Τα αγωνιστικά και μη στοιχήματα των επαρχιακών ομάδων (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Ψάξαμε, ρωτήσαμε, μέχρι που... μπήκαμε και στα αποδυτήρια των επαρχιακών ομάδων και κρυφακούσαμε τις αγωνίες, τις ενστάσεις, τους προβληματισμούς, αλλά και τα θετικά σχόλια για τις νέες ομάδες που έχουν δημιουργήσει η Ξάνθη, ο ΟΦΗ, η Λάρισα και ο Λεβαδειακός.

Το ίδιο κάναμε και με την Καλαμαριά και έτσι έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης των πέντε μη αθηναϊκών ομάδων. Οι θεωρητικά μεγάλες ομάδες (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ηρακλής) φιλοξενούνται πολύ συχνά σε αυτή τη σελίδα, γι' αυτό τις αφήνουμε προς το παρόν, ενώ για τις έξι θεωρητικά μικρές αθηναϊκές θα τα διαβάσετε αύριο από τον Βασίλη Σαμπράκο. Πάμε, λοιπόν, να δούμε την επαρχία.

Ξάνθη

Τα αποτελέσματα στα φιλικά ματς έχουν απ' όλα τα σημεία. Ο Μαντζουράκης θεωρεί, πάντως, ότι στα χέρια του έχει το καλύτερο δυναμικό που είχε ποτέ στην καριέρα του, με εξαίρεση το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό. Ο Εμερσον θα φέρει πίσω τα λεφτά του, ενώ ακόμα πιο ενθουσιασμένοι είναι στην Ξάνθη με τον Τσικίνιο και τον Λάφατα, δύο παίκτες που ήρθαν φέτος την ομάδα και φαίνεται ότι αποδεικνύονται... λαβράκια. Ο Πανόπουλος, μάλιστα, εκτιμά ότι από αυτές τις δύο περιπτώσεις είναι πολύ πιθανόν στο μέλλον να βγάλει αρκετά χρήματα. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι οι Βραζιλιάνοι (είναι και μπόλικοι) έχουν αρχίσει να δημιουργούν μια μεγάλη παρέα, η οποία δεν έχει πολλά πάρε-δώσε με τους υπόλοιπους παίκτες, αλλά, προς το παρόν, δεν θεωρείται ούτε ανησυχητικό ούτε σοβαρό. Πιο σοβαρό για τον Μαντζουράκη είναι το πρόβλημα της ανομοιογένειας. Πολλοί νέοι παίκτες, αρκετά τα προβλήματα προσαρμογής και ο προπονητής ακόμα παλεύει να τους μοντάρει και να τους κάνει ομάδα. Πάντως, ανεξάρτητα απ' όσα ολίγα λένε δημοσίως οι άνθρωποι της Ξάνθης, ο στόχος παραμένει ο ίδιος με πέρυσι. Εξοδος στο ΟΥΕΦΑ και σχετικά καλή πορεία στην Ευρώπη. Ο πήχης είναι ψηλά, έστω κι αν δεν το φωνάζουν.

ΟΦΗ

Τα αγωνιστικά ζητήματα ακόμα δεν έχουν περάσει σε πρώτο πλάνο. Είναι ανοικτά τόσα άλλα θέματα στους Κρητικούς που τα αγωνιστικά περνούν σε δεύτερη μοίρα. Πρώτον, η ομάδα ψάχνει ακόμα για μεταγραφές. Ο Βατσινάς ψάχνει για παίκτη που να γεμίζει το Παγκρήτιο και ο Βλάχος έχει τον πονοκέφαλο του Ισά (εκκρεμεί η απόφαση της FIFA) και φυσικά δεν είναι ικανοποιημένος από την έως τώρα ενίσχυση της ομάδας. Τα ονόματα των Σανμαρτεάν, Τσιάρτα βρίσκονται καθημερινά στην επικαιρότητα, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα, όπως δεν έγινε και με τον Ογκουνσότο, ο οποίος οδεύει ολοταχώς για τη βελγική Λόκερεν. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ζήτημα και με τους οπαδούς, αλλά και με την έδρα της ομάδας. Αρκετοί από αυτούς αμφισβητούν τις προθέσεις του (και όχι άδικα) και από την άλλη υπάρχουν και πολλοί που εκτιμούν ότι η αλλαγή έδρας (φέτος ο ΟΦΗ θα παίξει στο «Παγκρήτιο» και όχι στο «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης») μάλλον κακό θα κάνει στην ομάδα παρά καλό. Η επιστροφή του Μαχλά και η καλή σχέση που έχει με τον Βλάχο ήταν το πιο ευχάριστο νέο της προετοιμασίας. Ο προπονητής έχει τον απόλυτο έλεγχο των αποδυτηρίων και για πρώτη φορά η φράση «το άβατο των αποδυτηρίων» βρίσκει εφαρμογή στον ΟΦΗ. Τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Καλαμαριά

