η Ξάνθη είχε νικήσει την Καλλιθέα με δύο γκολ στα πέντε τελευταία λεπτά. Για τους γηπεδούχους καλύτερα δεν γινόταν.
•Κουκλάκης (Αιγάλεω – Χαλκηδόνα): ο Γιάννης ο Σπάθας είχε πει κάποτε ότι είναι κακός διαιτητής. Που στη γλώσσα της «παράγκας» λογικά σημαίνει ότι θα παίξει λίγο αβάντα Αιγάλεω…
•Βασιλείου (Εργοτέλης – Κέρκυρα): ουδείς ασχολείται, ουδένα αφορά...