Η αξία του πάγκου

Τελικά το να κάτσει ένας ποδοσφαιριστής στον πάγκο ή στον… πάγο(όπως θέλετε το παίρνετε) ορισμένες φορές είναι ευεργετικό. Κάπως έτσι λειτούργησε, νομίζω, η απόφαση του Μπάγεβιτς να κρατήσει δίπλα του τον Σεμπάστιαν Σάχα στις πρώτες πέντε αγωνιστικές του δεύτερου γύρου.

Με αυτόν τον τρόπο άλλαξε άρδην η κατάσταση στο δίδυμο των τερματοφυλάκων της ομάδας. Από κει που στο τέλος του πρώτου γύρου μιλούσαμε για έναν τερματοφύλακα σε… κρίση κι άλλον έναν απογοητευμένο που δεν έπαιζε, φτάσαμε να υπάρχει ένας που σώζει την ομάδα –κατά δήλωση Μπάγεβιτς- κι άλλον έναν που έχει πλέον εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, ενώ τον εμπιστεύεται και ο κόσμος.

Ο Σάχα κατάλαβε ότι δεν είναι αναντικατάστατος και δεν άφησε να πάει χαμένη η ευκαιρία που του παρουσιάστηκε μετά τον τραυματισμό του Αραμπατζή. Ήξερε πως μόνο αν θύμιζε τον περσινό καλό τερματοφύλακα θα μπορούσε να διεκδικήσει τη θέση ακόμα και μετά την αποθεραπεία του Αραμπατζή, ενώ με τις εμφανίσεις του… συνοδοιπόρου του στα πρώτα πέντε ματς του β’ γύρου κατάλαβε ότι πλέον δεν μπορεί να επαναπαυθεί ούτε στιγμή.

Είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε εγρήγορση. Κατά τα άλλα το ματς με τον Άρη είχε οφέλη για την συνέχεια. Ο Παντελής Καφές είχε δίπλα του έναν αμυντικό χαφ που του έδινε μεγαλύτερη σιγουριά από προηγούμενους αγώνες και έδειξε ότι μπορεί να δώσει πάρα πολλές λύσεις δημιουργικά και εκτελεστικά. Επίσης η ομάδα πήρε ένα σημαντικό μάθημα της αξίας που έχει να μην δέχεσαι γκολ.

Σε ένα ματς που η απόδοση της ομάδας δεν κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς επειδή για πρώτη φορά μετά από δέκα συνεχόμενα ματς κράτησε την εστία της ανέπαφη. Ένα γκολ θα το βάλει και στην χειρότερη μέρα της, το θέμα είναι να δείξει καλύτερο πρόσωπο ανασταλτικά –χρειάζεται και η τύχη βέβαια- για να παίρνει νίκες και όταν δεν είναι πολύ καλύτερη του αντιπάλου της.

Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com