Η αποδυνάμωση της ομάδας είναι δεδομένη. Ομως αυτό δεν πτοεί τους ανθρώπους της Καλαμαριάς, οι οποίοι ψάχνουν τον επόμενο Ηλιάδη και τον επόμενο Παππά. Η απόκτηση του Αμπονσά λύνει κάποια προβλήματα στην άμυνα, αλλά αυτοί που εντυπωσιάζουν έως τώρα στην προετοιμασία είναι δύο πιτσιρικάδες. Ο Σαμουλίδης και ο Μοιροφορίδης είναι πιθανόν να βρουν θέση ακόμα και στη βασική ενδεκάδα της ομάδας, αφού ο Κοκότοβιτς τους πιστεύει πολύ. Στον τερματοφύλακα σοβαρό πρόβλημα δεν θα υπάρξει. Το αντίθετο μάλιστα. Το «βουνό» που ονομάζεται Ραντιβόγεβιτς (1,94 ύψος) έχει αφήσει τους πάντες εντυπωσιασμένους. Βεβαίως οι απουσίες των Ηλιάδη, Παππά, Χατζί, Βέλα Τζούνιορ και Ζαφειρόπουλου είναι ασφαλώς πολύ σημαντικές. Και το πρόβλημα είναι ότι τα λεφτά που μπήκαν στα ταμεία προς το παρόν δεν φαίνεται να έχουν επενδυθεί. Ο Κοκότοβιτς γκρινιάζει συνεχώς για ενίσχυση και επισήμως η ομάδα αναζητεί τουλάχιστον έναν χαφ και έναν επιθετικό. Το πρόβλημα ότι οι θέσεις ξένων είναι κλεισμένες και συνεπώς οι λύσεις θα πρέπει να είναι από την κοινοτική ή την ελληνική αγορά. Η ελπίδα για «δανεισμό» του Παππά από τον Ολυμπιακό δεν έχει σβήσει, αλλά ασφαλώς δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ο κόσμος είναι μάλλον απογοητευμένος από τις μέχρι τώρα μεταγραφές.

