Ένα θαύμα ακόμα (Sportday / Αντ.Καρπετόπουλος)

Ο Ζαγοράκης δεν μιλιέται –μου λένε– τις τελευταίες μέρες. Περίμενε ότι θα ξεμπλέξει ευκολότερα με την Μπολόνια, αλλά το πράγμα κάπου σκάλωσε. Η οικονομική κρίση στην Ιταλία και οι σοβαροί έλεγχοι που γίνονται στα οικονομικά των ομάδων έχουν δημιουργήσει μια χωρίς προηγούμενο αναστάτωση στο Καμπιονάτο. Οι Ιταλοί τον κάλεσαν να ξεκινήσει προπονήσεις και εν τω μεταξύ στον ΠΑΟΚ ανησυχούν…

Το ιταλικό πρωτάθλημα τείνει να εξελιχθεί σε μια ιδιότυπη κλειστή λίγκα, στην οποία οι προϋπολογισμοί θα είναι σημαντικότεροι από τις αγωνιστικές αξίες. Φέτος εικάζεται ότι έπειτα από την ανακοίνωση του πορίσματος της Covisoc (δηλαδή της αρμόδιας επιτροπής οικονομικού ελέγχου των ομάδων), δύο, τρεις σύλλογοι δεν θα έχουν δικαίωμα να κάνουν μεταγραφές γιατί δεν το επιτρέπουν τα χρέη τους και άλλοι δύο, τρεις δεν θα πάρουν πιστοποιητικό συμμετοχής στα πρωταθλήματα της Α' και της Β' Εθνικής. Κινδυνεύουν άμεσα η Τζένοα, η Τορίνο, η Περούτζια, η Πάρμα, που ποντάρει στα χρήματα που θα φέρει ο Τζιλαρντίνο, η Μεσίνα, αλλά και η Ρόμα και η Λάτσιο, που πέρυσι σώθηκαν γιατί η επιτροπή έκανε λίγο τα στραβά μάτια. Η Μπολόνια, που οικονομικά είναι εντάξει, περιμένει μήπως επιστρέψει στην κατηγορία με δικαστική απόφαση. Δεν το βλέπω να γίνεται, αλλά δεν το αποκλείω και εντελώς.

Επιλογή

Εν τω μεταξύ, οι Ιταλοί μπλοκάρουν τον Ζαγοράκη, που περίμενε να απελευθερωθεί για να πάει στον ΠΑΟΚ. Ο αρχηγός της Εθνικής έκανε μια επιλογή ζωής γυρίζοντας στη Θεσσαλονίκη. Δεν πάει έτσι απλά να παίξει στον ΠΑΟΚ, πάει να εγκατασταθεί στην πόλη που αγαπάει και θέλει η ομάδα του να γίνει πρωταγωνίστρια. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ώριμη επιλογή, όχι απλά μια συναισθηματική παρόρμηση: ο «Ζαγόρ» είναι βέβαιος ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί κάτι σπουδαίο.

Πώρωση

Οι φετινές κινήσεις του ΠΑΟΚ, η έξυπνη και σταδιακή ανανέωσή του, η προοπτική του, είναι πράγματα που ο αρχηγός μέτρησε πάρα πολύ. Πάει στον ΠΑΟΚ για να μπει μπροστά, νιώθοντας ότι η ομάδα του τον χρειάζεται. Η σκληρή υποδοχή που του έγινε τις δύο τελευταίες φορές που πήγε στη Θεσσαλονίκη ως παίκτης της ΑΕΚ τον πωρώνει περισσότερο: το ότι ο λαός του ΠΑΟΚ δεν νιώθει αιχμάλωτος συναισθηματικά απέναντι σε κανέναν, ούτε στον ίδιο, είναι καλό σημάδι. Εφτασε η ώρα του ξεσηκωμού και οι επαναστάσεις θέλουν μαχητές. Οχι ρομαντικούς.

Προπαγάνδα

Το λάθος που γίνεται στην περίπτωση του ΠΑΟΚ είναι ότι η δυναμική του υπολογίζεται με κριτήρια λογιστικά, για να μην πω μπακαλίστικα. Ο Γούμενος –γράφουν οι εφημερίδες της Σαλονίκης– δεν έχει να πληρώσει τον έναν ή τον άλλον, άρα δεν θα αντέξει να κάνει πρωταθλητισμό. Η προσέγγιση δεν είναι εντελώς λανθασμένη, αλλά καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσουμε κάτι: πρωταθλητισμό δεν κάνει ο Γούμενος, χρειάζεται να κάνει ο ΠΑΟΚ. Αυτό που κυρίως λείπει στη Θεσσαλονίκη, έτσι όπως εξ αποστάσεως την παρακολουθώ, είναι η συνειδητοποίηση του πόσο σεβαστές είναι οι ομάδες της. Ειδικά στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, αυτό που συμβαίνει είναι τρομερό: θα έλεγα ότι πρόκειται για την πρώτη ομάδα στην ιστορία της Ελλάδας που έπεσε θύμα προπαγάνδας! Της προπαγάνδας διαφόρων στην πόλη, που επαναλαμβάνουν σαν χορός αρχαίας τραγωδίας ότι τάχα μου χωρίς ισχυρά αφεντικά και προεδράρες προκοπή δεν γίνεται.

