Αν ο παραδοσιακός κανόνας στα νοκ άουτ των Κυπέλλων Ευρώπης είναι ότι εκτός έδρας συμφέρει να «μαζεύεσαι» (και να κλείνεις το παιχνίδι στο μίνιμουμ της δράσης), Αύγουστο μήνα στο διεθνές προσκήνιο οι παραδοσιακοί κανόνες είναι μάλλον αμφίβολης χρησιμότητας.
Το συμφέρον του Παναθηναϊκού απόψε στην Κρακοβία αισθάνομαι πως είναι το ακριβώς αντίθετο. Να το... ανοίξει το παιχνίδι ας είναι και μέχρι τρέλας! Δεν υπάρχουν (κρίσιμα) πρώτα εικοσάλεπτα, τελευταία, ενδιάμεσα. Υπάρχει μόνο το εάν η ελληνική ομάδα μπει για να δείξει στους Πολωνούς... ποιος είναι ο μπος.
'Η αν θα αφήσει χρόνο -και περιθώριο- στην κρυφή ελπίδα του πεινασμένου. Αν θα δώσει, δηλαδή, θάρρος στον φιλόδοξο χωριάτη. Γιατί στο τέλος της ημέρας, Αύγουστο ή οποτεδήποτε άλλοτε, το διαχρονικά σοφό είναι να επενδύει κανείς στο δυνατό σημείο του. Οχι να προσεύχεται ότι θα αντέξει το αδύνατό του.
Και το δυνατό σημείο του Παναθηναϊκού, τουλάχιστον στην τρέχουσα φάση, δεν φαίνεται να είναι το αμυντικό κομμάτι. Να πεις ότι θα τους περιμένει πίσω, με στόχο να απορροφήσει τους κραδασμούς της πίεσης κι ύστερα, άμα βρει την ευκαιρία, να κτυπήσει στην κόντρα; Αν ρωτάει κανείς, απαντώ ότι έτσι οι «πράσινοι» δεν θα κρατήσουν.
Ετσι, ακόμη και να πάρουμε για δεδομένο ότι οι δύο ακραίοι (περισσότερο χαφ, παρά οπισθοφύλακες) θα 'χουν ρητή διαταγή να μένουν κοντά στους τρεις σέντερ μπακ, αντί να ανεβαίνουν όσο το 'καναν (για τους... θεαματικούς λόγους της βραδιάς) στο φιλικό με τη Σαραγόσα, πάλι το μόνο που ο Παναθηναϊκός θα πετύχει θα είναι να πάει γυρεύοντας για αχρείαστους μπελάδες.
Το δυνατό σημείο του Παναθηναϊκού, αυτή την εποχή, είναι η κατοχή μπάλας (με τους δύο pivotes στη μεσαία γραμμή) και η επίθεση (με τους τρεις γρήγορους κι ευέλικτους, απλωμένους έξω απ' την αντίπαλη περιοχή). Η ικανότητα, μάλιστα, του Βραζιλιάνου και του Κροάτη, όχι μόνο να ανακόπτουν, αλλά να μεταφέρουν γρήγορα κι απλά το παιχνίδι προς τους κυνηγούς, καταργεί την ανάγκη του «1» στο 3-4-1-2.
Μ' αυτούς ανέτως παίζεις 3-4-3. Για την ακρίβεια, 3-3-1-3 με «1» άλλοτε τον ένα κι άλλοτε τον άλλον. Ετσι, πιθανότερο ακούγεται ότι εκείνοι που δεν θα κρατήσουν... είναι οι γηπεδούχοι. Οπότε, απ' το να ποντάρεις στη γραμμή Μαζινό που (δεν την έχεις έτοιμη καν, για να υπολογίζεις ότι) συν τω χρόνω θα τους απογοητεύσει, απείρως προτιμότερο μοιάζει να τους σπείρεις, ευθύς εξαρχής, τον πανικό.
Και με Ολισαντέμπε (όσο αντέξει, κι ύστερα, εάν το θηριάκι έχει στο μεταξύ τιθασευτεί, δεν υπάρχει πρόβλημα να το γυρίσεις στο πιο συντηρητικό) και με Γκέκα πλάι του και με Παπαδόπουλο. Κι έπειτα, να δω πώς θα τολμήσουν να βγουν μπροστά οι οικοδεσπότες, δίχως τον νου να κυριαρχείται απ' τη σκέψη-φρένο για τα επίφοβα νώτα τους.
Η δουλεία του Παναθηναϊκού σήμερα στην Πολωνία είναι να νικήσει (και στην Αθήνα, μετά, απλώς να το επιβεβαιώσει). Οχι να ηττηθεί... λίγο (και να ευελπιστεί ότι στην Αθήνα, μετά, θα ανατρέψει το σκορ). Ο ένας είναι ο ασφαλής δρόμος προς τους ομίλους, προς την ηρεμία, προς τα πάνω-κάτω επτά εκατομμύρια ευρώ. Ο άλλος είναι ο δρόμος της περιπέτειας. Του θρίλερ.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
