Τσαμπουκάδες και «ντου»

Το «ντου» στα στούντιο της Nova στη διάρκεια της συνέντευξης του Ντέμη σηκώνει κουβέντα. Οχι μόνο για τον τρόπο που διακόπηκε η εκπομπή, αλλά και για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα Μέσα στην Ελλάδα.

Τη στιγμή που γίνεται το «ντου» και στο στούντιο το αντιλαμβάνονται, το πρώτο πράγμα που λέγεται είναι το «Πάμε για διαφημίσεις». Η σκέψη, όπως μου έλεγαν από το κανάλι, ήταν ότι σε περίπτωση που το θέμα μπορούσε να κουκουλωθεί, θα ήταν ακόμα καλύτερα. Αν δεν μπορούσε, υπομονή υπάρχει. Για την ακρίβεια, η υπομονή των τηλεθεατών, που για πάνω από 20 λεπτά παρακολουθούσαν τρέιλερ του καναλιού χωρίς κάποιος να τα διακόψει για να πει έστω και μια γενικότητα.

«Λόγω προβλημάτων υπάρχει μια καθυστέρηση στην εκπομπή». Τρέιλερ αφήνοντας τους τηλεθεατές να μαντεύουν τι μπορεί να συμβαίνει. Για να μην πάμε στο άλλο, με το κανάλι να μην καλεί την Αστυνομία «για να μη γίνει η κατάσταση χειρότερη», με τον υπεύθυνο του καναλιού να κάνει τον ερασιτέχνη ψυχολόγο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι οργανωμένοι να μπουν μέσα στο κανάλι και να κοπανάνε τις πόρτες του στούντιο, με τους μέσα να μην ξέρουν τι γίνεται απέξω. Ας πούμε, όμως, ότι αυτό αφορά το κανάλι και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την ενημέρωση των τηλεθεατών και τους καλεσμένους του. Πάμε, όμως, τώρα σε κάτι γενικότερο.

Οπως φαίνεται κι από το ΕΣΡ, που μετράει τις ώρες και τα λεπτά στις αναφορές των καναλιών στα κόμματα στην Ελλάδα, έχουμε μια περίεργη αντίληψη της ενημέρωσης. Οτι στις εκπομπές πρέπει να ακούγεται η γνώμη «όλων» και ότι το ποιοι είναι οι «όλοι» έχει δικαίωμα να το κρίνει ο καθένας.

Οτι ο δημοσιογράφος είναι ένα τζουκ μποξ, που είτε του ρίχνουν κέρματα και διαβάζει SMS ή είναι κόφτης σε μπουγατσάδικο που προσέχει να έχουν όλοι το ίδιο κομμάτι στην ενημέρωση. Το «ντου» στα στούντιο της Nova έγινε για να διαβαστεί μανιφέστο των οργανωμένων.

Τώρα, με το φτωχό μου το μυαλό, ρωτάω εγώ: ακούσατε κάποια αναφορά στη σχέση του Ντέμη με τους οργανωμένους; Η κόντρα τους με τον Ντέμη είχε σχέση με την εκπομπή; Οχι. Γουστάρανε να πούνε ό,τι θέλανε και να την πέσουν στον Νικολαΐδη, αυτό κάνανε και μετά στην εκπομπή ψάχνανε να βρούνε καλολογικά στοιχεία για να πουν ότι έγινε «ντου» και ότι «κρίμα που έγινε γιατί μας έκοψε την εκπομπή εκεί που είχε ανάψει».

Τέλος πάντων, στην εκπομπή του Ντέμη ο τσαμπουκάς δεν πέρασε. Κι ελπίζω κάπου να τραβήξουμε τη γραμμή, διότι όσο υποκρινόμαστε ότι δίνουμε τα μικρόφωνα στο όνομα της ελευθερίας του λόγου ενώ τα δίνουμε στο όνομα της ελευθερίας του φόβου, οι τσαμπουκάδες και τα «ντου» στα στούντιο δεν θα σταματήσουν.




Υπάρχουν άνθρωποι, όπως ο Γ.Κ., που δεν θέλουν να λένε καλημέρα με τον Ντέμη Νικολαΐδη κι απέφυγαν να παρακολουθήσουν τη συνέντευξή του στη Nova επειδή ψυχοπλακωνόντουσαν. Μετά το τέλος της μπορώ να πω ότι συμφωνώ. Το «ντου» των οργανωμένων, το οποίο διέκοψε την εκπομπή, ήταν ανακούφιση στον διασυρμό ενός σούπερ σταρ, ο οποίος δέχθηκε να απολογηθεί χωρίς να έχει απαγγελθεί κατηγορία.

Από την αρχή αυτή η συνέντευξη είχε ξεκινήσει με το αριστερό. Σε μια επίδειξη illusion de grandeur και αυτοϊκανοποίησης η Nova είχε προσκαλέσει τους διευθυντές και μόνο των αθλητικών εφημερίδων ώστε να δοθεί στην «ανάκριση» το απαιτούμενο κλέος. Επίσης, από την αρχή υπήρξε μια ατμόσφαιρα που υπάρχει πριν από τις δημόσιες εκτελέσεις. «Θα τον ρωτήσουν για την Empire». «Πρέπει να του πούνε και για το προπονητικό, που αυτός είχε υπογράψει τη σύμβαση».