Νοοτροπία

Νομίζω ότι ειδικά τα τελευταία χρόνια τον ΠΑΟΚ τον έπεισαν να μην έχει απαιτήσεις: να πανηγυρίζει που έρχεται τρίτος και να γκρινιάζει που τον έχουν στην απ' έξω τα κέντρα εξουσίας. Σιγά τα κέντρα και τη δύναμή τους! Στην ιδέα ότι μπορεί ο ΠΑΟΚ να αδικηθεί οι περισσότεροι καρεκλοκένταυροι του ελληνικού ποδοσφαίρου λιποθυμούν κι αυτό είναι που δεν δικαιολογεί μια τέτοια νοοτροπία. Παλιά τον φόβο τους θα τον καταλάβαινα, τώρα όχι.

Εχθρός

Με αυτή τη νοοτροπία θέλει ο Ζαγοράκης να αναμετρηθεί. Αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός του. Θέλει να πάει στη Θεσσαλονίκη για να θυμίσει στα καρντάσια ότι τις ομάδες δεν τις κάνουν μεγάλες μόνο οι λεφτάδες, αλλά και άλλα πράγματα πιο σημαντικά: η προσήλωση στον σκοπό, το όραμα, η ζεστή έδρα, το πάθος για τη νίκη, η θέληση να ξεπερνάς σε κάθε ματς τον εαυτό σου, η δύναμη της φανέλας εν τέλει, είναι στοιχεία που δεν εξασφαλίζονται με χρήματα. Αν είσαι μεγάλος, τα έχεις. Και δεν τα ξεχνάς.

Αξίες

Η επιλογή του Ζαγοράκη δείχνει κατ' αρχάς τη δική του ανάγκη να βρει παραδοσιακές αξίες. Θα μπορούσε να πάει στο Ντουμπάι ή στην Ουκρανία ή στην Ισπανία για χρήματα. Δεν το έκανε. Ο ίδιος ζήτησε να γυρίσει: ο Γούμενος δεν θα τολμούσε να τον πάρει ούτε τηλέφωνο. Η επιλογή της επιστροφής του έγινε για να δείξει σε όλους πόσο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι στον ΠΑΟΚ. Και πόσο σπουδαίο.

Θαύμα

Ο ΠΑΟΚ, δηλαδή ο κόσμος του, η διοίκησή του, οι ποδοσφαιριστές του, γονάτισαν αυτά τα χρόνια από την προπαγάνδα για τη δήθεν αδυναμία του συλλόγου να ακολουθήσει τους μεγάλους του κέντρου. Εναν ΠΑΟΚ που πιστεύει στον εαυτό του δεν τολμάει να τον πειράξει κανένας και όταν οι ομάδες μπαίνουν στο γήπεδο, δεν υπάρχουν προϋπολογισμοί και επενδυτές. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ έφερε στην Τούμπα ισοπαλίες και με τους τρεις μεγάλους, όντας αγωνιστικά χειρότερος: σκεφτείτε τι θα τους έκανε αν είχε λίγο καλύτερη ομάδα. Φέτος μπορεί να έχει. Ο Σικαμπάλα, ο Ηλιάδης, ο Ακιέλ, ο Χραλάμπους και οι άλλοι πιτσιρικάδες είναι σημαντικότατες προσθήκες και σε σχέση με το περσινό ξεκίνημα υπάρχουν ο Μέγκαχεντ, ο Μίετσελ, ο ξεκούραστος Σαλπιγγίδης και ο καταπληκτικός Εγκωμίτης, που μοιάζει να ξεπέρασε τους τραυματισμούς του. Χρειάζεται απλώς ο «Ζαγόρ», για να τους θυμίσει ποιοι είναι και τι μπορούν. Αν αυτός δεν μπορέσει να ταρακουνήσει το ΠΑΟΚτσίδικο σύμπαν, δεν υπάρχει γιατρειά. Αλλά για τον άνθρωπο των θαυμάτων ένα επικοινωνιακό θαύμα είναι μάλλον εύκολη υπόθεση…