Ο δρόμος προς την… ανάσταση!

Η περσινή διακοπή για το Πάσχα ήταν καταστροφική. Άλλες συνθήκες θα μου πείτε, αλλά καταστροφική. Η ομάδα είχε μείνει στα όσα είχαν γίνει στο πρωτάθλημα και ακολούθησε μία κατηφόρα που σταμάτησε στον τοίχο της τρίτης θέσης. Όχι ότι δεν ήταν δικαιολογημένη η απογοήτευση των παικτών, απλώς αναφέρω το αποτέλεσμα της πορείας μετά το Πάσχα ως μία διαδικασία που ακολούθησε τον τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων εκείνη την εποχή.

Άρα, αντίστοιχα πιστεύω, ότι η πορεία μετά την διακοπή για το φετινό Πάσχα μπορεί να είναι αποτέλεσμα της προσέγγισης των πραγμάτων από τους παίκτες αυτές τις μέρες που θα μείνουν εκτός προπονήσεων. Τις μέρες που θα πρέπει να αποφορτιστούν, να σκεφτούν τα πράγματα, να επικεντρωθούν στον τελικό του κυπέλλου και να γεμίσουν ενέργεια για τον μεγάλο αγώνα της 2ης μέρας του Μάη.

Ο δρόμος προς την ανάσταση της ομάδας περνάει από τον αγώνα εκείνο. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά κρίσιμο παιχνίδι που μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα για το μέλλον της ομάδας. Το άμεσο. Δεν λέω ότι η κατάκτηση οδηγεί στον παράδεισο και η αποτυχία στην κόλαση. Τίποτα δεν είναι θρίαμβος και τίποτα καταστροφή στο ποδόσφαιρο. Με την κατάκτηση του κυπέλλου όμως, παίρνει ζωή ο κόσμος της ομάδας, παίρνουν ζωή οι παίκτες.

Μπαίνοντας και πάλι στον… χορό των τίτλων ο «πλανήτης ΑΕΚ» θα αρχίσει να βλέπει προς τον ήλιο. Θα φωτιστεί ξανά. Από την άλλη θεωρώ ότι μία επιτυχία στον τελικό θα ζεστάνει και τους μετόχους, εκτός όλων των άλλων. Θα πατήσουν όλοι πιο γερά στα πόδια τους και δεν το αποκλείω να επενδύσουν πιο εύκολα απ’ ότι αν η ομάδα δεν κατακτήσει το κύπελλο. Φεύγουμε όλοι για τις διακοπές του Πάσχα λοιπόν με την ελπίδα να γυρίσουμε σοφότεροι. Καλή Ανάσταση.

Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com