«Ελπίζω να μην κάνουνε την πάπια και να τον ρωτήσουν και για τα 118.000 ευρώ που πήρε ο Φοίβος για τον ύμνο». Για τους παίκτες που έφυγαν ελεύθεροι από την ΑΕΚ για να υπογράψουν συμβόλαια εκατομμυρίων με τις νέες τους ομάδες. Για την κατασκευή του «Cafe» της Empire που στοίχισε 650 χιλιάρικα. Για το συμβόλαιο του Φερέρ. Για τα λεφτά των συμβούλων της ΠΑΕ. Για το νοίκι των γραφείων της οδού Αργοναυτών.

Για τις 80.000 φανέλες του Ριβάλντο, που η ΠΑΕ πλήρωσε 3,2 εκατομμύρια ευρώ για να τις φτιάξει, αν και εισέπραξε 800.000 από τη μεταγραφή του. Για την αποθήκη που φυλάσσονται οι άχρηστες πια φανέλες, που όπως μου είπαν στοιχίζει 5 χιλιάρικα τον μήνα. Τέλος πάντων, για 500 διαφορετικά πράγματα που όλα είχαν να κάνουν με διαχείριση χρήματος από έναν άνθρωπο που θα πρέπει να ήταν η τελευταία επιλογή για να γίνει διαχειριστής.

Πριν από σχεδόν μία δεκαετία είχαν πρωτοέρθει τα BMW X στην Ελλάδα. Ο Νικολαΐδης ήθελε να πάρει ένα, μόνο που η πρώτη παρτίδα είχε διατεθεί εξ ολοκλήρου σε παραγγελίες και θα έπρεπε να περιμένει ένα-δυο μήνες για τη δεύτερη. Ομως, δεν ήταν διατεθειμένος να το κάνει.

Πλήρωσε 2-3 εκατομμύρια δραχμές σε έναν από τους δικαιούχους και πήρε το BMW. Είναι αυτό προφίλ ενός μάνατζερ που θα διαλέγατε για μία υπό εξυγίανση επιχείρηση; Ομως οι μέτοχοι της ΑΕΚ διάλεξαν τον Ντέμη Νικολαΐδη. Από αναγνωρίσιμο πρόσωπο, σύμβολο ή ό,τι άλλο τον μετέτρεψαν σε CEO σε μια εταιρεία που είχε σχεδιαστεί με σαφή στόχο και σφιχτό μπάτζετ. Μαγεμένοι από το επικοινωνιακό χάρισμα του Ντέμη, αλλά κυρίως βολεμένοι με το να έχουν κάποιον να τρέχει το μαγαζί και οι ίδιοι να ασχολούνται με τις πραγματικές επιχειρήσεις τους.

Η έρευνα για τη «διαχείριση του Ντέμη» ήταν αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όταν αυτοί που είχαν τις μετοχές κατάλαβαν ότι η ΠΑΕ ΑΕΚ, που πουλούσαν στον Μελισσανίδη με 80 εκατομμύρια για το 30%, δεν έπιανε ένα ευρώ στην αγορά και έπρεπε να καλύψουν τα χρέη της, με τα ναύλα να έχουν πέσει στο χαμηλότερο σημείο της σύγχρονης εποχής. Τότε βγήκε και η πολιτική της αυτοτροφοδοτούμενης ΠΑΕ, ανακαλύφτηκε και ο διάδοχος του Ντέμη, ο Νίκος Θανόπουλος, και έγιναν όλες οι γνωστές ταρζανιές με τους Κροίσους Κροίσων και τους Κοζώνηδες που θα κράταγαν το μαύρο ταμείο του ΠΑΣΟΚ. Τρομάρα τους…

Σε αυτό το σημείο οι μέτοχοι έδειξαν έλλειψη μεγαλείου. Αντί να πούνε «αυτά γίνονταν σε άλλες εποχές όταν έσερναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα» και να δούνε τι γίνεται παραπέρα, αποφάσισαν να κάνουν οικονομικό και διαχειριστικό έλεγχο στην ΠΑΕ σαν να είχαν υποψίες για τον παλιό λογιστή τους. Και μετά; Αν δηλαδή κάτι δεν πάει καλά, θα στραφούν δικαστικά ή θα βγουν για να κατηγορήσουν τον Ντέμη;

Με ποιο σκοπό; Για να ικανοποιήσουν τους χίλιους οργανωμένους που έχουν προηγούμενα ή τους 5.000 αποτυχημένους στη ζωή τους, οι οποίοι παρηγορούνται με το «δεν τα έλεγα εγώ; Ολοι ίδιοι είναι…». Είμαι, δηλαδή, περίεργος. Ο Παππάς, ο Χατζηιωάννου, ο Γκούμας και ο Νοτιάς είναι χαρούμενοι απ' αυτό που παρακολούθησαν προχθές το βράδυ ή από το «ντου» που έγινε στην Παιανία;

Το πώς πήγε μια σχέση δεν κρίνεται όταν γνωριστεί το ζευγάρι, αλλά από το πώς θα χωρίσει. Ο Νικολαΐδης δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να ζητεί την ολοκλήρωση της έρευνας και τη νομική και ηθική απαλλαγή του. Οι μέτοχοι, όμως, μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο. Κάποιος να δηλώσει: «Δεν κυνηγάμε κανέναν. Το μόνο που κάνουμε με τον έλεγχο είναι να έχουμε μια καλύτερη εικόνα της εταιρείας» και να κλείσει μια ιστορία, που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι καταθλιπτική.




Οσο για το ερώτημα «τι έγινε;» νομίζω ότι η προεδρία του Νικολαΐδη μοιάζει με αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι ίδιοι μπορεί να μη φάγανε, αλλά το περιβάλλον τους πέρασε μια χαρά. Εστω κι αν η ΑΕΚ δεν θα χρειαστεί να πληρώσει ποτέ δικαιώματα στην ΑΕΠΙ.