Λάρισα

Στον κάμπο έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Τα λεφτά τα έριξαν από τη μέση και εμπρός στην ομάδα και αυτό, εκτός από τον προϋπολογισμό, φαίνεται και στο γήπεδο. Ο Δώνης έχει στο ρόστερ του πολλούς και καλούς μέσους και επιθετικούς, αλλά στην άμυνα οι λύσεις δεν είναι πολλές και δεν είναι και ποιοτικές. Επιπλέον, ο προπονητής δεν σκοπεύει να αλλάξει λογική και θα παίξει φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο. Αυτό από τη μία κάνει την ομάδα γοητευτική και θεαματική στα μάτια των φίλων της, αλλά με δεδομένο ότι είναι νεοφώτιστη και συνεπώς άπειρη είναι πιθανόν να τη μετατρέψει και σε αναποτελεσματική. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ιθύνοντες της ομάδας αναζητούν έναν έμπειρο αμυντικό, με τον Νίκο Νταμπίζα να φαντάζει ο ιδανικότερος. Τα ανεπιτυχή αποτελέσματα στα φιλικά παιχνίδια και κυρίως οι σχετικά προβληματικές εμφανίσεις δεν έχουν χαλάσει το κλίμα στην ομάδα. Προβληματισμός υπάρχει, αλλά μουρμούρα όχι. Τουλάχιστον ακόμα. Οι παίκτες στις μεταξύ τους συζητήσεις λένε τα καλύτερα για τον Δώνη και αντιλαμβάνονται τους λόγους για τους οποίους θέλει να παίξει τόσο επιθετικά. Αυτό που απλώς εύχονται είναι να κάνουν ένα καλό ξεκίνημα (ιδίως στο Αλκαζάρ), διότι αν μείνουν πίσω στην αρχή, φοβούνται ότι έτσι όπως είναι δομημένη η ομάδα θα δυσκολεύεται πολύ να ταμπουρώνεται για να κερδίζει κανέναν πόντο. Από την άλλη, φοβούνται και το άγχος που είναι πιθανόν να κυριεύσει τον κόσμο και κατ' επέκταση την ομάδα και γι' αυτό θεωρούν απαραίτητη την καλή αρχή. Το μεγαλύτερο κουτσομπολιό πάντως στα αποδυτήρια του... κάμπου έχει να κάνει με δύο πρόσωπα. Το ένα είναι ο Σέρμπαν. «Οταν έχει κέφια, είναι παικτάρα. Αλλάζει όλη την ομάδα. Το κακό είναι ότι μία έχει κέφια και δύο δεν έχει». Το δεύτερο είναι ο Αλωνεύτης. Η ατάκα που τον συνοδεύει είναι «σπουδαίος παίκτης, αλλά και μεγάλο νούμερο και αυτός και ο μάνατζέρ του».

Λεβαδειακός

Η απόκτηση του Ιορντάντσε ανακούφισε κάπως την επίθεση της ομάδας. Ο 24χρονος Ρουμάνος μπορεί να μην είχε το όνομα, αλλά φαίνεται ότι έχει τη χάρη. Το συμβόλαιό του είναι πολύ υψηλό για τα δεδομένα του Λεβαδειακού και οι πάντες στην πόλη ελπίζουν ότι θα αποδειχθεί «λίρα εκατό». Κάτι που δεν συνέβη με τον Μπούσι, ο οποίος δεν αποκλείεται και να φύγει. Ο Λεμονής πάντως ποντάρει πάρα πολύ και στον Γκούρμα. Μια δική του ανακάλυψη, η οποία αποτελεί ασφαλώς ρίσκο, αφού κανείς δεν τον γνωρίζει και στην Ιταλία έπαιζε σε άγνωστες κατηγορίες. Ο Γκούρμα είναι το «στοίχημα» του προπονητή και αν του βγει, τότε σίγουρα η ομάδα θα έχει ένα επιπλέον όπλο. Η γενικότερη πολιτική του Κομπότη και του Λεμονή είναι διαφορετική από τις συνηθισμένες των νεοφώτιστων ομάδων στην Α' Εθνική. Μεγάλοι σε ηλικία και έμπειροι παίκτες δεν πήγαν στη Λιβαδειά και αντιθέτως πάρθηκαν αρκετά ρίσκα. Πάντως, παίκτες όπως ο Ζησόπουλος και ο Βραζιλιάνος Κορέα ίσως και να φέρουν λεφτά στα ταμεία του συλλόγου σε περίπτωση μεταπώλησής τους, κάτι που δεν είναι απίθανο. Προβλήματα, η ανομοιογένεια, αφού επτά με οκτώ παίκτες από τους βασικούς θα είναι νέοι, και ο κόσμος, ο οποίος ακόμα δεν έχει δείξει ότι αγκαλιάζει την ομάδα. Πιθανότατα του έλειψε η μεταγραφή-βόμβα. Κομπότης και Λεμονής ελπίζουν, πάντως, ότι ο κόσμος θα πειστεί από το νέο γήπεδο και από το σύνολο της ομάδας. Πολλά τα στοιχήματα, μεγάλες οι προκλήσεις.