Δεν κριτικάρω άλλο... (Sportday / Μ.Τσόχος)

Μπορούμε να συζητήσουμε πολλά όσον αφορά στο χθεσινό ματς. Μπορούμε να ασχοληθούμε με τα λάθη του Ότο Ρεχάγκελ, γιατί σίγουρα υπήρξαν τέτοια, μπορούμε να μιλήσουμε για την κούραση των παικτών μας, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για το αν θα έπρεπε να είναι κάποιοι άλλοι παίκτες στην αποστολή, αλλά θα προτιμήσουμε να το αποφύγουμε.

Ας δοκιμάσει κάποιος από εσάς να μπει στη θέση του Ρεχάγκελ και να σκεφτεί αν θα άφηνε έξω τον ντεφορμέ Φύσσα για να πάρει στη θέση του τον νταμπλούχο Γεωργάτο, για παράδειγμα. Αν θα άφηνε εκτός τον Τσιάρτα για να καλέσει στη θέση του τον Ζήκο ή τον Στολτίδη, οι οποίοι ασφαλώς προέρχονται από καλύτερη σεζόν. Αν θα άφηνε εκτός ενδεκάδας τον Βρύζα για να ξεκινήσει τον Γκέκα που έρχεται από τρομερή χρονιά ή τον Λυμπερόπουλο που επίσης έκανε εξαιρετική σεζόν με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Οταν το σκέφτομαι, λέω ότι τελικά ούτε εγώ θα το έκανα. Θα προτιμούσα κι εγώ τη λογική του Ρεχάγκελ. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές ένα καλοκαίρι πριν χάρισαν στην Ελλάδα τη μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της και πιθανότατα τέτοιο επίτευγμα δεν θα ξαναγευτούμε ποτέ. Θα αποφάσιζα λοιπόν ύστερα από επτά ή εννέα μήνες να τους αλλάξω στο βωμό της όποιας ανανέωσης ή της όποιας κούρασης; Οχι, δεν θα το έκανα. Οπως δεν θα επιλέξω και την κλασική ελληνική συνήθεια, την γκρίνια. Δεν θα γκρινιάξω τώρα, σήμερα, που η πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου μοιάζει πλέον με μακρινό όνειρο.

Αυτή την ομάδα, αυτόν τον προπονητή και αυτούς τους παίκτες τους αντιμετωπίζω διαφορετικά, δεν μπορώ να τους αντιμετωπίσω κριτικά και δεν θέλω να το κάνω. Δηλαδή τι εγγυήσεις θα είχα ότι αν έπαιζε σε αυτή την ομάδα ο Ζήκος, ο Στολτίδης, ο Λυμπερόπουλος ή ο Γεωργάτος, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά; Καμία. Αν η δουλειά μου είναι να ασκώ πάντα κριτική, τότε με αυτή την Εθνική Ελλάδας, με αυτούς τους παίκτες και με αυτόν τον προπονητή ας μην την κάνω καλά. Τουλάχιστον τώρα που όλοι τους βρίσκονται σε δύσκολη θέση...